Michiel schreef op maandag 27 februari 2006, 16:50:


tja, die steentje kruipen er natuurlijk in omdat de witte lijn zacht is.
Ik heb ook een vraagje (was al gesteld maar weet niet meer waar). heb 1 paard dat 2 verschillende zijkanten heeft. de smid heeft gezegd dat dat de reden is waarom zij ijzers zou moeten hebben. ze slijt niet evenredig af en daarom groeit de ene kant zo anders. NIET DUS, maar wat doe ik eraan of doe ik helemaal niks. mss es een foto proberen. morgen.
gr
Belinda

Els Kleverlaan schreef op maandag 27 februari 2006, 12:55:


Zo mooi! Bedankt om dit voor iedereen hier te willen opschrijven! Dit verhaal raakt meteen meer dan een hoop theorie (waar ik niks tegen heb, voor de duidelijkheid). Doe zo verder. Ik wens je nog veel plezier met je paardenvriendin.

Nathalie

jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 0:44:


Ik lees maar één keer per dag de berichten, en mijn reacties zijn meestal op berichten van de vorige dag.
Kan dus zijn dat intussen iemand anders al geschreven heeft wat ik nu zeg.

De methode die je hier voor noodsituaties aanprijst: ontspannen en een ophouding maken, lijkt me een prima methode. Die pas ik zelf ook altijd toe, alhoewel ik die ophouding dan maak ZONDER bit (want ik rijd met stal halster).
Maar het verbaast me dat je het BIT als noodstopmiddel denkt te kunnen gebruiken.
Het bit is namelijk bedoeld voor fijne dressuur: om het paard hele subtiele signalen te kunnen geven. Bedoeld voor een gevoelige paardenmond en een zachte, stabiele ruiterhand.
En als je daar rukjes mee gaat geven, dan kan je die fijne dressuur met gevoelige paardenmond verder wel vergeten!

Ik rijd altijd buiten. Maar ben in het verleden wel eens met dressuur bezig geweest in een rijbak (met m'n Arabier).
Reed ik met dubbele teugels: één aan het bit en één aan de neusriem die niet met het bit verbonden was. Deze laatste gebruikte ik voor 'grover' werk (zoals een noodstop).
En de teugel met bit er aan gebruikte ik voor de subtiele aanwijzingen.

Nooit heb ik het gevoel gehad dat een bit iets toevoegde aan de mogelijkheid om mijn paard te stoppen als het tijdens een buitenrit er vandoor ging.
Mijn Arabier heb ik nooit met bit gereden op buitenritten. Mijn Haf, die ik al 23 jaar heb, reed ik vroeger wel met bit, maar kon ik toch nooit houden als ze er echt vandoor schoot.
Groet,
Coralie

Dag allemaal,

Daarnet naar een haflinger (menpaard) gaan zien, de eigenaar is overtuigd (tja ik bleef maar zeuren, hé) om met natuurlijk bekappen te beginnen. Ik heb hem wat op weg geholpen.
Wonderwel zagen zijn hoeven er zeer goed uit, de ijzers zijn er nu een paar maanden af. Wel wat afbrokkelen van de hoefwand onder de nagelgaten maar eigenlijk niet extreem. Ook mooie lage hielen en een mooie straal...
Paard zou in het begin wat gevoelig hebben gelopen, maar nu had ze geen last meer op straat...

Zijn 2-jarige haflinger ging hij ook mee beginnen, die hoefwanden waren wel wat te lang maar ook niet extreem, lage hielen, mooie straal...

Ze gaan het nu wat rustiger aan doen met het mennen (baby op komst) en wat meer in het zadel trainen, dus ideaal om te beginnen...

De enige bezorgdheid die hij had was als hij nu toch terug naar ijzers wil gaan of dat dan nog wel kan....

