Marlies schreef op zondag, 2 oktober 2005, 17:22:

hoi hoi

de quarter wordt vooral gewaardeerd door zijn acceleratie vermogen, wendbaarheid en soeplesse en vaak cowsense + het fijne coole karakter. Natuurlijk kun je met andere rassen ook prima western rijden Fjorden kunnen zelfs vaak nog een betere sliding stop maken maar missen weer wat soeplesse zo heeft ieder ras zijn eigen voor en nadelen, de quarter verenigd veel kwaliteiten in zich en daarom worden ze vaak gekozen. Bovendien hebben die amerikanen veel verstand van quarters dus propageren ze die ook natuurlijk
Ina

Op ochtenden als deze kijk ik altijd even op de index.
Dan houd ik me een beetje vast aan Oostende, omdat ik, weliswaar iets hoger, maar toch in de buurt woon en ook tamelijk veel invloed van de zee heb.
Hoewel: in oostende is het nu bewolkt, terwijl hier de zon schijnt. Tja...
Wat me opvalt is dat Enschede vrijwel altijd het eerst reageert met verhogingen van het fructaangehalte. Zou dit nu de invloed van het landklimaat zijn, wat we allemaal vroeger op school geleerd hebben?
Het is daar om 8 uur helder en het koudst van alle meetpunten. De risico tabel geeft als enige een verhoging en staat op stijgend 10
Ik ben toch benieuwd of dat verder doorstijgt als de zon blijft schijnen en de temperatuur oploopt.
Goed te weten dat er op dit moment, bij deze temperatuur en helder weer, nog praktisch geen fructaanrisico is.

Piet

Ik vraag me af of er ook ``eèn voor Noorwegen te vinden is.

Het land is nu voor de laatste keer bemest en de boer wilt over twee weken de paarden nog op de wei los laten.
Nou is het gras erg kort afgegeten en ik vraag me af hoe link het is om de paarden er over twee weken nog op los te laten? :?

Piet schreef op maandag, 3 oktober 2005, 9:20:


Ik heb het nog niet opgeschrreven en het risico is verhoogd naar gemiddeld, het omslag punt ligt dus boven de 10. Nu is het halfbewolkt in Enschede. Wat eigenlijk jammer is omdat ik graag gezien had wat het cijfer gedaan had bij helder weer. Misschien zijn er mensen die het vandaag eens bij willen houden, omdat ik vanmorgen niet achter mn pc zit.
Ja Jo, misschien even aan Frans vragen of hij een punt in Noorwegen erbij kan zetten. Ik denk dat veel van de Belgische leden van het forum vliegveld Brussel ook wel interessant vinden.

trea hoex schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 2:09:


Tja, Trea, neen ik zocht geen bevestiging, ik kan hem tijdelijk niet zelf bekappen wegens gezondheidsproblemen. En vermits ik nog steeds geen natuurlijk bekapper heb gevonden die bereid is tot in de buurt van Antwerpen te komen heb ik (als tussenoplossing) geen andere keuze.
Groetjes
Perdida

jo schreef op maandag, 3 oktober 2005, 9:23:


Ik denk dat het principe hetzelfde is en dat het veel vlugger s'nachts echt koud is. Omdat de groei enorm met de temperatuur en licht te maken heeft zal het gras half oktober niet veel meer groeien bij jullie, kan ik me zo voorstellen.
Verwacht die boer dat wel dan? Hij gaat toch geen geld weggooien?Het was toch wel bemesting he? Niet alleen kalk?

Piet

perdida schreef op maandag, 3 oktober 2005, 9:38:


Perdida, tja, die reden was nog niet bij me opgekomen eerlijk gezegd. Zijn er in België zo weinig natuurlijk bekappers?
Luistert je hoefsmid wel naar je - ik neem tenminste aan dat hij alleen mag bekappen op de nat. bekap manier - je gaat zeker niet rustig binnen een kopje koffie drinken als hij aan het werk is hè

Groetjes, Trea

Inmiddels rij ik alweer twee maanden met de halsring buiten ons eigen land. Heeft láng en veel op het land spelen geduurd voor ik die stap genomen heb maar wát een stap; ik doe inmiddels alles, álles met Arabella op die halsring.

Het is een onwijze stap voorwaards in mijn manier van communiceren in het zadel. Ik kan er na twee maanden en tíg (500plus) ruige kilometers nog steeds niet over uit hoe ongelooflijk gááf en fijn dit rijdt. Dat we hoe goed het al gaat nog maar nét op deze weg zijn met een práchtig onbeperkt uitzicht.

Vrijdag zijn we naar Emilo 'panadero' gereden en omdat veel velden nu geploegd zijn moesten we over de provinciale weg tussen snelweg en dopr. Die is drúk en het verkeer rijds véél te hard. Geen vluchtstrook, geen berm. In een lekker verende en ontspannen draf danst ze voort zonder zich door wát ook in de stress te laten helpen.

Gisteren een rit van zo'n 20 kilometer door terrein en over splitpaden. Arabella had er echt merkbaar zin in. Ze kwam al aanhuppelen in de wei, bij de stallen staat ze gezellig en helemaal los tijdens het opzaden en ze zette er op een lichte beugeltret een heerlijk verende draf in die ze (op een paar galopstukken na) twee uur aangehouden heeft.
Het is een zéér voorwaardse zenuwenmiep maar ook na een lastige sprongetje met een steile heuvel in het vizier die ze op wil rácen kan ik haar met 'Zzzennnn' in mijn zit uit een galopaanloop rustig laten draven.

Het is echt een geweldig gevoel om zo sámen met je paard te kunnen rijden. Ik kan er nog steeds niet over uit omdat we nog stééds elke rit vooruitgang boeken. Vooruitgang die bijna helemaal bij míj ligt: zij is al volleerd paard namelijk. Mijn toegevoegde voor haar is dat ze met mij altijd haar veilige rustpunt bij zich heeft; ik ben haar draagbare zekerheid.
¡Dit is een bevredigende leerfase! Ik kom elke rit búbbelend van enthousiasme terug

trea hoex schreef op maandag, 3 oktober 2005, 9:53:


Haha, neen hoor, ik blijf bij hem. Hij luisterde wel, heeft niets mèèr gedaan dan ik vroeg (eerder iets minder), is netjes van de zool afgebleven, heeft wel de zijkanten van de straal iets weggesneden om de straalgroeven opnieuw iets breder te maken. En ondertussen hebben we een interessant gesprek gevoerd over natuurlijk bekappen en 'ijzerloos -gewoon-bekappen'. Hij gaf toe er al iets over gehoord te hebben, maar kende de verschillen tussen de methodes onderling natuurlijk niet. Hij was vroeger de eerste die beweerde dat mijn paard niet zonder ijzers kon wegens ondergeschoven hielen, platvoeten en veel te zwak hoorn. Hij was oprecht verbaasd over de veranderingen die hij zag. Maar zoals ik al zei, 't is een tussenoplossing.
Er zijn inderdaad weinig natuurlijk bekappers in België, en die paar mensen wonen wel erg ver van Antwerpen!
Groetjes
Perdida