Hai iedereen,

nou alweer een paar dagen verder,
ik heb geen gewichten gehaald, ik had er toch geen lekker gevoel bij, hem samen met mijn instructriese met alle rust zachtjes over haar rug gaan aaien. en daarna erop gaan liggen, ze blef heel ontspannen ook haar rugspieren voelde ik niet samentrekken. zo telkens een stapje verder, even weer rust gegeven en los gegooid in de bak, en wanneer ze er weer klaar voor was kwam ze naar ons toelopen, dit ging zo goed dat ik op haar heb gelegen en ze zelfs een paar stappen voorruit deed, de dag daarna ben ik samen met een ander paard met haar naar buiten gegaan zij aan het werktouw en ik op het andere paard, zodat ze leerd dat dadelijk de commando's van boven komen. dit ging super... ze was ontspannen en toen ze druk begon te worden zag ze dat het paard waar ik op reed rustig bleef en daardoor werd zij ook weer rustig. zelfs nog samen gedraafd met haar ernaast.
dus dit wil ik ook vaker doen. Dus het gaat de juiste kant op. van een join up heb ik ook nog nooit gehoord. dus ik ken ook niet de voor en nadelen hiervan. ik werk met de Klaus Ferdinand Hempfling methode. Ik wacht nu op het zadel wat ik krijg de star trekk en hoop dan nog een stapje verder te gaan, ( ook als zij zover daarvoor is).

e m kraak schreef op maandag 27 februari 2006, 16:37:


Egon heeft gelijk, dat het de eigenaars/verzorgers zijn die een probleem hebben.
Mijn paard is ook een "karakterpaard". En dan zeg ik het liefkozend. Ze heeft graag een ander paard in de buurt wanneer ze op de wei, maar dan wel met een lijntje ertussen. Ze jaagt andere paarden gewoon op en trapt en bijt gericht. Toen ik haar net had was ze behoorlijk sociaal (onderdanig en angstig). Ze was toen erg graag samen met een ander paard en bouwde daar als het ware een band mee op. Ik ben met haar aan de slag gegaan en ze is veranderd in een zeer zelfbewust paard, die het wezen mag zijn dat ze is. Gevolg: Ze is niet meer aardig naar andere paarden en is superjaloers, wanneer ik maar aanstalten maak om met mijn andere paard bezig te zijn (hoeven verzorgen of zo). Ze is dus eigenlijk van een angstig, maar sociaal paard veranderd in een zelfbewuste bitch (met enorm veel werklust). Ik vind haar tot in het diepst van mijn hart geweldig!

In jouw geval: Professionele hulp zoeken is de enige remedie. Ik zou je tientallen tips kunnen geven die misschien zouden kunnen helpen, maar het is wat Pien al min of meer ook aangaf: Iedere stap moet een logische overdachte stap zijn op basis van de vorige stap. Er bestaat geen ultieme, altijd werkende oplossing. En als je al wat wilt: één ding: Overtuig de eigenaren om professionele hulp te zoeken! Wellicht dat het goed is om Emiel Voest eens te bellen. Er zijn allerlei mensen door hem opgeleid en die zitten door het hele land verspreid. Wellicht dat hij een goede weet. Of misschien wel paardenmensen die dit forum regelmatig bezoeken. Wees je er wel bewust van dat wanneer je iemand gevonden hebt de kans aanwezig is dat je de eerste of tweede confrontatie tussen paard en trainer niet echt leuk zult vinden, omdat er een of twee keer "functioneel fysiek geweld" aan te pas zou moeten kunnen komen. Waarom? Omdat de vicieuze cirkel (zoals Egon benoemde) doorbroken moet worden. Bij een "gezond" paard leg je, als het goed is, de associatie: "gewenst gedrag levert mij een prettige situatie op". Dìt paard moet eerst gaan ervaren dat agressie een voor het paard onprettige situatie oplevert en dat non-agressie een prettige situatie oplevert.

Veel succes ermee.

Gregoor
P.S.: Vergeet niet dat de "moeilijkste" paarden vaak "de beste rijpaarden" worden. Bizar dat de beste paarden vaak bij de slacht belanden!

Huertecilla schreef op zondag 26 februari 2006, 15:18:


Ja heb ik gedaan, staat veel in, vooral over hoe goed paarden reageren op een halsring. Springen beter, lopen fysiek beter, verzamelen beter, en reageren beter op vragen van de ruiter. Nou snap ik waarom je rijdt met een halsring

Tennisracket tape heb ik vervangen door hockey stick tape, omdat die geheel plakt, 2 rolletjes a 2,50 zijn mijn kosten, mooie ring geworden met dat gevlochten sisaltouw.

Michiel

he pien

lees nu pas je verhaal, nou ik denk ook dat ik er zelf bang voor was daardoor heb ik naar zandzakken gegrepen, omdat ik bang was om zelf iets op te lopen, maar nu ik dus op haar heb gelegen en mijn instructiese er was om op de grond met haar te werken werd mijn zelfvertrouwen groter, en toen ik op haar lag was het heerlijk, en vooral omdat ze niet haar rug begon te bollen ze bleef gewoon rustig staan , na dit vaak te hebben herhaald hebben we de training afgesloten met een stapje vooruit en dat ging prima ze zette er zelfs 2.

mijn paardje staat gelukkig in weer en wind elke dag buiten met een aantal andere paarden en shetlanders , deze groep kent ze al meer dan een jaar en het klikt ook super in deze club, ook sta ik op een hele kleine stal waardoor er geen drukke toestanden op het erf gebeuren. wel liggen sommige weilanden aan de weg, maar daarin tegen ligt de stal tegen de bosrand aan, super dus.

maar ik ben al blij met alle tips en reactie's van iedereen.
ps mijn instructiese merkte al aan mij dat ik er nog niet klaar voor was om op mijn paard te gaan liggen, vandaar. die voelt mij smetteloos aan. maar toch ben ik dan eigenwijs en wil dan meerdere verhalen en ideeen op doen.

Hesterx schreef op maandag 27 februari 2006, 18:20:


Ja Hester,

De volgende organisaties doen dat:

- Trailfinders in Nederland/Belgie: http://www.horseholiday.com/
- de drie heuvels: http://www.drieheuvels.nl/nederland.htm
- event53: http://www.event53.nl/n_main_index.html
- Timeout: http://www.timeout-reizen.nl/ruiter.php

Misschien zijn er nog wel meer, maar van deze heb ik een adres. Met de eertste twee heb ik zelf ervaringen en die waren zeer positief. Je kunt hun gerust bellen voor meer informatie als je meer wilt weten dan op de site staat.

Goede reis

Paul

Fred Emmerig schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:19:


Hallo Fred,
Wat bedoel je met: het keert zich tegen je?
Wat zou er kunnen gebeuren als je de steunsels te ver weg snijdt?
Groet,
Coralie