Hij gaat ook het boek bestellen... dus ik hoop hem gauw hier tegen te komen...

mengroeten,
Liesbet

> Marielle, Marjolein, hebben jullie in de gaten dat jullie

Hey Pien,

Bedankt voor je reactie, ik zei in een eerder bericht zoiets als: het is een dominant kreng, zo is ze gewoon. Dat had ik wat anders moeten neerzetten. Ik begrijp dat ze zo niet geboren is, maar zo is gemaakt door hoe de mensen met haar zijn omgegaan. (Daar was ik niet bij: paard is 29 en ik ben 20.) Ik bedoelde ermee te zeggen dat we het er waarschijnlijk helaas niet meer uit krijgen. We (de dagelijkse verzorgster en ik) krijgen absoluut geen medewerking van de eigenaar. Ze mag niet eens overdag op de wei staan (is nu veel te koud voor oude paarden volgens de eigenaar) en 's nachts al helemaal niet. Dat wij met natuurlijk bekappen zijn begonnen vinden ze ook maar niks. We hebben al zo ontzettend veel discussies gehad. Wat kan je doen als het niet je eigen paard is? Af en toe eens het leed komen verzachten, meer niet. Daarom wil ik ook zo graag een eigen paard :) Je hebt groot gelijk hoor, er zou professionele hulp aan te pas moeten komen, maar de eigenaar ziet me al aankomen.

Groetjes, Marjolein.

Hai iedereen,

nou alweer een paar dagen verder,
ik heb geen gewichten gehaald, ik had er toch geen lekker gevoel bij, hem samen met mijn instructriese met alle rust zachtjes over haar rug gaan aaien. en daarna erop gaan liggen, ze blef heel ontspannen ook haar rugspieren voelde ik niet samentrekken. zo telkens een stapje verder, even weer rust gegeven en los gegooid in de bak, en wanneer ze er weer klaar voor was kwam ze naar ons toelopen, dit ging zo goed dat ik op haar heb gelegen en ze zelfs een paar stappen voorruit deed, de dag daarna ben ik samen met een ander paard met haar naar buiten gegaan zij aan het werktouw en ik op het andere paard, zodat ze leerd dat dadelijk de commando's van boven komen. dit ging super... ze was ontspannen en toen ze druk begon te worden zag ze dat het paard waar ik op reed rustig bleef en daardoor werd zij ook weer rustig. zelfs nog samen gedraafd met haar ernaast.
dus dit wil ik ook vaker doen. Dus het gaat de juiste kant op. van een join up heb ik ook nog nooit gehoord. dus ik ken ook niet de voor en nadelen hiervan. ik werk met de Klaus Ferdinand Hempfling methode. Ik wacht nu op het zadel wat ik krijg de star trekk en hoop dan nog een stapje verder te gaan, ( ook als zij zover daarvoor is).

e m kraak schreef op maandag 27 februari 2006, 16:37:


Egon heeft gelijk, dat het de eigenaars/verzorgers zijn die een probleem hebben.
Mijn paard is ook een "karakterpaard". En dan zeg ik het liefkozend. Ze heeft graag een ander paard in de buurt wanneer ze op de wei, maar dan wel met een lijntje ertussen. Ze jaagt andere paarden gewoon op en trapt en bijt gericht. Toen ik haar net had was ze behoorlijk sociaal (onderdanig en angstig). Ze was toen erg graag samen met een ander paard en bouwde daar als het ware een band mee op. Ik ben met haar aan de slag gegaan en ze is veranderd in een zeer zelfbewust paard, die het wezen mag zijn dat ze is. Gevolg: Ze is niet meer aardig naar andere paarden en is superjaloers, wanneer ik maar aanstalten maak om met mijn andere paard bezig te zijn (hoeven verzorgen of zo). Ze is dus eigenlijk van een angstig, maar sociaal paard veranderd in een zelfbewuste bitch (met enorm veel werklust). Ik vind haar tot in het diepst van mijn hart geweldig!

