elsbeth flipsen schreef op maandag, 5 april 2004, 16:37:

Nu nog een keer een antwoord op mijn vraag over het

Over welke andere manier ging dat ook alweer? Barok-paarden, als ik me goed herinner?

Groet, Marianne

elsbeth flipsen schreef op maandag, 5 april 2004, 16:23:


---Aaaaah, wat erg zeg zulke mensen! Jammer genoeg hebben velen die instelling: "Ik zal hem wel eens even laten zien wie de baas is!"


---Ja, helemaal met je eens! Maar zie dat maar eens aan zulke mensen uit te leggen, die leven echt volgens de regeltjes, zo van: "Zo hoort het nu eenmaal, iedereen doet dat op onze manege"...(hihihi, vaak gezegd met 'kak-accent' hier bij ons op de manege dan)


---Grrrrr, daar kan ik zo kwaad om worden he? Dit heeft niks maar dan ook niks met het paard te maken...het paard is gewoon een gebruiksvoorwerp. Wel heel balen voor dat bange meisje, want zo wordt het waarschijnlijk alleen nog maar erger...


---Heel goed van je hoor! En nu maar hopen dat ze snel bij je aanklopt


---Toch zie je dat inderdaad best vaak hoor. Veel mensen denken dat recreatieruiters nog paardvriendelijker zijn dan de 'wedstrijdgerichte' ruiters, maar het tegendeel is vaak waar. Je ziet ook ontzettend veel recreatieruiters die dezelfde gewoonten erop nahouden dan de arrogante wedstrijdruiters... (ik wil overigens niet zeggen dat alle wedstrijdruiters zo zijn hoor, net zo min als dat alle recreatieruiters vriendelijk met hun paard om zouden gaan)...
En vooral als je zelf aan NH doet nu, valt het extra op hoe mensen met hun paard omgaan he? En sommige van die mensen kun je wel eens schieten hoor pffff...

Groetjes,
Linda

Linda schreef op maandag, 5 april 2004, 18:12:


Oh! Ik kan me over dat soort situaties zo gigantisch kwaad maken!!
Zo iemand zou je toch wat doen! Dan is 't absoluut een voordeel om zo'n brutale tante te zijn met zo'n grote mond als ik, want ik stap daar op af en ruk iemand van 't paard af! Dat arme paard - mijn hart bloedt als ik zoiets hoor of zie. Vorige week was ik even bij iemand op stal waar ook zo'n juf aan kwam lopen. Het paard kwam blijkbaar net van stal af, lekker fris, een beetje dribbelig .. het paard zag mij aan komen lopen en was meteen gefixeerd op de manier van "hé wie ben jij?" en bleef staan. Dat resulteerde meteen in een ruk aan z'n hoofd, met de hengstenketting over z'n neus. Ik roep dan meteen: hé, moet ik jou ook 's ff zo'n ruk geven, malloot? Tja, vrienden maak je er niet mee maar ik kán me op zo'n moment niet stilhouden!

Groetjes, M.

elsbeth flipsen schreef op maandag, 5 april 2004, 16:23:


Hoi Elsbeth,
Grrr, bij het lezen van je verhaal gaan bij mij alle nekharen al overeind staan. Vreselijk. Hoe oud was die "miep" eigenlijk? Die typjes heb ik helaas wat te vaak bij mij in de les gehad en die kregen van mij dan ook ongezouten de waarheid te horen. Arme paarden die met dit soort opgezadeld zitten. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb nl. jarenlang les gegeven op div. maneges en dan kreeg je ze wel in de les met een uitgestreken kop, zo van ik rij al een paar jaar dus..."jij kunt me niets meer leren, ik weet het allemaal al". Maar oh wee als ze dan al niet eens wisten hoe ze de teugels moesten vasthouden of moeite hadden met doorzitten, dan wist ik al hoe laat het was. Laat ik nou net die les, van plan zijn zitles te geven, zonder beugels en dan ook nog een stukje lichtrijden, teugels in een knoop en los over de schoft hangend. "De miepen" wisten niet waar ze blijven moesten, en gingen dan meestal af als een gieter bij de rest van de groep. Ik had ze meestal vrij snel tam. Elsbeth ik hoop dat je buurmeisje snel op andere gedachten komt, want als de pony vervelend gaat doen door ondeskundig handelen van haar of de miep, dan deugd uiteraard de pony niet en dat soort dingen
kan ik al helemaal niet uitstaan. Maar Elsbeth wat knap van je dat je er nog rustig bij weg kon lopen, ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als ik in je schoenen had gestaan. Ik heb helaas een ietsje pietsje te groot rechtvaardigheidsgevoel en helemaal als het dieren betreft.
Groetjes Henny

Een van de problemen die ik op zal moeten lossen voor ik een paard koop is het feit dat mijn hond, een mechelse herder teef van 4 jaar absoluut geen paarden gewend is. Ze bewaakt ons hele terrein van 1,5 ha.en is zo dominant dat ze net als een reu geurvlaggen uitzet op bepaalde punten. Ik weet zeker dat wanneer een kip haar kop buiten de ren steekt het een kip zonder kop is. Ik wil haar niet kwijt en ook niet de hele dag twee verwijtende hondenogen in mijn rug voelen prikken omdat ik haar vastgelegd heb.Ze is voor ons een schat van een dier, ook voor vreemde mensen overdag en ze doet haar bewakingswerk uitstekend. Helaas zijn dus andere dieren niet veilig en ik weet niet hoe ik dat afgeleerd krijg, ze loopt alleen aangelijnd als we naar de dierenarts moeten. (anders ging ze mooi niet mee :)
Mijn belangrijkste vraag is dus, hebben jullie hier ervaring mee?
Zijn er wel oplossingen voor?
Wat doe je als je op een buitenrit zo'n "kreng" van een hond tegenkomt?

Hoi,

Isabella ligt heel weinig en als ze ligt dan inderdaad meestal na het eten om "uit te buiken" en in enkele gevallen slaapt ze echt. Maar ze hoort je altijd zo snel dat ik een "diepe" slaap nog nooit echt heb mogen ervaren.

Heb 2x met een tentje in de wei geslapen. 1x in de eigen wei en 1x tijdens onze "mini trektocht" met overnachting. En toen viel het me op dat ze grotendeels stond te grazen of op wacht stond VOOR onze tent (dat was zo lief ....).

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 5 april 2004, 12:26:

Ik heb ergens gelezen, ik dacht zelfs op deze site , maar ik kan het niet meer vinden, dus dat zal dan wel niet, dat er een goede manier is om een paard een wormkuur in te spuiten.
De bedoeling is om regelmatig een spuit met iets te vullen wat het paard lekker vindt, b.v. suikerwater, zodat je het af en toe in de maling kan nemen met een vies smakende spuit.
groeten
Piet

Piet schreef op maandag, 5 april 2004, 21:29:


Oh ja hoor,er zijn honderden manieren om wormspuiten te geven , maar er is maar één Pauli!
Marianne