Marit schreef op woensdag 8 maart 2006, 8:44:


Wat een drama voor Nappie zeg. En wat een hork is die veearts. Ik heb vorig jaar hetzelfde gehad met mijn merrieveulen. De basisentingen werden door de veearts zelf gedaan. Hij geeft klopjes voor op de borst en tijdens één van die klopjes duwt hij de naald er in. Ze merken er dan meestal weinig tot niets van. Omdat ik toen nog in de veronderstelling was dat je 2x per jaar moest enten heb ik na een half jaar weer gebeld. Aangezien ik de kliniek (faculteit diergeneeskunde) bel krijg je telkens een andere veearts. Deze vond het noodzakelijk dat de co-assistent het maar moest doen want die moet het vak ook leren. Die muts die jast zonder enig nadenken die naald erin waardoor Mercredi enorm schrikt en omhoog komt waardoor die naald met grof geweld eruit wordt gerukt. Erg pijnlijk lijkt mij. Nou toen was het hek van de dam. Een andere co-assisistent erbij (hij neemt er meestal een stuk of 4 mee) en die zou haar wel vast houden. Ik heb toen maar ingegrepen. Waarschijnlijk vinden ze me niet zo aardig meer maar dat zal me aan de welbekende k...nt roesten. Ik heb haar zo goed als te kwaad gekalmeerd en de veearts verzocht het zelf te doen. Hij deed het op de eerder beschreven manier en dat ging redelijk goed. Nu weet ik dat (na het lezen van deze site en forum) dat het eigenlijk allemaal onzin is. Ik ben nog verder aan het spitten wat betreft het nut van het enten maar vooralsnog laat ik het nu 1x per jaar doen. In juli moet ze weer. Maar ik sta er op dat iemand haar ent die dat ook kan. Oefenen doen ze maar elders. Niet op mijn pony's. Vaak is het ook handig om van te voren te melden hoe je wilt dat ze met het dier omgaan. Helaas vinden sommigen het nodig om te slaan als de pony niet doet wat diegene wilt. Zodra ze bij mij op het erf komen roep ik ze bij elkaar en zeg dat er niet wordt geschreeuwd of geslagen. Ze kijken wel raar maar een gewaarschuwd mens telt voor twee is mijn motto. Ik heb het één keer niet gezegt en toen gaf één van die malloten een van de pony's een ram op zijn hoofd. Ik zal niet vertellen wat ik toen heb gezegd maar ze zal het nooit meer doen en de veearts heeft wel 20x zijn excuses voor haar gedrag aangeboden.
Ik hoop dat je wat aan mijn (ontzetten lange, sorry)verhaal hebt.

Groetjes,
Monique

Wil schreef op woensdag 8 maart 2006, 12:17:


Het is bij paarden zelfs erger! Mensen zijn geevolueerd als alles-eters, en we zijn ook prima ingericht om fruit e.d. te eten, en daar zitten nogal wat suikers in. Paarden zijn veel slechter ingericht voor de verwerking van suikers; het is erg onwaarschijnlijk dat paarden in de vrije natuur bananen e.d. eten.


Oh, dat raadsel kan ik eenvoudig voor je oplossen:
1) Melasse plakt, en is prima geschikt om brokjes, lucerne, etc. bij elkaar te houden zodat het niet stoffig wordt. Mensen kopen nou eenmaal niet graag stoffig voer.
2) Melasse is goedkoop.
3) Paarden vinden, na een korte gewenning, melasse erg lekker. De consument koopt het liefste voer dat het paard erg lekker vindt. (Stel je voor dat we dat als criterium zouden nemen bij het voeden van kinderen, maar bij paarden is dat heel normaal).


Ik wist niet eens dat dat zo was, maar het verband tussen suiker en zomereczeem was me wel al opgevallen. Niet voor niets dat bij veel behandelingen van zomereczeem je geen suikerhoudend voedsel meer mag geven (Leen Taal).


Onze veulens hebben nooit wat anders gehad dan moedermelk, gras, en hooi. Weet je dat Camee een zoete appel met een vies gezicht uitspuugt, en wortels ook absoluut niet lust? Ik denk dat wij mensen de smaak van paarden al op jonge leeftijd verpesten met allerlei zoete, in melasse gedenkte, troep.

Groeten,
Frans

Marit schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:10:


hoi marit van dat tetanus wat jij zegt is niet waar. ik ben ingeent tegen tetanus omdat we een jonge hond en paard hebben. voor het geval dat natuurlijk. en onze oude demente hond was toendertijd ook per ongeluk uitgevallen naar 1 van ons (in gevecht met andere hond) maar dan ben je al ingeent. en hoe je nog maar 1 spuit wanneer je echt een wond oploopt. als je niet ingeent was dan had je alsnog 3 prikken moeten krijgen en dat duurd aantal weken. dus ik neem aan dat ik niet voor niks ben ingeent nu!
en pien? jij zou misschien wat bestellen? en geef je dat dan aan de DA om het er in de laten prikken? ik kan dat namelijk niet zelf natuurlijk. en de jaarlijkse inentin die bij de meeste mensen bekend zijn zit daar nou ook tetanus bij,,?
groetjes marielle

Marit schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:10:


Ja, maar de meeste van die dingen daar kun je toch niet tegen enten. Het ging even over de vraag van Muguet.