In jouw geval: Professionele hulp zoeken is de enige remedie. Ik zou je tientallen tips kunnen geven die misschien zouden kunnen helpen, maar het is wat Pien al min of meer ook aangaf: Iedere stap moet een logische overdachte stap zijn op basis van de vorige stap. Er bestaat geen ultieme, altijd werkende oplossing. En als je al wat wilt: één ding: Overtuig de eigenaren om professionele hulp te zoeken! Wellicht dat het goed is om Emiel Voest eens te bellen. Er zijn allerlei mensen door hem opgeleid en die zitten door het hele land verspreid. Wellicht dat hij een goede weet. Of misschien wel paardenmensen die dit forum regelmatig bezoeken. Wees je er wel bewust van dat wanneer je iemand gevonden hebt de kans aanwezig is dat je de eerste of tweede confrontatie tussen paard en trainer niet echt leuk zult vinden, omdat er een of twee keer "functioneel fysiek geweld" aan te pas zou moeten kunnen komen. Waarom? Omdat de vicieuze cirkel (zoals Egon benoemde) doorbroken moet worden. Bij een "gezond" paard leg je, als het goed is, de associatie: "gewenst gedrag levert mij een prettige situatie op". Dìt paard moet eerst gaan ervaren dat agressie een voor het paard onprettige situatie oplevert en dat non-agressie een prettige situatie oplevert.

Veel succes ermee.

Gregoor
P.S.: Vergeet niet dat de "moeilijkste" paarden vaak "de beste rijpaarden" worden. Bizar dat de beste paarden vaak bij de slacht belanden!

Huertecilla schreef op zondag 26 februari 2006, 15:18:


Ja heb ik gedaan, staat veel in, vooral over hoe goed paarden reageren op een halsring. Springen beter, lopen fysiek beter, verzamelen beter, en reageren beter op vragen van de ruiter. Nou snap ik waarom je rijdt met een halsring

Tennisracket tape heb ik vervangen door hockey stick tape, omdat die geheel plakt, 2 rolletjes a 2,50 zijn mijn kosten, mooie ring geworden met dat gevlochten sisaltouw.

Michiel

he pien

lees nu pas je verhaal, nou ik denk ook dat ik er zelf bang voor was daardoor heb ik naar zandzakken gegrepen, omdat ik bang was om zelf iets op te lopen, maar nu ik dus op haar heb gelegen en mijn instructiese er was om op de grond met haar te werken werd mijn zelfvertrouwen groter, en toen ik op haar lag was het heerlijk, en vooral omdat ze niet haar rug begon te bollen ze bleef gewoon rustig staan , na dit vaak te hebben herhaald hebben we de training afgesloten met een stapje vooruit en dat ging prima ze zette er zelfs 2.

mijn paardje staat gelukkig in weer en wind elke dag buiten met een aantal andere paarden en shetlanders , deze groep kent ze al meer dan een jaar en het klikt ook super in deze club, ook sta ik op een hele kleine stal waardoor er geen drukke toestanden op het erf gebeuren. wel liggen sommige weilanden aan de weg, maar daarin tegen ligt de stal tegen de bosrand aan, super dus.

maar ik ben al blij met alle tips en reactie's van iedereen.
ps mijn instructiese merkte al aan mij dat ik er nog niet klaar voor was om op mijn paard te gaan liggen, vandaar. die voelt mij smetteloos aan. maar toch ben ik dan eigenwijs en wil dan meerdere verhalen en ideeen op doen.

Hesterx schreef op maandag 27 februari 2006, 18:20:


Ja Hester,

De volgende organisaties doen dat:

- Trailfinders in Nederland/Belgie: http://www.horseholiday.com/
- de drie heuvels: http://www.drieheuvels.nl/nederland.htm
- event53: http://www.event53.nl/n_main_index.html
- Timeout: http://www.timeout-reizen.nl/ruiter.php

Misschien zijn er nog wel meer, maar van deze heb ik een adres. Met de eertste twee heb ik zelf ervaringen en die waren zeer positief. Je kunt hun gerust bellen voor meer informatie als je meer wilt weten dan op de site staat.

Goede reis

Paul

Fred Emmerig schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:19:


Hallo Fred,
Wat bedoel je met: het keert zich tegen je?
Wat zou er kunnen gebeuren als je de steunsels te ver weg snijdt?
Groet,
Coralie