Frans Veldman schreef op dinsdag 24 januari 2006, 0:41:


Dus gaan wij ook maar fabeltjes verzinnen en onzin rondstrooien over vermeende samenzweringstheorieën...
Dat die regel al 10 jaar bestaat doet niet ter zake....
en menen wij dat we dan alle andere paardenhouders maar onze zin door de strot moeten douwen?


dat sloeg hierop:
mijn lichaam geeft dus aan dat het niet hoort.

Moet je daarom dan maar onrust stoken? Mensen die jouw mening niet delen voor dom uitmaken?
De samenstelling van wormkuren is ook veranderd, mischien daarom zomereczeem? of niet?
erfelijk??? voedingssuplementen? ijzerloos rondlopen? en zo lust ik er nog wel een paar....

Zo zijn de regels toch, DNA bepaald = niet slachten voor menselijke consumptie.


Precies, zodat je brood niet te duur wordt....
Jij zou er dus een probleem me hebben dat wanneer mijn pony's een ziekte hebben en die kunnen over brengen op jouw paarden waardoor ze kunnen sterven dat mijn pony's dan geruimd worden?
Dat door die I&R regeling de paarddichtheid in kaart is te brengen en daardoor minder drastische maatregelen genomen kunnen worden doet dus niet ter zake?
Dat ipv een kleine kern geruimd wordt maar een heel groot gebied geruimd moet worden omdat men niet weet hoeveel paarden er in dat gebied verkeren?

Ach en euro's belangrijker? bij wie is dat niet zo dan?
Zijn de cursussen natuurlijk bekappen gratis? Bekapt een natuurlijk bekapper mijn pony's gratis? Zal wel niet, immers moeten die ook leven en eten

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 januari 2006, 12:00:


En DAT is nou net de kern waar het met dat chipgebeuren om gaat. Dat hele chipverhaal is gewoon niet in het belang van het dier.

En nogmaals, iedereen moet zelf weten wat ie doet, maar ik sta er niet op te wachten om iets, dat niet in het belang van mijn paarden is, door de strot geduwd te krijgen. Voor de rest kunnen we om de pot heen blijven draaien, maar waar ieder voor-argument uiteindelijk op sneuvelt is dat het wordt opgedrongen, en de tegenstanders iets krijgen voorgeschoteld waar ze geen trek in hebben.

Zodra de identificatie een vrijwillig gebeuren is (geen chip dan ook geen slacht) hoor je mij niet meer.
Zolang diverse instanties zich bemoeien met wat er op mijn erf gebeurt, blijf ik me verzetten en zal ieder initiatief om het chipgebeuren onderuit te halen blijven ondersteunen.

Alane, voor jou gelden andere beweegredenen en motivaties dan voor mij.
En dat mag! Waar ik alleen geen trek in heb is dat iets dat goed bij jouw levensfilosofie past maar niet bij de mijne, ik als verplichting voorgeschoteld krijg.

Meer woorden wil ik er niet meer aan vuilmaken.

Groeten,
Frans

Piet schreef op dinsdag 24 januari 2006, 10:19:


Mijn paarden hebben het overleefd , de vorst van vannacht.Ik maakte me ook wel een beetje zorgen , eerste winter dat ze dag en nacht buiten staan.
Mijn redenatie klopte niet , trouwens...Ik had zoiets van , als ze op stal staan dan kunnen ze nauwelijks bewegen en zichzelf niet warm lopen als ze het koud krijgen . In de wei kunnen ze lopen , maar Maike staan de hele dag en nacht tussen de waterbak en het hooi te staan. Hij is voor het eerst zindelijk?!!Hij kan echt niet lopen over de bevroren ondergrond!!Hij krijgt nu wat medicijnen in een beetje graan en daar wil hij wel een moord voor doen , vrete , vrete!! Maar hij kan niet meer lopen , zun voeten doen hem erg zeer. De zolen voelen erg warm aan , de hoefwand niet.
Heb net een baal stro in de wei uitgestrooid , zodat hij wel van hooi naar water kan lopen...En dit houd nog een week aan.....arme Maike.[met zijn platte zolen]
Maar koud heeft hij het niet!!
Groetjes Esther

Jeannette van den Eng schreef:

Hoi Jeannette, nog even een vraag:
Ik neem aan dat je je paarden fysiek al een tijd aan het voorbereiden bent voor deze aanstaande tocht.
Mag ik vragen hoe je dit doet, maw : Hoeveel kilometer per dag/week train je nu, wat eten ze, en hoe houd je ze (stal/ weide/paddock etc.).

