charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Zonet weer een mailtje van Petra gehad, ze heeft intussen haar mutsenclub opgeheven en ik heb haar als lid toegevoegd bij onze club.
Ik heb natuurlijk gelijk geprobeerd de naam terug te veranderen, maar dat lukte nog niet. Volgens Yahoo was de naam al bezet
Dus voorlopig maar even regelmatig blijven proberen, soms duurt het even voor veranderingen tot het grote, trage brein van Yahoo doordringen. Dus als we het allemaal zo nu en dan proberen, zou het hopelijk eerdaags moeten lukken. Liefst v=F3=F3r de volgende enthousiasteling een eigen mutsenclub sticht!!!

Groetjes,
Harri=EBt*
die nu maar eens gaat kijken wat er allemaal gediscussieerd word op de lijst

Elzaliene Proost schreef op woensdag, 31 maart 2004, 10:49:


Heb je er aan gedacht dat het door je eigen onzekerheid komt. Je geeft dan inderdaat niet leiding aan je paard waardoor die sterk afgeleid is. Hij vind zijn soortgenoten belangrijker dan jouw.
Ga dus als je met hem bezig ben heel bewust met je zelf aan de gang. Weet wat je doet, maar denk daar even niet bij na of het nu goed of niet goed is. Het gaat er niet zozeer om wat je doet, maar hoe je het doet.

Voor het poetsen kun je hem wel strakker zetten, dan maak je het makkelijker voor je zelf, maar je lost het probleem er niet mee op.
Je kunt hem in het begin tegen je poetst balk zetten zodat hij in iederegeval niet die kant kan opdraaien. Daarbij ben je heel duidelijk dat hij vooral niet naar je toe mag draaien en op het moment dat hij naar voren loopt hou je hem op zijn boeg tegen. Loopt hij dan toch door dan staat hij strak en kan hij niet meer verder.

Als je dit consequent vol houd dan zou het hinniken ook mionder worden.

Het belangrijkste is dus het zelf heel zeker van je zelf zijn. Niet denken is het nu wel goed wat ik doe. Als je paard juist reageerd is het dus goed. Reageerd hij niet dan is de boodschap niet duidelijk overgekomen. En doet hij iets anders of word onzeker dan was je boodschap niet duidelijk en dus verkeerd.

Tja ik wil je best les geven. Enkel de afstand is wat ver.

Hoi Karen,

wat een goed en helder stuk heb je geschreven over het staart- en maneneczeem gebeuren! Mijn compliment!

Opmerkelijk hé die overeenkomsten in de verschillende onderzoeken- het was mij ook al opgevallen. Ik wil nu eigenlijk eens met v.d. Ploeg verder gaan bomen want hij ziet er inderdaad een 'erfelijkheidsfactor' in en het zou dan ook interessant zijn om naast zijn onderzoek eens na te gaan onder welke omstandigheden/ voeding etc. die paarden uit zijn onderzoek gehouden worden.

Als er geen erfelijkheidsfactor is dan zal het Fries Paarden Stamboek wel heel erg opgelucht zijn! Die zagen immers de bui al hangen door het 'besmet' raken van diverse hengstenlijnen.

Bedenkelijk hoor die wereld waarin wij leven - we stoppen van alles in onze paarden, huisvesten ze op een niet zo natuurlijke manier, de lucht is vies, de grond is vies...

Wordt vast vervolgd..

Groet, Marianne

Harriët * schreef op Wed, 31 Mar 2004 11:00:02:


ehh? waar gaat dit over? Wat moeten we proberen? Het gaat niet over 'onze Petra' ! Of gaat het over de Yahoo-lijst? Ik snap d'r niks van...

Groetjes, Marianne

Marianne schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 14:24:

Hoi,
Het valt mij sowieso op dat mensen als ze horen dat een paard op stal staat, dat bij voorbaat al zielig vinden. Er wordt inderdaad altijd naar die 23 uur stalrust gewezen. Dat vind ik niet reeel. Dat kun je alleen beoordelen als je het paard en de ruiter/eigenaar kent of dat ook echt zo is. Een natuurlijke leefwijze is het niet. Hoewel de meeste paarden van de mensen van dit forum het wel beter hebben, denk ik dat vrijwel niemand de "ideale" leefomstandigheden heeft.

En de omgang met paarden kan ook erg verschillend zijn. Het ene paard is het andere niet. Mijn pony reageert heel snel op de stem. Voordeel, ik kan heel zacht aanwijzingen geven (hoort bijna niemand) en bij boos worden hoef ik mijn stem maar iets te verheffen.
Een andere pony die ik ken die hoort vaak harde geluiden (radio, kinderen, eigenaar met zware stem). Die heeft aan een enkele Uh, niet voldoende om te reageren, die moet je echt veel strenger toespreken, met meer woorden.

En de menners hebben ook eigen termen. Op Prrr is Isabella al in draf vertrokken. Degene die mij nu les geeft, gebruikt prrrprrr om zijn paarden in tempo te laten afnemen (haha even wennen).

Gelukkig zijn alle paarden anders, net als mensen. Daarom kun je inderdaad niet altijd oordelen wat goed of slecht is, vooral niet qua stemgebruik. Kijk stampen met sporen en zweepslagen zijn altijd uit den boze. Je ziet dit nog wel eens in springconcoursen. Dat kan ik nooit goedpraten dat soort dingen.

Groeten,
Ingrid

monique schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 21:54:


Hoi,
Ik heb hier even wat gemist waar dit is gepost in een vorige mail, maar wil even reageren over het show-gebeuren.

