Zoals jullie misschien gelezen hebben eas het met mijn Fill al een hele tijd moeilijk met haar beenwerk; met ijzers vaak dikke benen en gevoelige pezen maar wel goed lopen en zonder ijzers geen dikke benen maar heel gevoelig lopen.
Sinds ongeveer oktober ben ik ze zelf bij gaan houden nadat voor de winterperiode de ijzers eraf zijn gehaald, al eerder kwam ik op deze site terecht maar heb eerst met argusogen gelezen en dacht er het mijne van. Toch ben ik de theorie gaan toepassen op de hoeven van Fill met als achterliggend idee dat als dit ook niet hielp ze dan toch maar definitief op ijzers ging. Ooo wat een twijfel, ze was zo gevoelig en ik durfde pas mm voor mm de hielen te laten zakken, die waren zo hoog minstens 4 cm terwijl en de toon had een lichte eendesnavelvorm, die ging er vrij snel af omdat de mustangrol daar een eind aan maakte. Toen ik echter kwartierboogjes kon maken gingen de zolen redelijk snel omhoog maar te zool bleef gevoelig vooral bij de toon, let wel ze heeft naar alle waarschijlijkheid haar hele leven op ijzers met hoge hielen doorgebracht dus hiellanden was verschrikkelijk moeilijk voor haar, ze kon dat eerst niet. Ik heb vreselijk vaak in dubio gestaan en ging op zoek naar hoefschoenen maar doordat het fors ging vriezen en ik een paar weken ziek werd was het er niet van gekomen, ondertussen werden de zolen holler en holler tot ik op een gegeven moment de hielen eindelijk op het niveau van de straal had en deze contact ging maken met de bodem zag ik voor het eerst een beetje meer ruimte in haar beweging en ik zag dat ze meer op haar hiel ging lopen. Nog steeds gevoelig maar wel regelmatiger en ruimer ze bewoog meer vanuit haar schouder , ik voelde me iets minder schuldig als ik haar liet bewegen. Dit weekend voor het eerst sinds tijden galopeerde ze door de bultige halfbevroren wei (modder wei) zonder dat ze er gevoelig uit zag. Vandaag heb ik voor het eerst sinds weken op haar gereden en.....alsof ze op ijzers liep! ruimte in de schouder, zekere vast tred, allerlei oefeningetjes (side pass, two track , wijken voor het been in galop) zonder maar enige weerstand, als vanouds, nee beter want ze voelde veel zekerder aan, ook over de balkjes voelt ze meer wat ze aan het doen is en plaatst haar voeten beter neer. Ik kan met recht zeggen dat ik vandaag gereden heb zonder het idee dat ik haar aan het pijnigen was.
Ik hoop dat dit blijvend is, ik ben in ieder geval verlost van twijfel, ijzervrij ook voor mij!!

Ina

Esther schreef op dinsdag 14 februari 2006, 19:37:

Je komt op de hoofdpagina, dan gebruik je de zoekfunctie en tiept kruiden in. Dan kom je op de pagina waar beschreven staat wat er onder diergeneesmiddelen valt.
Esther

jacqueline postmes schreef op dinsdag 14 februari 2006, 8:42:


en dat wou ik dus ook ff kwijt.

Havank schreef op dinsdag 14 februari 2006, 17:03:


Waarom doen ze enkele races op blote voeten. En waarom juist de betere paarden?

Afgelopen zaterdag is Fred bij Maike geweest [ook bij Namkje maar die gaat prima!]
Maike liep nog steeds gevoelig , maar we weten nu het probleem , denken we: de steunsels zijn een stukje in de zool gegroeid. Ze overlappen de zool zo'n 3 a 4 centimeter. Het is wel goed te zien, er zit een stukje uitgewaaierde witte lijn in de zool , snap alleen niet dat we het niet eerder gezien hebben. Maar het zit zo strak in de zool dat je geen overgang kan zien. Het lijkt net alsof hij een witte plek in zijn zool heeft.
Fred heeft er een aardig stuk uitgesneden, maar niet tot aan de zool. Ik bedoel hij heeft niet het hele overlappende gedeelte verwijderd.
Nu vraag ik mij af of er wel zool onder zit, is die niet helemaal verdrongen door die steunsels? Hoe lang kan dit gaan duren? Komt het wel weer goed?
Maike loopt nu wel een stuk minder gevoelig!! Fred heeft mij goed laten zien hoe ik moet snijden maar ik vind het wel eng, vooral omdat ik dus niet weet hoeveel zool er onder die overlappende steunsels zit.
Snappen jullie dit een beetje? Anders vraag maar raak!
Het is dus die knol met enorme platvoeten!! Hij liep, denk ik, wat op de steunsels, vandaar de gevoeligheid op een asfaltweg.
De witte lijn is inmiddels perfect smal!!
SHOOT!!

