Huertecilla schreef op donderdag 2 maart 2006, 22:25:


Het is aanstekelijk. Als het beter weer wordt bestel ik me toch een halsring denk ik
Elke

jacqueline postmes schreef op donderdag 2 maart 2006, 21:46:


Lijkt me inderdaad een kwestie van training: de achterbenen leren gebruiken, optillen, onder het lichaam plaatsen. Trainen dus! Balkjes lopen is inderdaad een goede methode, hellingen af en op, dat soort dingen.
Wat betreft je vraag over galopperen over de verharde weg: ik ben ook helemaal opgevoed met het idee dat dat not done is! Maar ja, dat geldt natuurlijk voor paarden met ijzers. Paarden in het wild galopperen echt wel over harde rotsachtige grond en dat is echt geen probleem. Kwestie van gezonde hoeven dus. Mijn paarden galopperen nu heel graag over het asfalt!
groetjes anna

Hallo,
dit is om jullie te laten delen in het plezier dat ik heb als ik kijk naar mijn pony Sanda, die sinds het natuurlijk bekappen zoveel zekerder op haar benen staat en er nu een spel van maakt door de modder te glijden! Ons stukje land loopt schuin naar beneden en wordt na de regen erg modderig en glad, en daar maakt ze nu lekker gebruik van door expres slidings te maken van wel 5 meter om dan met een trotse blik net op tijd te stoppen voor ze in botsing komt met een boom of iets anders... Eerst keek ik toch een beetje ongerust naar dit schouwspel, maar ze heeft zoveel plezier en ze is zo zelfverzekerd, echt prachtig. Sinds het natuurlijk bekappen zijn vooral de stralen van haar achterhoeven zo lekker dik en gezond, het voelt aan als rubber, en blijkbaar heeft ze daardoor zoveel grip dat ze voor haar plezier dit soort slidings maakt.
groetjes! anna

Lissy schreef op donderdag 2 maart 2006, 22:10:


IK heb een 5tal maanden 5 paarden gekocht. Ze waren in slechte toestand, geen eten, geen beweging enz. Toen ze bij mij kwamen waren 3 merries bijna constant hengstig. Volgens de dierenarts kon dit zijn door de slechte voeding, stress en ga zo maar door. Ik zou haar gewoon effe de kans laten om terug tot zichzelf te komen. De merries bij mij hebben er geen last meer van. ze zijn bijgekomen en vormen nu een rustige groep met de andere paarden.

Belinda

Niki schreef op donderdag 2 maart 2006, 19:52:


Hallo, Niki,
Dacht dat je dat bedoelde...... :)
Toen ik nog les kreeg, was de loodlijn ook het ideaal en toen mijn paard getraind werd, werkte mijn trainer in eerste instantie ook naar de ideale wedstrijdhouding toe. Mijn paard loopt tegenwoordig de ene dag boven de loodlijn, de andere dag onder de loodlijn, soms in een krul (als ze hard wil en ik haar met stem tot kalmte maan), en dat is goed zo. Ik doe immers niet aan wedstrijden mee waar mijn paard in een bepaalde houding MOET lopen, ik heb liever dat ze in een houding loopt die prettig voor haar is.
Maar rij instructeurs werken nu eenmaal graag naar het ideaal toe! :) Daar is op zich helemaal niets mis mee, maar ik merk wel dat mijn paard veel meer ontspant als ze haar eigen hoofdhouding mag kiezen, zowel buiten als ook in de bak.
Groeten,
Monique

Piet schreef op donderdag 2 maart 2006, 19:38:


Waar staat deze advertentie ?

Jeanet

Jeanet Spinder schreef op vrijdag 3 maart 2006, 8:35:


Staat bij de advertentie's

Pascal

Lissy schreef op donderdag 2 maart 2006, 22:10:


