Esther schreef op donderdag 23 februari 2006, 22:02:
> Een handicap, ook de ziekte van meniere geeft je een andere
> manier van met paarden omgaan. Ik ben visueel gehandicapt, en
> ja als ik de weg kwijt ben wordt ik ook knap duizelig.
> vraag wat voor paard je hebt. Maak vanuit dat een plan of het
> haalbaar is.
>
> Esther
Hoi Esther,
Ik heb dus al een paar keer zadelloos gereden en in stap gaat dus goed maar draf helaas veel minder.
Toen ik bij het in draf (zadelloos) rijden er af viel sprong ze weg van de kant waar ik naar toe viel, stond daarna stil, keek achterom en draaide zich toen naar me om en wachte tot ik weer op kon staan. Kei tof paardje he!
Tussen Rosie en mij is er een soort van wederkerige afhankelijkheid (twee kanten op). Van de meeste mensen draait ze haar hoofd af en bokt ze er zo af en naar mij komt ze toe en draagt ze super braaf, ook buiten.
Als ze al schrikt dan springt ze opzij en staat stil en wacht ahw tot ik 'groen licht' geef. Zo ook als ik erg duizelig ben, dan staat ze stil tot ik weer bij m'n 'positieve' ben.
In het weekend kunnen we samen uren op pad zijn - na zo'n beetje 1,5 uur stap ik af rust wat uit en zij graast wat. Na een halfuurtje (of langer indien nodig) gaan we weer op 't gemakje verder, meeste in stap maar ook wel stukjes in draf of galop hoor.
groetjes.
Warboel