Van Rhino zijn er drie varianten. Alleen voor de meest onschuldige is er een vaccin. Heb je dus niets aan.


Ach, het is ook maar net wat ze zelf op school hebben geleerd.


Ho! Niet te snel conclusies trekken! Een inenting is nog niet per definitie een vaccinatie!
Bij Tetanus werkt het als volgt:

1) Je kan je laten vaccineren tegen Tetanus. Hierbij krijg je een kleine hoeveelheid verzwakte tetanusbacterieen ingespoten. Je lichaam gaat de indringers te lijf (die toch al verzwakt zijn dus dat stelt niet veel voor) maar slaat daarbij hun "vingerafdrukken" op in de database en houdt een voorraad antistoffen paraat. Kom je nu een keer de echte, onverzwakte tetanusbacterieen tegen, dan herkent je lichaam de indringers direct en kan ze gelijk zo grondig aanpakken dat ze geen kans krijgen om je ziek te maken.
Een vaccin werkt alleen als je hem toepast nog VOORDAT je de echte ziekteverwekker tegen bent gekomen. Het duurt namelijk een dag of tien voordat je lichaam voldoende antistoffen heeft aangemaakt.

2) De antistoffen tegen tetanus kun je ook laten inspuiten (serum). Voordeel is dat dit werkt terwijl je al tetanusbacterieen in je lijf hebt. Nadeel is dat je lichaam er niets van leert, en dat het dus maar voor een dag of tien werkt. Je kan dit dus niet preventief gebruiken.

Bij paarden doen we meestal 1), en bij mensen 2). Interessant is dat je 1) en 2) ook kan combineren. Dit wordt gedaan bij een acute tetanusinfectie: Het serum biedt onmiddellijke bescherming, maar is na tien dagen uitgewerkt. Het vaccin doet de eerste dagen nog niks, maar na een dag of tien heeft je lichaam voldoende antistoffen zelf aangemaakt om nog jarenlang de tetanusbacterieen te lijf te kunnen gaan.

Het lijkt me dan ook dat je paarden niet eens tegen tetanus hoeft in te enten, omdat je, na een verwonding, alsnog serum en een vaccin kan laten inspuiten. Dierenartsen hebben beiden bij zich. (Maar zolang het hele verhaal nog niet duidelijk is vaccineren wij onze paarden toch maar eens in de zoveel jaar tegen tetanus).

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:36:


Ja onze Floor heeft vanaf 3 maanden (na haar 1ste vaccinatie) exceem gekregen, eerst op haar hoofd, wangen vooral en rond haar mond En later op haar hele lichaam. Ik heb foto's waar de tranen van in mijn ogen schieten, alles kapot vooral door het oneindige krabben. Vanaf het begin bij een Biologische arts gelopen en al die tijd, ze is nu 9 jaar op dieet.
Vnl suikervrij! De basis van ons immuunsysteem zijn de darmen, meestal huist daar een overvloedige candidaschimmel bij een slechte basisweerstand. Deze kan welig tieren op... suiker! Daar leeft deze schimmel van.Dus voor onze dame geen suiker, ze kent het nauwelijks en vind alles veel te zoet. Vroeger veel troep gegeven in de vorm van aspartaam ed maar al doende wordt men wijs dus geen chemische zoetmiddelen meer wel honing alhoewel daar de meningen ook over verdeeld zijn. Bijen schijnen suiker bijgevoerd te krijgen door de imker en zo komt er dus in onze natuurlijke honing ook suikers.
Dus al dat zoet in de vorm van suiker vinden we meestal met zijn allen erg lekker, denk maar aan een letterlijke "zoethoudertje", maar het geeft inderdaad ook troost of even een fijn gevoel. Met de nadruk op -even-.

Ik denk inderdaad dat bij paarden diezelfde gewenning bestaat; paarden zijn gek op zoet maar alleen als je dit vanaf het begint ze aanwent. Als je dit niet geeft hoeven ze het ook niet. Maar het is lastiger om het af te leren.

