Huertecilla schreef op dinsdag 15 november 2005, 20:29:


Wel die van de boerengeneratie. Maar waarom koppel jij daar meteen weer goed voer en warme stal? Bij mijn ouders en de ouders daarvoor was het geen warme stal: vrijwel altijd buiten, en alleen gras en hooi en kuil en lijnkoeken, want bix werden ze alleen maar dik van. En ook geen dekens trouwens, na het werk gewoon zo de weide op, even rollen klaar. En ijzers? Niet die goede, sterke hoeven hadden, maar sommigen dus wel.
Weinig paarden aan ziekte verloren, noch aan slechte hoeven trouwens.
Waarschijnlijk waren de paarden harder, gezonder en de smeden meer vakman.

De cavalerie?? De naoorlogse populaire

Mee eens, maar vertel me nu eens echt wat het verschil is tussen een touwhalster wat er aanhangt met daaraan teugels die je in handen hebt? Nu hangt het what if 'om' het hoofd ipv erin.

Feyona schreef op dinsdag 15 november 2005, 20:15:


Ik heb hetzelfde.
In de betonnen inloopstal ligt in de zomer geen bodembedekking, de paarden, inclusief Spirit die nu bijna 6 maanden oud is, hadden hun ligplekken in het zand van de paddocks (of de weides).
Nu het echter kouder wordt merken wij dat een aantal paarden graag gebruik maken van de inloopstal en met name Spirit heeft er echt behoefte aan om in de stal te gaan liggen.
Voor hem ligt er in een hoek van de stal een berg stro en hij maakt er dankbaar gebruik van.
Maar als er eens geen stro inligt gaat hij doodleuk op de beton liggen en dat vind ik geen goed idee : Te koud, te hard en hij krijgt er wondjes van op zijn benen.

Het feit dat hij op de beton gaat liggen geeft wel aan dat hij behoefte heeft aan een overdekte ligplek want zijn moeder Holly blijft uit zichzelf gewoon buiten hoor.
Ik zou je dus aanraden wel een zachte ligplek te maken als je pony dat gewend is, hij zal er blij mee zijn.

Groet, Pien

jose schreef op dinsdag 15 november 2005, 20:52:

Dat is een specifieke boerengeneratie die 'nogal' wat invloed heeft op het huidige denken; vandaar.


Mee eens. Vandaar 'of met welke optoming ook'. Maarreh, mbt deze twee voorbeelden dan wel alleen mbt het nog steeds bij je hebben van een dwangmiddel; het scherpe touwtje over de neusrug of het ijzer op de kaak/lagen. Net zo min als van een bit hoéf je van het touwtje gebruik te maken en ja een paard weet dónders goed dat je dat wel kán. Een cruciaal verschil echter is het zware ding tussen de kaken.

Ik ben zoals je wellicht eerder gelezen hebt geen voorstander van rijden met een touwhalster. Ook geen tégenstander echter en dat ben ik wel van bitten, precies vanwege de reden die jij aanvoert: een touwhalster hangt bij niet gebruiken losjes om het hoofd waar het niet in de weg zit, het bit zit er altijd in de mond waar het wél in de weg van het paard zit.
Hoewel daar geen bewijs voor is lijkt het míj logisch dat een paard zich daardoor veel bewuster is van het bit dan van het touwhalster, dus als een zwaard van Damocles veel bewuster van de dwangmogelijk.
Vergelijk het met de dichte muren om een 9m² stal en een e-hek om een hectare wei. Van beiden weet het paard dat het een beperking is maar er is wél een verschil...

Met een dwangloze optoming zet je in deze (uiteraard niet perfecte) vergelijking een gewoon (niet e-)touwtje om de wei met halsring zet je alleen een wit bordje met 'grens' neer en zonder iets .... niets