Deborah schreef op maandag 23 januari 2006, 19:02:


hallo Pia en Deborah,

bedankt voor het reageren op mijn mail.
het is nu al weer een aantal dagen rond het vriespunt. bij jullie is het kouder hihi .
maar ik ben er van overtuigd dat het inderdaad allemaal goed geregeld word door moeder natuur. we houden ze natuurlijk goed in de gaten dat spreekt voor zich.
als je voor je eigen gemoedrust een deken om doet bij je paard moet je dat gewoon doen al denk ik dat het niet nodig is.
groeten Silvia

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette,

Een heel klein retorisch vraagje. Hebben jullie overwogen een hond mee te nemen op die lange tocht? Als je een hond meeneemt zou je hem dan kleine ijzertjes onder zijn nagels slaan? Denk je dat die hond zo een bescherming nodig heeft? Nee, waarschijnlijk zou je die hond gewoon de hele tocht met je mee laten lopen zonder ook maar een moment aan zijn pootjes te denken. En het zou ook niet nodig zijn. Heb je wel eens heel goed naar die hondenpootjes gekeken?

Casandra

silvia teunissen schreef op dinsdag 24 januari 2006, 9:46:


Silvia, weet je dat het goed mogelijk is dat je paard het met deken kouder heeft dan zonder?

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette,

Die twijfels van jou begrijp ik maar al te goed. Zo'n drie maanden terug stond ik voor hetzelfde probleem. Ik heb een merrie van bijna 21, die al zo'n 17 jaar op ijzers stond. Toch heb ik na het lezen van het boek van de cursus en wat vragen op dit forum, besloten haar van de ijzers af te halen. (En zij heeft ook nooit problemen gehad hoor, het was meer mijn eigen gevoel, dat zei dat ijzers gewoon niet hóórden!)
Het gaat nu best goed met haar. Op een vlakke ondergrond loopt ze (onbelast) prima en ook een zacht terrein geeft geen problemen. Op grind loopt ze nog gevoelig en op de bevroren kleibulten loopt ze ronduit slecht. Ik denk dat ik e.e.a. wel met hoefschoenen zou kunnen oplossen, maar ik heb geen haast.

Ik denk dat jou grootste probleem dan ook tijd is. Je hebt gewoon de tijd niet meer om je paarden lang genoeg blootsvoets te trainen om te kijken of ze deze tocht aankunnen. Uitstellen van deze monstertocht zal wel niet kunnen, helaas.

Ik heb dus nog niet voldoende ervaring met NB om je advies te kunnen geven. Luister wat dat betreft maar naar de "experts" op dit forum. Mijn ervaring leert mij inmiddels echter, dat zonder ijzers écht veel beter is. De stand van de hoeven van mijn merrie is veel beter geworden, ze stond achter met beide hoeven erg naar buiten gekanteld, waardoor ze slecht kon wenden en waardoor ze neiging tot strijken had. Inmiddels loopt ze achter een stuk wijder dan voorheen. Bij alle vier de benen kan je zien dat ze veel meer doorveert in het kootgewricht, wat dus komt door de lage hielen. Dit geeft voor het hele paard een veel betere schokdemping. Een vervelend tikkertje dat ik al jaren in haar schouders hoorde en wat geweten werd aan slijtage is verdwenen!

Hoe jij verder moet, weet ik niet. Ik hoop dat dit verhaal er toe bijdraagt dat je het toch onbeslagen gaat proberen. Hoefijzers hebben ook ontzettend veel nadelen. Weet jij al hoeveel hoefsmeden je gaat tegenkomen onderweg en weet je dan zeker dat het een goede is? Of komt jullie hoefsmid jullie achterna als er een ijzer loszit of gewoon versleten is? NB kan je zelf, heb je geen hulp bij nodig. Het lijkt misschien eng om zelf de hoeven van je paard te raspen, maar dat is mij in de praktijk reuze meegevallen. Goed kijken en je leert het snel genoeg!

Ik wens je in ieder geval veel wijsheid en volg de berichten hier verder in spanning!

Groetjes, Els.

Spirit schreef op dinsdag 24 januari 2006, 9:14:


Ik laat even alles op mij inwerken en mijn tijd is nu wat beperkt om overal op te reageren, maar die van 20 is een belgisch warmbloed die artrose heeft en lekker thuis blijft! Daar is misschien wat verwarring ontstaan. Dit is het paard dat 20 jaar zonder problemen op ijzers heeft gestaan, waardoor ik af en toe twijfel m.b.t de tocht. Sorry voor de verwarring.
Groetjes,
Jeannette

Jeannette van den Eng schreef op dinsdag 24 januari 2006, 10:37:


Ik zou artrose in de benen niet "zonder problemen" willen noemen..... Het is bekend dat hoefijzers de schokdemping stérk verminderen, waardoor artrose kan ontstaan.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Nick Altena schreef op dinsdag 24 januari 2006, 2:00:


Conclusie?



