Jans schreef :
> Hallo Pien,
>
> Kan u dit eens even verduidelijken. Wat moet uw ruiter dan
> eigenlijk doen om Fanny achter u te houden? Ik vraag dit
> eigenlijk omdat ik een beetje hetzelfde probleem heb.
> ....Knip.... trekken aan het touwhalster heeft
> dan zeker geen zin, maar ik weet niet hoe ik het voor die
> andere ruiter opgelost krijg.Tips misschien?
Hoi Jan,
Tuurlijk moet je gewoon op de rem kunnen, je paard altijd maar in het wilde weg laten lopen kan nou eenmaal niet en je moet wel controle kunnen blijven houden waar/wanneer dat nodig is.
Daar valt niet aan te ontkomen en met een tank van een paard (zoals Fanny dat net zo goed kan zijn) moet je af en toe van goede huize komen.
Wat wil helpen :
* Je verbinden met het paard, niet
op haar maar
met haar rijden, contact maken, rijden vanuit je centrum, waarbij zit, ademhaling 'feel' etc. belangrijk zijn. Da's een eerste vereiste.
* Soms moet er toch iets gebeuren, want een paard luistert echt niet altijd, je hebt nog altijd te maken met een vluchtdier met een eigen mening dat onverwachts kan reageren, ook al elimineer je zoveel mogelijk door een paard verkeersmak te maken, overal aan te wennen, gevoelvol te rijden etc.
Soms ontstaat er een situatie waarbij je feel jou en je paard niet voldoende helpt; je kunt zelf een gestresste dag hebben, te weinig geduld met je paard, maar je paard kan ook eens overal sch**t aan hebben en zijn eigen zin willen doen.
Dat kan allemaal.
Ieder kan eens zijn dag niet hebben.
Tips om zo rustig en beschaafd mogelijk te blijven hoef ik hier niet te geven, het spreekt voor zich dat je die rust op je paard probeert over te brengen.
Fanny is buiten een super looppaard dat je niet in de weg moet zitten, maar in de bak is ze vaak hommeles.
Dan vindt ze van zichzelf dat ze veel te hard wil/moet en heeft ze geen rust. Bovendien kan ze zich vreselijk laten opnaaien door de andere paarden. Niks mis met haar, gewoon een temperamentvolle karaktertrek.
Voor mij een reden om haar zo min mogelijk in de bak in te zetten, en zoveel als het maar kan op de buitenritten.
Om haar toch op de rem te krijgen houden we haar niet steeds kort aan de teugel, want ze gaat gewoon tegen trekken, maar iedere keer weer geven we haar de kans om zelf haar moment te bepalen door haar pas terug te nemen als ze echt te snel gaat.
Dat geeft haar de kans om zelf een keuze te maken.
Er is dus pas 'druk' op de teugel zodra ze te snel gaat.
Niet op voorhand ingrijpen door haar kort te houden, maar haar "de fout" te laten maken en haar daarin te corrigeren en haar zo te laten zien dat er geen druk (dus lange teugel) is als ze in een braaf en evenwichtig tempo loopt. En maar hopen dat de klik plaatsvindt en ze denkt dat ze maar beter niet te snel kan lopen.
Dit kun je in je eentje of op een rustig moment met één ander paard oefenen.
Tijdens een wilde rit heeft dat allemaal geen zin, dan is er geen communicatie met zo'n paard dat alleen maar voorop en hard wil.
Dat moet je van te voren proberen.
* En natuurlijk dat stuk vertrouwen.
Fanny heeft het deze week tijdens een heerlijke sneeuwrit op een lopen gezet en is in een vette galop weggespurt, Winner achter haar aan, want die doet vrolijk mee hoor....
Tja, dan ga ik maar op de rem met BD want ik heb zoveel vertrouwen in mijn paarden dat ik weet dat ze wel weer op de rem gaan.
Meestal is dat enkele tientallen meters.
Ik leer mijn rijders wel allemaal hoe ze moeten reageren in zo'n situatie.
Nooit aan 2 teugels tegelijk blijven trekken, want een paard gaat dan in zijn kracht en trekt gewoon terug, maar proberen het paard om te trekken (ORS is ook een mooi voorbeeld, hoewel Fanny het gevoel daarvoor echt mist), of, in ons geval, sturen naar de weg.
Op het harde stoppen ze meestal zo.
Fanny en Izzy rennen ook nooit zolang door.
Als er geen andere paarden met hun meerennen is de lol er zo vanaf en dan stoppen ze heus.
Maar ik ga er op BD nooit achteraan, want dan is het hek van de dam, dan wordt het een wedstrijd.
Zo genoeg tips over hoe ik het doe?
Groet, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen