Sabrina Adams schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 21:21:
> Ik probeer de buitenrit ook zo gezellig mogelijk, maar wel
> veilig te houden. Mijn haf is een echte toerist. Ze kan dus
> echt al slenterend aan 'windowshopping' doen noem ik het. Ze
> heeft alles graag gezien, en staat er een poortje open of een
> deur, ze zou zo naar binnenstappen. Daar corrigeer ik, want dat
> kunnen we niet toestaan.
Wauw Sabrina, die Shadow van mij moet echt nog wakker worden om zijn eigen voorkeuren te gaan leven. Mooi voorbeeld jij met je paardje zo! Hieronder heb ik een verhaal over drukfases, hoe licht kan jij zijn met je paardje, kun je daar een inschatting van geven?
fase 0 is (volgens mijn eigen indeling):
Wandelen aan een doorhangend leidtouw en vanuit het zadel de doorhangende teugel zacht bewegen. Voldoen aan "hoo" en "stop", met een klikje in draf gaan en op stem of doorklikken naar galop. Fase 0 deel ik ook nog eens op in het voldoen binnen 1 sec en binnen 5 secondes.
Fase 1 is het leidtouw en de teugel licht strak
Fase 2 is trekken en been erbij gebruiken
Fase 3 tot hoger is herhaling met meer kracht.
De vraag is dus, hoe vaak komen deze fases voor tijdens een rit?
Going with wat sommigen al spontaan doen, in meerder of mindere mate, is geen verzinsel van mij. Het is het belangrijkste principe van een van de meest gerespecteerde natural horse man ter wereld: Tom Dorrance. Al pas ik het wel extreem toe, omdat ik geen werk met mijn paard hoef te volbrengen en ook geen eisende hobby heb zoals dressuur, endurance of springen. Alle tijd voor mij en mijn paard dus, waarbij going with mijn geliefde experiment is.
Going with hoeft dus niet zo extreem als ik het graag wil doen, Russ Burns (egroup horsemaninside) die mij hiertoe inspireert is begonnen met zijn paard Peppy. Goedkoop aangekocht, zodat als going with zou resulteren in een onhandelbaar paard, dit nog geen ramp is. Russ werkt ook als cowboy met tot taak om de koeien bijeen te drijven en de resultaten met "going with Peppy" zijn zeer succesvol. Hoe meer hij going with Peppy kan zijn tijdens het werk hoe beter. Hij heeft ook de afwisseling waarbij Peppy voor 90 % mee moet gaan met zijn opdrachten. De zondagse ritten waarbij hij voor 90 % met Peppy mee kan gaan, zijn ideaal voor hun relatie. Hij woont dan ook in een prachtig US berg gebied. Ook Shadow moet heel vaak meegaan met mijn aangeven, ik rij immers niet in een uitgestrekt natuurgebied, wel in en rondom de stad. Zo een achtertuin in wandelen durf ik echt niet aan

Wel vandaag nog door het stadspark hen gereden "hé het is hier geen ruiterpad hoor" dat was 1 meneer, verder veel meer glimlachende mensen gezien

Vanochtend eens gelet op die verschillende druk fases die ik met mijn hond nodig heb om haar met me mee te krijgen. We doen al een jaar going with Blos voor 90 %. Fase 0 binnen 1 sec. dat is doorgaans haar gedrag. Dat betekend dat ze mijn richting op komt doordat ze binnen 1 sec. ziet dat ik een andere richting in sla, zonder dat ik mijn stem gebruikt heb. Fase 0 binnen 5 sec dat komt ook veel voor, ze is immers zo intensief aan het wandelen en speuren zonder lijn dwars door de stad. Fase 1 gebruik ik daarna, dat is haar naam "Blos" zacht roepen. Binnen 1 sec flits ze naar me toe, om mee te gaan met mijn voorstel. Soms duurt dat ook 5 secondes, en dan weet ik wat de oorzaak daarvan is. Die net ontdekte geur is zo verrekte interessant, of er ligt eten in de bosjes, of we zijn kort bij huis, en meegaan met mij betekend einde wandeling. In deze gevallen is soms een fase 2 nodig: "Nee" "Kom" "volg" "stop". Niet elke wandeling, hebben we soms 1 maal een fase 3 dat betekend dat de lange lijn een lichte spanning heeft. Fase 4 is een krachtig "euhh" ook dat komt bij uitzondering wel eens voor. Wat zou het mooi zijn als Shadow net zo licht werd, en net zo veel eigen initiatief en graagte laat zien als Blos.
Michiel