Weet jij hoe het een en ander in elkaar steekt mbt europese richtlijnen en hoe een lidstaat daar mee om moet gaan? Wat de afspraken waren toen NL toetrat tot de Europese Unie?
Dan heb je nog de wet bedrijfsorganisatie die de oveheid toestaat een instelling zoals de PVE de gehele verordening te regelen.
Op wetten.overheid.nl vind je de gehele verordenign zoals die op dit moment geld, als je dan even verder zoekt vind je ook de regels en wetten die het mogelijk maken om volgens zo'n verordening te werken.

Ja en? Ik ben ook verplicht een autogordel te dragen maar kan daar een ontheffing voor aanvragen, en wie dat geregeld heeft en wanneer is toch niet intessant, al helemaal niet dat er al geroepen en geschreeuwd werd toen veel dieren nog in de overgangsregelingen vielen en nog niet gechipt hoefden te worden...

Spiergevoelig gebied??? wat is dat?
Itt meerdere berichten en veronderstellingen is er wel daadwerkelijk onderzoek gedaan naar het hoe en waarom van transponders in een paardenlichaam...
Ook vwb migratie en de beste plek voor een transponder (jawel er worden ook proeven gedaan met en op paarden) Sommige van die rapporten zijn ook te vinden op www, en er zijn verwijzingen waar je de resultaten van sommige andere rapporten kunt vinden.

Ja en, wat heeft dat nu te maken met eventuele problemen met transponders?
Sorry dat ik onduidelijk was of ben...
Naast het aanbieden op een slachthuis, wat niet alleen maar kan voor consumptie... heb je ook nog destructie.
Om de voedselveiligheid te kunnen garanderen is oa de I&R-regeling paardachtigen er, die al langer bestaat dan 2004 toen de chiverplichting eraan toegevoegd werd.
Als je een duplicaat paspoort aanvraagd geld er een wachttermijn van 6 maand eer het paard geslacht zou mogen worden voor menselijke consumptie.
Mijn ideaal voor mijn pony's is ook dat ze hier blijven tot ze van ouderdom na een heel prettig leven hier bij mij komen te overlijden....
Echter kan ik niet in de toekomst kijken en dit mijn dieren niet garanderen. Zo kan het voorkomen dat een paard van mij toch op het slachthuis terecht komt. En die situatie is hier al voorgekomen: paard haalt been open en heeft het kogelgewricht dusdanig aan gort dat niets meer zou kunnen helpen, middenzomer en een hittegolf... vliegenplaag tot en met.. Toen heb ik voor mijn paard gekozen en hem naar de slager gebracht waar hij uit zijn lijden is verlost en vanwege gen medicijn gebruik geschikt was voor menselijke consumptie...

Ik heb nu al ruim 15 jaar mijn rijbewijs.. nog nooit gecontroleerd is een rijbewijs dan ook overbodig?
Er wordt wel gecontroleerd maar dat jij nog niet gecontroleerd bent zegt toch niets?


Toch het paspoort van je paard eens doorlezen, als dat paspoort up to date is (boekje is een paar keer gewijzigd) bij de toelichting gebruik paardenpaspoort staat het volgende
*indien het paard geheel of gedeeltelijk van eigenaar wisselt, moet de nieuwe eigenaar die het paard geheel of gedeeltelijk in eigenfom heeft gekregen dit schriftelijke melden bij de organisatie die het paspoort heeft uitgegeven.*


tja.... lezen he?? Nederlands??
wetten.overheid.nl
www.minlnv.nl
www.nl-paardenpaspoort.nl
www.aid.nl

Alane schreef op dinsdag 24 januari 2006, 11:46:


Mag jij zelf weten, maar bij mij zou het nóóit voorkomen dat ik mijn paard laat slachten. Zéker niet als hij een ongeval heeft gehad, of iets anders ernstigs. Ik zou zelf toch ook niet graag worden vervoerd als ik ergens pijn heb! Als een paard pijn heeft (en anders hoeft ie van mij niet dood), dan is mijn mening dat je hem beter een spuitje kunt geven zodat hij er zo snel mogelijk van af is en niet angstig en gestressed hoeft te zijn.

Wat kunnen mij dan onnozele vliegen en de hitte schelen? Het dier lijdt niet meer, en dát is belangrijk. Voor mij wel tenminste. Hoe kun je nou anders beslissen over een dier waar je van houdt..

Verder heb ik geen zin om te reageren op het chip-gebeuren.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op dinsdag 24 januari 2006, 0:41:


Dus gaan wij ook maar fabeltjes verzinnen en onzin rondstrooien over vermeende samenzweringstheorieën...
Dat die regel al 10 jaar bestaat doet niet ter zake....
en menen wij dat we dan alle andere paardenhouders maar onze zin door de strot moeten douwen?


dat sloeg hierop:
mijn lichaam geeft dus aan dat het niet hoort.

Moet je daarom dan maar onrust stoken? Mensen die jouw mening niet delen voor dom uitmaken?
De samenstelling van wormkuren is ook veranderd, mischien daarom zomereczeem? of niet?
erfelijk??? voedingssuplementen? ijzerloos rondlopen? en zo lust ik er nog wel een paar....

Zo zijn de regels toch, DNA bepaald = niet slachten voor menselijke consumptie.


Precies, zodat je brood niet te duur wordt....
Jij zou er dus een probleem me hebben dat wanneer mijn pony's een ziekte hebben en die kunnen over brengen op jouw paarden waardoor ze kunnen sterven dat mijn pony's dan geruimd worden?
Dat door die I&R regeling de paarddichtheid in kaart is te brengen en daardoor minder drastische maatregelen genomen kunnen worden doet dus niet ter zake?
Dat ipv een kleine kern geruimd wordt maar een heel groot gebied geruimd moet worden omdat men niet weet hoeveel paarden er in dat gebied verkeren?

Ach en euro's belangrijker? bij wie is dat niet zo dan?
Zijn de cursussen natuurlijk bekappen gratis? Bekapt een natuurlijk bekapper mijn pony's gratis? Zal wel niet, immers moeten die ook leven en eten

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 januari 2006, 12:00:


En DAT is nou net de kern waar het met dat chipgebeuren om gaat. Dat hele chipverhaal is gewoon niet in het belang van het dier.

En nogmaals, iedereen moet zelf weten wat ie doet, maar ik sta er niet op te wachten om iets, dat niet in het belang van mijn paarden is, door de strot geduwd te krijgen. Voor de rest kunnen we om de pot heen blijven draaien, maar waar ieder voor-argument uiteindelijk op sneuvelt is dat het wordt opgedrongen, en de tegenstanders iets krijgen voorgeschoteld waar ze geen trek in hebben.

Zodra de identificatie een vrijwillig gebeuren is (geen chip dan ook geen slacht) hoor je mij niet meer.
Zolang diverse instanties zich bemoeien met wat er op mijn erf gebeurt, blijf ik me verzetten en zal ieder initiatief om het chipgebeuren onderuit te halen blijven ondersteunen.

Alane, voor jou gelden andere beweegredenen en motivaties dan voor mij.
En dat mag! Waar ik alleen geen trek in heb is dat iets dat goed bij jouw levensfilosofie past maar niet bij de mijne, ik als verplichting voorgeschoteld krijg.

Meer woorden wil ik er niet meer aan vuilmaken.

Groeten,
Frans

Piet schreef op dinsdag 24 januari 2006, 10:19:


Mijn paarden hebben het overleefd , de vorst van vannacht.Ik maakte me ook wel een beetje zorgen , eerste winter dat ze dag en nacht buiten staan.
Mijn redenatie klopte niet , trouwens...Ik had zoiets van , als ze op stal staan dan kunnen ze nauwelijks bewegen en zichzelf niet warm lopen als ze het koud krijgen . In de wei kunnen ze lopen , maar Maike staan de hele dag en nacht tussen de waterbak en het hooi te staan. Hij is voor het eerst zindelijk?!!Hij kan echt niet lopen over de bevroren ondergrond!!Hij krijgt nu wat medicijnen in een beetje graan en daar wil hij wel een moord voor doen , vrete , vrete!! Maar hij kan niet meer lopen , zun voeten doen hem erg zeer. De zolen voelen erg warm aan , de hoefwand niet.
Heb net een baal stro in de wei uitgestrooid , zodat hij wel van hooi naar water kan lopen...En dit houd nog een week aan.....arme Maike.[met zijn platte zolen]
Maar koud heeft hij het niet!!
Groetjes Esther

Jeannette van den Eng schreef:

Hoi Jeannette, nog even een vraag:
Ik neem aan dat je je paarden fysiek al een tijd aan het voorbereiden bent voor deze aanstaande tocht.
Mag ik vragen hoe je dit doet, maw : Hoeveel kilometer per dag/week train je nu, wat eten ze, en hoe houd je ze (stal/ weide/paddock etc.).