Gr Esther

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 14 februari 2006, 12:18:


Buenas Els.
Ik heb de musketon er al heel lang af. Soms is het praktisch als er veel gewisseld wordt, maar voor het werk ermee is zonder veel prettiger.

Het soort touw dat ik het prettigste vind is súpersoepel dubbelgevlochten boottouw. Erg veel maakt het echter niet uit: het moet vooral lekker in de hand liggen.

Aan het leidtouw zit een kleine lus. Ik steek de lussen van de fiadorknoop hierdoor en haal nu het hele leidtouw door die twee lussen.
Ik ervaar 3½-4 meter als ideaal. 3 is tekort om in leidpositie 4, achter je paard, te lopen en 6 te lang om comfortabel in de hand te houden.

Aan het uiteinde heb ik een simpele knoop. Niet om het touw beter vast te kunnen houden, want dat is geen onderwerp, maar omdat dit een beetje tegengewicht geeft aan het slaphangende touw.

Ik heb verder een lichtgewicht leidstok mee als 'lange vinger'.

HC

Peet schreef op dinsdag 14 februari 2006, 19:21:


Vind ik leuk om te horen. Mijn merrie heeft ook aarde en metaal in zich. Ik hoop zeker dat die kanten met de tijd sterker worden. Alleen weet ik van haar opa, dat dat ook een eigenzinnige angsthaas was. En ik ken een merrie met dezelfde afstamming, die nu, op haar 24ste, nog opzij springt als er een grassprietje omvalt.
Maar je hebt gelijk en het is goed daar rekening mee te houden.
De uitkomst van veel dingen is gelijk aan de verwachting die je van te voren had.

Spirithorses schreef op dinsdag 14 februari 2006, 8:51:


ik heb mijn mijn ruin vanaf het uitzoeken van de hengst.
doe er al zooooolang grondwerk mee.
hij word in juni drie, misschien rijd ik hem dan in,
misschien wacht ik nog een jaartje.
dat zal ik zelf wel uitmaken.
het hoe ,wanneer, waarom en waar.
dat is iets tussen hem en mij.
alle paarden zijn hier met drie jaar ingereden.
er is er niet een met problemen, ook niet bij het inrijden.
het zijn hier ook geen sportpaarden die elke dag gereden worden en op 6 jarige leeftijd Z dressuur moeten lopen.
alles op zijn tijd.
hoeveel worden er op 2 jarige leeftijd al niet gedekt of bereden.(of vroeger)
ga je daar maar druk om zitten maken.
ik heb de site wel ff bekeken.
maar ik ga niet wachten tot hij zes is voor ik hem inrijd.
grondwerk is leuk hoor, maar rijden ook.
en als hij er nog niet aan toe is, dan verteld hij me dat wel.
hoeven jullie niet voor ons in te vullen.

jose schreef op dinsdag 14 februari 2006, 15:13:

hm subtiel zijn, ja daar ging deze discussie over he.
pf ok zal niet meer reageren

ja ik loop zelf altijd weer ff naar de rechterkant van mijn pony.
dat deed ik bij engels zadel en nu bij western ook.
kleine moeite groot plezier

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 14 februari 2006, 14:55:


Ilona,

waar wil je naartoe hiermee? Naar een bepaalde richting waarvan ik ze denk, maar waarvan jij ze stelt?

Rik

Marlies schreef op dinsdag 14 februari 2006, 18:50:


Dank je voor je berichtje. Weet je, ook ik reageer vanuit emotie: als iemand gelijk bij het vallen van het woord 'por', denkt aan geweld, dan wordt ik ook wat, hoe noem je dat, recalcitrant of zo. Dan denk ik: tsjonge, tsjonge, kunnen we nou helemaal niets hebben? Moet alles met geaai en geknuffel? Ik denk dan direct aan veel te lieve eigenaren die verwende secreten van paarden hebben, waar niemand iets mee kan. (Het type paard waar ik dus bij de eerste kennismaking die schop voor nodig had omdat ie geen manieren geleerd heeft ). Ook die indruk klopt waarschijnlijk van geen kant en dat zal zo niet bedoeld zijn
Maar ik blijf uitleggen omdat ik het wel fijn vind dat mensen begrijpen wat ik bedoel ja. Maar jammer genoeg is dat wel de reden dat ik niet zo vaak de moeite neem om zoiets zo uitgebreid te beschrijven. Het is en blijft gewoon moeilijk om op zo'n toetsenbord je gevoel en bedoelingen weer te geven.

jawel toch?
je rijd ze in... en hoe sterker ze worden hoe meer je kunt vragen ( of hoevaker)


ja en dat ligt er dan weer aan hoe lang je paard bij je blijft.

staat genoteerd.
thnx voor reactie
groetjes Niki