Isabella is een keuringspony. Hoewel ik er niet mee naar de keuring ga gebeurde dat voorheen wel. Nou ook niet leuk voor die pony's. Daags te voren helemaal gepoetst en gekamt ineens de stal in moeten (mochten niet meer vies worden) en dan de dag erna vroeg op pad. Hele dag vaststaan voor dat ene rondje voor de jury. En dan moet je ook laten zien wat je kunt. Nu vond de mijne het allemaal wel best, maar er zijn er genoeg knap chagerijnig dan. Overigens leuke dat ze er aan over heeft gehouden is dat als ik eens langs een wedstrijdterrein loop (is hier in de buurt vaak buiten concours) dan gaat ze nog altijd showen. Bij het horen van die luidsprekers, gaat dat hoofdje omhoog, en loopt ze gewoon veel mooier. Haha, slimme pony. Maar hoezo natuurlijk ... Het kan er ook af en toe lomp aan toe gaan op zo'n keuring en dan dat keuringstoilet ... ook zo iets. Bij een shet valt het nog wel mee, maar bij sommige rassen moeten bepaalde kenmerken aanwezig zijn. Fjord met lange manen mag al geeneens in de keuringsring is mij verteld.

Maar dan even over bijvoorbeeld Goa (die paardenmusical). Je kunt zeggen wat je wilt, maar ik vond hem adembenemend mooi (de vorige dan, laatste ken ik niet). Dan vraag je je even af hoe die paarden de rest van de dag doorbrengen, maar ik denk dat dat toch wel goed zit. We hebben ze toen regelmatig met die hele bubs zien rijden door het centrum en de polder hier, buiten de voorstellingen om. Die paarden zagen er niet chagerijnig of verveeld uit.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 21:59:
!

Hoi,
Ik denk dat ik van mijn shet meer haar krijg dan jullie van je hele paard (haha). Maar even een tip als je niet wilt gaan stofzuigeren (doe ik nl. niet want geen stroom in de buurt).
Een gewone ietwat vochtige zeem.
Die neemt de losse haren en eventueel stof mee en het paardje gaat mooi glimmen.

Groeten,
Ingrid

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 23:38:

Hoi,
Ja dat heb ik me ook ooit afgevraagd.
Maar inmiddels weet ik wel een voordeel.
Zoals de meeste weten doe ik vrijwilligers werk bij het huifbed (paardrijden voor gehandicapten). Inmiddels hebben we 4 pony's en zijn er 3 in training. Er staan er maar 2 onder het huifbed.
De overige daar werken we om beurten mee. Een aantal staat buiten en heeft een lekkere dikke vacht. Na een uurtje met de wagen rondrijden in de bak zijn deze bezweet. Om nu niet de kostbare tijd kwijt te zijn aan uitstappen (begrijp me niet verkeerd overigens over deze zin; ik bedoel dat het uitstappen moet, maar we moeten die andere pony's ook nog trainen en we hebben maar een beperkt aantal uren en vrijwilligers); gebruiken we de stapmolen. Bezwete pony erin en uit laten stappen. Dan kan de andere weer voor de wagen enz.

Maar een ander voordeel zie ik ook niet zo hoor. Is denk ik voor eigenaren die niet iedere dag kunnen rijden. Kan het paard toch saai rondjes lopen. Je ziet wel eens paarden die het programma van dat ding totaal kennen. Stoppen is omdraaien, even wachten en weer aanstappen (of draven). Dat is toch zielig en afstompend werk?
Ik zie het dus ook meer als iets als omschreven in mijn eerste voorbeeld. Als je 7 pony's bezig moet houden.

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op woensdag, 31 maart 2004, 7:54:

Hoi,
Ja hahaha daar weet ik alles van. Maar inderdaad het kan je wel even dwars zitten, want dan heb je na het plaatsen van een kleine zin, die destijds in mijn geval nog geeneens iets met het onderwerp te maken had, ineens een hele discussie losgemaakt.

Maar ja daar zijn deze forums toch ook voor. Want vooral daardoor leer je elkaar kennen. Laten we eerlijk zijn, meer dan het fotootje naast het bericht weet je meestal niet van elkaar.

Eigenlijk heeft het indirect dus wel toegevoegde waarde.

Ik heb ooit op een forum gezeten waar alleen nog maar haat en nijd was. Dat is niet leuk. Daar zat bewust iemand met een anonieme naam altijd de hele boel af te zeiken. En echt alles. Of je nu serieus antwoord gaf of iets vroeg, altijd die persoon er tussen en dan iedereen daar weer op in. Kijk dan is het niet leuk meer.

Maar een "felle" discussie moet kunnen op z'n tijd. Maar nogmaals ik weet dat het niet altijd leuk is voor de persoon die denkt daarvoor verantwoordelijk te zijn zonder dat het ooit de bedoeling was geweest.

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op woensdag, 31 maart 2004, 10:05:

Hoi,
Ik heb ooit een bonte gezien die het omgekeerde had. Of bonte, hij was meer een soort appaloosa eigenlijk. Het wit was kort en de bruine vlekken iets langer. Maar de zwarte stippels die waren super lang.
Het was zo'n raar paard wat zijn vacht betreft. Het was hoog zomer, ook dat nog. Geen gezicht. Wel grappig overigens hoor.

En even over bonte paarden; Linda wist je dat je van Nici een pluche bont paardje hebt tegenwoordig (aan sleutelhanger)? Heb er pas eentje gekocht; zo'n leuk beestje joh.

Groeten,
Ingrid