Frans Veldman schreef op vrijdag 27 januari 2006, 9:20:


Heb de Rendac (gelukkig) pas eenmaal nodig gehad. Twee jaar terug toen mijn fjord totaal onverwachts 's nachts aan koliek overleed. We hebben 's ochtends pas tegen half tien gebeld, omdat het nog al moeite kostte het juiste telefoonnummer te vinden. Ze kenden ons dus totaal niet en we hadden ook geen klantnummer. Toch kwamen ze de fjord al aan het begin van de middag ophalen. Wij waren hier heel tevreden over.

groetjes, Els.

Wil schreef op vrijdag 27 januari 2006, 11:35:


Ben het met je eens Wil. De opa van John was ook slager. Dat was nog in de tijd van met een mes slachten. Toch hoor ik altijd verhalen dat de man in kwestie onwijs goed met dieren overweg kon. Zoals John zijn moeder altijd zei: "Hij knoeide de dieren niet". Ze waren ook totaal niet bang van hem. En honden en katten waren dol op hem en dat echt niet alleen door de geur.
John zelf is opgegroeid met eigen konijnen die geslacht werden. Bij hun thuis ging het erom, wie het dikste konijn had, want die ging als eerste in de pan en dan had je er heel goed voor gezorgd. John zou er ook nu geen probleem mee hebben om onze eigen dieren te slachten en op te eten. Maar ik wel en dus gebeurd het niet. Hoewel je bij je eigen beesten wel zou weten wat ze te eten hebben gehad en dat ze goed verzorgd zijn.
En toch is John absoluut een dierenvriend en geniet hij van al onze beestjes. Hij is er alleen heel anders in opgevoed.

Groetjes, Els.