Spirithorses schreef :


Gezien wat hierboven staat ? chip-destroyer .
Kunnen we inmiddels Chick-destroyer van maken
Met mijn excuses voor de tere zieltjes....

Pien

Esther van lennep schreef :


Weet je, Esther, ik begrijp je verhaal enorm, wij hebben ook voor deze keuze gestaan met een van onze paarden, en wanneer beslis je nou of het moment er is - of niet.
Wat is levenskwaliteit, want je weet dat het leven van je dier in jouw handen ligt en dat jij kunt beslissen over leven en dood van zo'n dier.
Dat is een heel akelige keuze en het heeft mij enorm veel verdriet gedaan toen ik mij dit realiseerde want het is zó oneerlijk en het paard waarom het allemaal draait heeft nergens om gevraagd....

Wat mij geholpen heeft is te blijven kijken naar het paard (ook al was dat een iets ander verhaal) en realistisch te blijven, uit die emotie te blijven.

Er zijn een paar mensen hier op het forum die al eerder voor deze keuze stonden, ook ik. Ik hoop dat ze zullen reageren.
En ik ga je nu een persoonlijk bericht sturen.

Mensen die je nu gaan veroordelen weten niet waarover ze het hebben en hebben zelf nooit voor deze keuze gestaan, dus ik vind het zeer dapper dat je dit op dit forum bespreekbaar maakt !!!!

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

van lennep schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:29:


Hoi Esther,

Ik werd helemaal een beetje verdrietig toen ik jouw bericht las. Weet natuurlijk ook niet zo één, twee, drie een antwoord. Heb geprobeerd jouw eerdere berichten terug te lezen, maar dat zijn er heel veel en lang niet allemaal over Maike.
Ben b.v. benieuwd naar hoe oud hij is, hoe lang hij al seme heeft, hoe lang hij al zere voeten heeft en hoe lang hij al natuurlijk bekapt wordt. 't Is misschien een idee om dat allemaal eens kort samen te vatten.
Het is natuurlijk niet goed dat door zijn problemen jullie hele leven op zijn kop staat, maar dat komt natuurlijk ook doordat het zo uitzichtloos is en er geen pasklare oplossing is, waarvan je zeker weet dat hij werkt. Jeetje, wat is dat moeilijk! Het klinkt allemaal zo koud als ik het typ, maar ik leef echt met je mee, hoor!
Zat er zelf aan te denken, dat het misschien goed voor hem zou zijn, als hij eens een tijd in een hele andere omgeving staat. Weet niet hoelang hij al bij jullie is en wanneer de problemen zijn begonnen?

Als je er de moed nog voor hebt, kan je deze vragen dan beantwoorden? Kunnen we er hier nog over nadenken. Zijn vast wel veel meer ervaren mensen op het forum, die je willen helpen. Er een eind aan maken is zo erg drastisch, is toch uiteindelijk het laatste wat je doet.

Groetjes, Els.