Hoe doe je dat met al het ruwvoer dat ze nodig gaan hebben, regel je ook electrolyten enzo etc etc.
Gewoon nieuwsgierig.
Groet, Pien

Alane schreef op dinsdag 24 januari 2006, 11:46:

Ik doe niet mee met de discussie en ga dat ook niet doen, maar hier word ik toch even helemaal niet goed van:


Ten eerste spreek je jezelf hier behoorlijk tegen. Je zegt dat je niet kunt garanderen dat je paarden niet op het slachthuis terechtkomen (- dus het zou "per ongeluk" kunnen gebeuren??-), terwijl je deze keuze zelf gemaakt hebt...!
Daarbij vind ik het gruwelijk om te lezen dat je een paard met een open beenwond en kapot kogelgewricht (en bovendien tijdens een hittegolf en vliegenplaag) toch nog doodleuk met de trailer vervoert om er nog wat geld voor te vangen.....?!!
Stilte hier aan deze kant.......!

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 januari 2006, 10:53:


Dat zou kunnen. Het paard is vroeger (andere eigenaar) voor springen gebruikt en er werd erg 'praktisch' mee omgegaan. In ga nu niet in op de details, maar de artrose zit in het hele lijf en kan door verschillende zaken veroorzaakt zijn, maar dat is niet voor nu. Naar omstandigheden gaat het erg goed met haar.

Jeannette

Hoi allemaal,

Sinds begin januari ben ik bezig de hoeven van de shetlander van de buurvrouw te bekappen. Het dier was licht hoefbevangen en om haar snel wat minder pijn te laten hebben, heb ik haar hielen omlaag gehaald, de steunsels flink ingekort (die waren veel te lang) en de toon korter gemaakt. Al na een dag liep ze aanmerkelijk beter en omdat buurvrouw er niet zo happig op was een veearts te laten komen (om diverse redenen) ben ik op deze weg doorgegaan.
Twee maal in de week heb ik de hoeven op dezelfde manier als boven onder handen genomen. Ik durf niet teveel tegelijk te doen, omdat ik nou eenmaal nog niet zoveel ervaring heb. Heb ik de buurvrouw heel duidelijk verteld, maar zij vind het allemaal best.
Inmiddels loopt de shet weer prima. Vorige week nog wat gevoelig op ruwe klinkers, vandaag had ze nergens meer last van en liep ze me verscheidene keren in draf voorbij.

Nu heb ik een vraag. Iedere keer krab ik de hoefjes goed schoon met de achterkant van het mesje, maar ik kan nog steeds de wasachtige zool niet vinden. Wel gaat er iedere keer zoveel vanaf dat ik de hielen weer wat kan laten zakken, maar ik heb het idee dat de zool nog veel dieper moet zitten. Wat ik nu zie blijft ook dof, het glimt absoluut niet (en dat doet het bij mijn eigen paarden wel).
Vandaag krabde ik bij de linkervoorhoef tegen de witte lijn aan een heel stukje zool weg, het brak er gewoon uit. Beetje geschrokken en de hoevenkrabber voorzichtig in het gaatje geduwd. Maar daaronder voelt het dus ook gewoon hard. Ik kan er net zo hard op duwen als ik wil, maar het doet de pony dus helemaal geen pijn. Nu begin ik het idee te krijgen, dat ik met een dubbele zool te maken heb. Kan iemand mij vertellen waaraan ik dat kan zien? (En nee, ik kan geen foto's laten zien, bij gebrek aan een digitale camera.)
Het maakt denk ik voor het bekappen niets uit, ik ga voorlopig gewoon door zoals ik bezig ben. Als het een dubbele zool is kom ik vroeg of laat toch wel bij de echte zool uit, neem ik aan.

Positief aan het hele verhaal is, dat ik mijn boek heb uitgeleend (da's eigenlijk niet positief, ik mis het zo...) aan de buurvrouw en dat ze zelf ook enthousiast begint te worden. Hoogstwaarschijnlijk gaat de haflinger die ze heeft ook van de ijzers af eind januari. Zal haar in het begin met mijn minimale kennis terzijde staan, maar net als het bij mijn eigen paarden lukt, zal het met de haf ook wel lukken.

Groetjes, Els.