gr Caroline

Nick Altena schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:13:


hallo, ik heb eeb shetlandertje die vanaf 4 maanden bokhoefjes had en op de gewone manier bekappen lukte het niet ze recht te krijgen,hij had aan de lange kant van de hoefjes erg dunne zolen en dan zei de smid ,daar kan niets vanaf .
ook waren de straaltjes!! zeer diep,altijd zompig alsof het vliesjes waren met daarin gel.
vanaf oktober ben ik natuurlijk gaan bekappen en de zolen gaan volgen en nu staan de voetjes recht,de zolen zijn keihard en de stralen,ja want dat zijn het geworden breebt en echt eeltig en raken eindelijk de grond want dat deden ze nooit.
mijn man verwoed hardloper sleedt zijn schoenen jaren geleden aan de hakken en onderkant scheef af en kreeg als advies zijn voeten recht vooruit neer te zetten i.p.v. scheef naar buiten zoals hij al zijn leven lang deedt.
hij zou vrogtijdig slijtage in knieen e.d krijgen door verkeerde belasting van de kniebanden.
zo zie je maar mens en dier he!!!!

marielle schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:47:


De jaarlijkse inenting bestaat uit tetanus en influenza. Tetanus werkt een aantal jaar, influenza maar een maand of 10. Inderdaad: een jaarlijkse enting is nogal een vreemd compromis. Het ene kan nog jaren vooruit, terwijl het andere al maanden geleden is opgehouden met werken.

Je zou kunnen overwegen om zelf in te enten: het stelt echt niets voor en je kan er niet iets mee verkeerd doen. Wij doen het ook gewoon zelf, en het voordeel is dat de paarden veel relaxter zijn dan wanneer die enge dierenarts het moet doen. Bij sommige van onze paarden kan het zelfs los, in de wei, zonder halster.

Groeten,
Frans

Patchouli schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:52:


Nou, eh, ik denk dat dit anders zit:
Bijen maken niet voor de lol honing. Het is hun wintervoedsel.
Maar nu pakt de imker de honing af, en stopt dat in een potje.
Waar moeten die bijen nu in de winter van leven?
Ze krijgen daarvoor suikerwater.
Zo ruilen we hun honing tegen onze suiker.
De kans dat suiker in de honing terecht komt lijkt me dan ook minimaal.


Klopt. En ik wilde laatst eens gaan proberen te clickeren met Camee, maar ik heb helaas niets kunnen vinden wat ze lust, dus voerbelonen wordt wel heel lastig zo. Hooi lust ze wel, maar dat vind ik lastig clickeren. Iemand een idee? Appels, wortels, etc lust ze niet. Haver vind ze ook maar zozo. Het liefst zoek in een beloning waar niet al te lang op gekauwd moet worden.

Groeten,
Frans

Marit schreef op woensdag 8 maart 2006, 11:23:


Het blad Levende Haven is een onafhankelijk blad waarvoor deze 2 DA's werkzaam zijn.
www.levendehave.nl
Een snelle zoektocht op google leverde geen dierenartspraktijk-link op met daaraan verbonden de namen van deze 2 dierenartsen.(dit zegt op zich niet veel natuurlijk.)
De enige linken op hun naam kwamen weer terug op dit blad....

Ik neem aan dat ze geen praktijk hebben....ook geen verdienste aan bijvoorbeeld die griep- of tetanis-spuit , iig geval geen verdienste aan mij
Ze hebben alleen uitleg geven bij mijn vraag of probleem, waardoor er ook geen eisen aan de door hen gegeven oplossingen en resultaten daarvan gesteld kunnen worden juist omdat ze de dieren niet zelf behandelen...voor behandling moet je naar je eigen DA.

Zoals mij ook is vermeld dacht men dat ik de vraag ook alleen voor mezelf had gesteld...ze wisten niet dat ik de antwoorden hier op dit forum zou zetten...dat heb ik ze later , na het verkrijgen van de antwoorden pas gemeld.
De vragen die ik gesteld heb zijn geheel kostenloos beantwoord door 2 verschillende DA's.

Ik ben geen lid van dat blad, nooit geweest ook. (maar denk er wel over het te worden :) )
Hun loon zal betaald worden door de betalende abbonees van het blad neem ik aan ?

Tja...en dan de hamvraag....of deze da's dan geheel onafhankelijk zijn en of dat het een onafhankelijk antwoord is wat ik kreeg ?

Ik denk iig. stukken onafhankelijker dan dat ik dezelfde vragen aan mijn eigen DA had gesteld die wel van mijn geld moet leven ?

Nick

Marit schreef op woensdag 8 maart 2006, 10:11:


Ik heb diezelfde vraag laatst aan mijn dierenarts gesteld.

Volgens hem werkt bij paarden de inenting nooit zo lang als bij mensen.

Hoe lang het veilig is om een paard niet in te enten tegen tetanus, is volgens hem per gebied verschillend.
Waar bijvoorbeeld veel veeteelt is, is er meer kans op tetanus.
Volgens hem, in het gebied waar ik woon, is er veel tetanus, moet ik elke 2 jaar laten enten, en zouden zelfs de zigeuners als ze hier doortrekken een hele bos entingen komen halen, in het verleden hebben ze teveel paarden verloren.

Als je paard een diepe wond heeft, of een hoefzweer, ook altijd serum geven, was zijn verhaal.

Paarden zijn veel gevoeliger voor tetanus dan mensen.

Isabel