jans schreef :
>
> Bedankt voor al de tips en de moeite om het op te schrijven.
> Ben blij te lezen dat het niet alleen bij mijn paardjes gebeurd
> 't is zo herkenbaar. Ik ben zelf zeker geen echt goede
> ruiter,maar heb zelf geen problemen met Ulke, wel als er iemand
> anders op rijdt. Maar ik zal eerst maar proberen om met 2
> paarden samen te rijden. 't is waarschijnlijk ook wel mijn fout
> dat ik verwacht van iemand die meestal in een manege rijdt,
> ineens kan switchen naar een heel andere rijstijl.
Ik zie hier ook vaak 'aanpassingsproblemen' bij mensen die van een reguliere manege vandaan komen.
De meeste manegepaarden kennen alle trucs en lijken mooi mee te werken, doen ze ook vaak, maar dat kan afgestomptheid zijn. Daarbij zijn de groepen altijd zo vol waardoor ruiter en paard niet méér kunnen dan hun lesje afdraaien zonder al te veel persoonlijke begeleiding.
Hoe kun je echt leren zitten in een groep van 8-12 man/paarden?
Da's toch welhaast onmogelijk? Maar o zo belangrijk voor je basis.
Bovendien is haast iedereen gewend om alleen met handen en voeten te rijden, niks daartussenin.
Of verstijfd met het hele lichaam.
Sporen ze aan gaan die handen omhoog....
Aansporen en inhouden is alles wat ze kunnen. Technisch lijkt alles op de plaats te zitten, maar er is geen gevoel en dat kan ook niet in zo'n overvolle groepen.
Als ik aan mezelf zie hoe ik mijn handen vol heb aan een groepje van 4 mensen met ieder ander nivo, op een ander paard....pffff....
Hier moet je loslaten, letterlijk.
Uitademen, inzakken, de boel laten hangen voordat je weer kunt gaan opbouwen.
Oude geleerde dingen, oude patronen die er zo ingesleten zijn loslaten....
Evy omschreef het zo mooi als "zak aardappelen".
Pas wanneer je een zak aardappelen kunt zijn kun je gaan werken aan je houding (he Evy.........)
en weer rechtop leren zitten.
De meesten die hier pas zijn graaien in een reflex naar de teugels wanneer paard te hard gaat, of knijpen met hun zit, waardoor paard nog harder gaat, dat is hun zo geleerd.
En hier gaat dat heel anders.
Het mooie is dat iedereen deze manier van rijden leert want het is veel simpeler, maar het duurt wel een paar lessen voordat die oude erin getimmerde instructies uit hun gewaaid zijn....
Ja, dat kan weleens confronterend werken en een eye-opener zijn want je komt zo een heleboel tegenstrijdigheden bij jezelf tegen.....
Wat jouw paard betreft : Ik zou het helemaal in mijn eentje proberen en pas als je voldoende respons krijgt dat 2 e paard erbij, alles in stap, gaat dat goed licht drafje. Maar het kan zo zijn dat je paard alles van blijdschap plots vergeten lijkt te zijn als je naar buiten gaat.
Als je eenmaal de techniek beheerst en het je eigen gemaakt hebt kun je dat overal toepassen.
Waarschijnlijk rijd je ontspannen genoeg omdat jij geen problemen met Ulke hebt, je kunt natuurlijk daardoor ook goed inspelen op de signalen die zij geeft en andersom. Da's het voordeel van een bekend paard.
Groet, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen
Warboel