Hoe stom moet ik nog worden om dit allemaal te kunnen begrijpen.
Niks persoonlijks hoor Lissy, want zo worden jonge mensen in Nederland nog steeds opgevoed in de omgang met hun paarden.
Je hebt je paard van je 13/14de jaar, bent daar waarschijnlijk elke dag mee bezig geweest, het dier verzorgd, getraind, geknuffeld, van gehouden, geheimen verteld, kortom alles gedaan wat jonge meisjes doen met hun pony's. Nog meer als met de hond of poezen in huis.
Dan komt er een leeftijd waarop dat plotseling niet meer het hoogste goed is. Het paard van 1,50 m, waar trouwens iedereen op kan rijden, oud of jong, moet weg. Had je dat ook met de hond gedaan? Of met je broertje? Is er verschil in beleving? Gelukkig dat er weer een nieuwe lichting meisjes van 13/14 is, dus markt is er wel. Dus nog eens goed oppoetsen, want plotseling is het veranderd in een ding, een fiets of een auto die niet meer voldoet. En alle liefde kun je toch ook weer op het volgende, nu "hoogte kasteel" paard kwijt?
Wat er met oude knuffelbeer gebeurd?
De nieuwe "baas" blijkt aan een paar maanden niet genoeg te hebben om de pony goed te leren kennen en gaat daarna van hand tot hand. Het dier wordt beroerd van- en mogelijk helemaal ontregeld door- alle vreemde zaken die haar ongevraagd overkomen, ellendig door het gemis aan het vertrouwde en vertrouwen.
Gelukkig kun je haar terugkopen, ben je blijkbaar blijven volgen waar ze was.
Je hebt nu de kans om alles ongedaan te maken om er weer te zijn voor je pony, om haar het laatste traumatische halve jaar van haar leven te laten vergeten (Ik denk dat je haar gered hebt van de slager, want ze zou nergens meer voldoen) en om in je hoofd maling te krijgen aan de achtelijke regeltjes van mensen die beweren dat jou paard wettelijk een pony is, en die jou ingeprent hebben dat je in het nadeel bent met een kleiner paard.
Advies?
Ga lekker wat anders doen met je paard, er is een hele wereld aan mogelijkheden te ontdekken. Lees hier op de site hoe mensen op een heel ander niveau met hun paarden omgaan. Ijzerloos, ander voer, ontdekken hoe het is om te rijden zonder bit. Nadenken over andere trainings( omgangs)methodes.
Ontdek zelf nieuwe uitdagingen, maak van mijn part met anderen een trektocht in de vakantie door Nederland met je paard. Kan ze dat niet? Nou, eerste idee om aan te gaan werken!
Maar vooral, ga je paard met andere ogen zien. Het is geen ding, geen handelswaar die je verkoopt omdat iemand voorschrijft dat het moet en omdat er toevallig in Nederland een Anky het "voorbeeld" geeft.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

ElkeW schreef op donderdag 2 maart 2006, 22:48:


Ach, jij hebt geen haast dus je kan hier in mei nog even een stukje cursus doen. Jouw lief idem. Ik wed dat die gelíjk om een eigen pony gaat zeuren

HC

Pascal de Boer schreef op vrijdag 3 maart 2006, 8:45:


Bij herplaatsingen
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Niki schreef :

Wil ik wel maar uik heb nu geen tijd. Ik meld me later nog.
Groet, Pien

Piet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 9:07:

Nou kijk, als eerste: we hebben haar verkocht aan familie.. Omdat er bij ons geen twee paarden kunnen staan (eigenlijk, gaat nu dus verandering in komen). En ik ben er de eerste drie maanden dat ze verkocht was, nog elke week bijgeweest, en gereden etc. Toen ging het ook nog goed tussen het meisje en de pony.
De laatste drie maanden, ben ik er dus niet meer bijgeweest, en nu kunnen hun er niks meer mee.
Ik ben er gister bijgeweest, en ik kan er alles nog mee!
En ik zie mijn pony echt niet als een handelswaar hoor! Je wilt niet weten hoeveel pijn het me deed, toen mijn vader alleen al begon met praten over verkopen! Daarom was ik zo blij dat ze dichtbij bleef!

(Ik denk dat je haar gered hebt van de slager, want ze
--> hier moet ik je gelijk in geven. Ik denk ook, dat als ze nog een keer zou moeten verhuizen, nog een keer een ander baasje etc. (ze is echt supereenkennig) dat ze alleen maar dwarser was geworden.
Toen ik er gister trouwens bijkwam, kwam ze hinnikent naar me toegegalopeerd.. Mijn hart smolt gewoon .
Ik heb trouwens donderdag mijn eerste parelli-les staan

Huertecilla schreef op donderdag 2 maart 2006, 18:08:


Wat bedoel je HC ???
Of ik met 1 van mijn Andalusiërs mee naar Spanje ga of bedoel je
iets over het vijlen??? Ik begrijp je korte vraag niet goed vandaar....
graag uitleg als het kan....

Loes Scheres schreef op donderdag 2 maart 2006, 1:00:


Thx Loes,

..ik heb ze gevonden de foto's.
Er is inderdaad niet veel meer van de stralen over zo te zien.
Heeft de hoefsmid er destijds zoveel van af gehaald of heeft
ze inderdaad intussen toch zoiets van rotstraal er nog eens
bovenop gekregen... ik bedoel dus eigenlijk ...
Eerst heeft die traditionele hoefsmid veel te veel van de stralen
afgehaald en toen heeft ze toch nog rotstraal gekregen of een
andere bacterie of zo ... en daardoor is de straal die toch al
veel te kort was nog slechter geworden en niet meer bijgegroeid,
door de bacterie die er nu in zit....
Ja, het is moeilijk te bepalen vanaf een foto natuurlijk.
Toch ziet de hoef er wel droog uit en ...mijn vraag is ...
stinken de hoeven als je ruikt aan de stralen of niet ????
Groetjes @_@)">(@_@)

Muguet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 11:07:


Belinda vraagt om een kleine vijl om mee te nemen onderweg op een trektocht. Die moet juist klein zijn vanwege het mee kunnen nemen.
Ze hééft al grote vijlen en ja, die zijn geschikter voor onderhoud, maar dat wat noch het criterium noch de vraag.....
Ik heb ook een handvol grote vijlen, tang, standaard en nog wat van die grapppen, maar op een trektocht neem ik een alleen raspje mee dat eruit ziet als een nagelborsteltje: gewicht is alles namelijk.

HC