Dit is een heel lastig onderwerp en als er een rechtspraak van komt, hangt het inderdaad af van de goodwill van de rechter. Twee identieke zaken kunnen een verschillende uitspraak krijgen bij een andere rechter. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Ik heb mijn oude merrie al heel lang. Ik denk van toen ik een jaar of veertien was. Op mijn achttiende ging ik studeren en had ik niet genoeg tijd om met haar bezig te zijn. Mijn ouders hadden de gezelschapspony al verkocht en zij stond hele dagen alleen in de weide. Ik had toen een mondelinge afspraak met een meisje dat mijn paard bij haar pony op de weide mocht, dat zij alle verzorging van het paard op zich nam, mocht rijden zo vaak zij wou en zelfs een veulen mocht kweken voor zichzelf.
Alles was goed, tot op de dag dat mijn paard in een ongeval was betrokken. Mijn verzekering wilde de kosten niet dekken, omdat het meisje het paard aan het sturen was op de openbare weg en ik niet eens aanwezig was (ik was aan het werk). Die mensen hadden geen verzekering en moesten alle kosten zelf betalen. Daarna wilden die mensen geen geld meer aan haar spenderen, dus ze bleef gewoon in de weide in de winter en was graatmager en volledig verwaarloosd. Op een dag kreeg ik een berichtje van het meisje (16 jaar) met de vraag of ik het paard niet dringend wilde terughalen, want haar vader wilde het naar de slacht brengen om een deel van het geld op die manier bij elkaar te krijgen. Verkopen ging niet, want het paard had een serieuze klap gekregen bij het ongeval en mankte een beetje.
Ik ben dadelijk naar daar gegaan, maar al snel stond de boer te dreigen met zijn jachtgeweer, dat als ik ZIJN paard uit de weide zou halen, hij me overhoop zou schieten. Ik belde daarop de politie.
Gelukkig had ik de bewijzen zwart op wit dat het mijn paard was, omdat deze mensen bij ieder probleem mij als eigenaar hadden aangeduid.
Bvb. als het paard tijdens het wandelen met het meisje ergens een drol voor de deur had gelegd en die mensen waren niet tevreden en politie werd erbij gehaald (want het is een temperamentvolle boer), dan was het telkens van: trouwens, dat is mijn paard niet, maar dat van Eleonora, En dan kon ik de drol gaan opruimen. Ook na het ongeval zijn ze blijven ontkennen dat het paard van hen was, maar wel van mij om onder de kosten uit te komen.
Ik had al deze papieren samengehouden, waar de boer zelf dus telkens zegt dat het mijn paard is en die papieren heb ik simpelweg aan de politie laten zien en zo heb ik mijn paard dus teruggehaald.
Als het paard op zijn eigendom stond en ik geen bewijs had dat het mijn paard was (chip en paspoort waren hier nog niet verplicht) dan had ik het paard nooit teruggekregen.
Ik denk dat er zowieso een probleem is als de chip op naam van die rare mensen staat. En ikzelf doe NOOIT nog een paard weg, zonder een SCHRIFTELIJKE verklaring van wat de bedoeling is. Mondelinge afspraken zijn ook bindend in België, maar je kunt ze niet bewijzen en dan ben je nog de pineut.
P.S.: Mijn ondertussen bejaarde paardje staat nu nog lekker bij mij op de weide en ze zal wel nooit meer de oude worden, maar ze is gelukkig.

Afhankelijk van hoe lang de pony al luchtzuigt, kan het helemaal overgaan. In de wei is er trouwens geen reden en mogelijkheid tot luchtzuigen, dus als ze 24/12 op het land staat, is je probleem weg. het lijkt me dat het nu veroorzaakt wordt door een stressvolle stalomgevind. Daarnaast is veel krachtvoer in combinatie met weinig ruwvoer funest en kan het leiden tot een maagzweer, die zich ook kan kenmerken door luchtzuigen.
Naar buiten met het beestje en stoppen met krachtvoer, moet jij eens kijken hoe ze op zal knappen!

Een vriendin van me had een 9-jarig luchtzuigend paard gestald op een manege met weinig sociaal contact maar o zo'n handige binnenbak. Na een jaar aandringen van mijn kant heeft ze het dier bij een pensionstal gebracht met weliswaar een klein weilandje maar waar hij overdag in een grote paddock staat, samen met drie andere ponies/paarden. De enige momenten waarop het paard nu nog luchtzuigt is nadat hij iets lekkers heeft gehad, zoals een appeltje. Daar is mee te leven!

van lennep schreef op dinsdag 3 januari 2006, 8:39:


Daar zie je dus het volgende probleem Esther....want welk blok ga jij nu kopen?
Stek dat het paard behoefte heeft aan stofje a en stofje b
Stofje a zit wel in je blok maar stofje b niet
Het paard zou als het goed is dus wel aan dat blok likken ..... want sofje a zit er in en dat heeft hij nodig....maar....stofje b blijft hij missen.....

Het zou inhouden dat als je je paard wilt geven wat i van nature nodig heeft je dus verschillende merken blokken in die wei moet hangen en dan heb je nog niet alles wat in dat zeezout zit.
Nick

Piet schreef op dinsdag 3 januari 2006, 8:17:


De waarde van 2,2 zoals ik beschreef is van zeeklei en veengronden en versgrasmetingen afkomstig van dezelfde bodem.
Zandgrond en gras daarvan zouden dus een nog lagere waarde hebben zoals ik al aanhaalde.


Wat neemt je gras niet op tenopzichte van het strooien over je hooi/kuil ?
Wat is hierin het verschil dan?


Steenzout uit oude zoutmijnen bevat veel minder originele stoffen dan zeezout...zo is ook gebleken.
Maar is natuurlijk nog altijd beter dan bemesten met koeiepoep.
Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 3 januari 2006, 12:05:


Dan koop ik maar alle stenen en hang ze op een rijtje , staat ook nog leuk.
Maar dan nog , koeien zijn er voor de melkproductie , ik zou me voor kunnen stellen dat daarbij de 'uitwassing' ook een rol speelt...Dus die hebben ook meer mineralen nodig , denk ik zo met mun boerenverstand[heb ik niet , had ik die maar!!]

Groetjes Esther

van lennep schreef op dinsdag 3 januari 2006, 11:02:


linken plaatsen is gewoon www.en het adres typen of plakken
Wel zorgen dat je er geen tekens voor of achter zet zoals regelmatig gebeurd....dus geen punt of haakje zonder eerst een spatie.

Nick