Huertecilla schreef op zondag 16 oktober 2005, 16:00:
> Ik probeer Michiel de vakuil van het samenspel van 'licht op de
> hulpen' en het stimuleren van eigen initiatief duidelijk te
> maken.
> De crux is: 'de hulpen stelen' Frans. Dát is mogelijk
> rampzalig, 'licht' op een bedoélde hulp is geen enkel punt.
Ik wil graag wat leren, eerder schreef je:
>
Wat beleren betreft heet dit 'de hulpen stelen' en dit is hóógst ongewenst omdat het paard daarmee feitelijk de hulp ontwijkt en níet gehoorzaam is. Door het te stoppen, de juiste hulp op te laten volgen en het verder te negeren raak je het door extinctie vanzelf weer kwijt.
>
Ik beslis telkens of ik meega met mijn paard of nú niet. Dan zie ik haar eigen voorkeur voor afslaan en ik geef aan dat we rechtdoor gaan. Dit zien van haar eigen voorkeur is heel mooi, dat wil ik alleen maar stimuleren. Dit is dan ook geen hulpen stelen, tenzij je, je paard getraint hebt op altijd rechtdoor te gaan tenzij je anders aangeeft. Als mijn paard een probleem heeft met rechtdoor te gaan, dan heb ik pas ongehoorzaamheid. En dan komen de oplopende fase's met een klopje voor goed gedrag. Deze oplossing verkies ik boven going with maar uit te bannen, dat is jouw pad niet de mijne.
Het lijkt erop dat je going with steeds verward met de een of andere ondeugt, eerst ongehoorzaamheid en nu 'de hulpen stelen' wat ook een vorm van ongehoorzaamheid is. Je vind going with niets, of niet zoals k het toepas. Elke keer als ik daar over schrijf kom je met gevaren aan. Mijn passie niets vinden is geen probleem, ieder zo zijn ding. Het houd wel de discussie gaande en daar hou ik ook van, als het over mijn ding gaat

Michiel