Hoe doe je dat met al het ruwvoer dat ze nodig gaan hebben, regel je ook electrolyten enzo etc etc.
Gewoon nieuwsgierig.
Groet, Pien

Alane schreef op dinsdag 24 januari 2006, 11:46:

Ik doe niet mee met de discussie en ga dat ook niet doen, maar hier word ik toch even helemaal niet goed van:


Ten eerste spreek je jezelf hier behoorlijk tegen. Je zegt dat je niet kunt garanderen dat je paarden niet op het slachthuis terechtkomen (- dus het zou "per ongeluk" kunnen gebeuren??-), terwijl je deze keuze zelf gemaakt hebt...!
Daarbij vind ik het gruwelijk om te lezen dat je een paard met een open beenwond en kapot kogelgewricht (en bovendien tijdens een hittegolf en vliegenplaag) toch nog doodleuk met de trailer vervoert om er nog wat geld voor te vangen.....?!!
Stilte hier aan deze kant.......!

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 januari 2006, 10:53:


Dat zou kunnen. Het paard is vroeger (andere eigenaar) voor springen gebruikt en er werd erg 'praktisch' mee omgegaan. In ga nu niet in op de details, maar de artrose zit in het hele lijf en kan door verschillende zaken veroorzaakt zijn, maar dat is niet voor nu. Naar omstandigheden gaat het erg goed met haar.

Jeannette

Hoi allemaal,

Sinds begin januari ben ik bezig de hoeven van de shetlander van de buurvrouw te bekappen. Het dier was licht hoefbevangen en om haar snel wat minder pijn te laten hebben, heb ik haar hielen omlaag gehaald, de steunsels flink ingekort (die waren veel te lang) en de toon korter gemaakt. Al na een dag liep ze aanmerkelijk beter en omdat buurvrouw er niet zo happig op was een veearts te laten komen (om diverse redenen) ben ik op deze weg doorgegaan.
Twee maal in de week heb ik de hoeven op dezelfde manier als boven onder handen genomen. Ik durf niet teveel tegelijk te doen, omdat ik nou eenmaal nog niet zoveel ervaring heb. Heb ik de buurvrouw heel duidelijk verteld, maar zij vind het allemaal best.
Inmiddels loopt de shet weer prima. Vorige week nog wat gevoelig op ruwe klinkers, vandaag had ze nergens meer last van en liep ze me verscheidene keren in draf voorbij.

Nu heb ik een vraag. Iedere keer krab ik de hoefjes goed schoon met de achterkant van het mesje, maar ik kan nog steeds de wasachtige zool niet vinden. Wel gaat er iedere keer zoveel vanaf dat ik de hielen weer wat kan laten zakken, maar ik heb het idee dat de zool nog veel dieper moet zitten. Wat ik nu zie blijft ook dof, het glimt absoluut niet (en dat doet het bij mijn eigen paarden wel).
Vandaag krabde ik bij de linkervoorhoef tegen de witte lijn aan een heel stukje zool weg, het brak er gewoon uit. Beetje geschrokken en de hoevenkrabber voorzichtig in het gaatje geduwd. Maar daaronder voelt het dus ook gewoon hard. Ik kan er net zo hard op duwen als ik wil, maar het doet de pony dus helemaal geen pijn. Nu begin ik het idee te krijgen, dat ik met een dubbele zool te maken heb. Kan iemand mij vertellen waaraan ik dat kan zien? (En nee, ik kan geen foto's laten zien, bij gebrek aan een digitale camera.)
Het maakt denk ik voor het bekappen niets uit, ik ga voorlopig gewoon door zoals ik bezig ben. Als het een dubbele zool is kom ik vroeg of laat toch wel bij de echte zool uit, neem ik aan.

Positief aan het hele verhaal is, dat ik mijn boek heb uitgeleend (da's eigenlijk niet positief, ik mis het zo...) aan de buurvrouw en dat ze zelf ook enthousiast begint te worden. Hoogstwaarschijnlijk gaat de haflinger die ze heeft ook van de ijzers af eind januari. Zal haar in het begin met mijn minimale kennis terzijde staan, maar net als het bij mijn eigen paarden lukt, zal het met de haf ook wel lukken.

Groetjes, Els.