Geertje schreef op dinsdag 14 maart 2006, 7:28:


Nee. Ik denk dat Subli het zelf ook niet weet. Mail ze maar eens met de vraag wat er in hun speciale anti-zomer-eczeem-voer zit. Daar zit een brokje in van Leen Taal, gepatenteerd en wel, en als je er naar vraagt krijg je alleen onzin te horen als "het is geproduceerd bij een laboratorium dat volgens ISO 9100 werkt" enzo. Uiteindelijk geven ze toe dat ze het niet weten...

Groeten,
Frans

Geertje schreef op dinsdag 14 maart 2006, 7:17:


Van je dierenarts. De mijne heeft het mij ook geleerd, omdat ie ooit bij een antibioticakuur het niet handig vond als hij twee weken lang iedere dag langs moest komen. En sindsdien is de redenatie "jij kunt dat wel zelf" en krijg ik het spul gewoon mee.


Wat is er moeilijk aan? Misschien zie ik wel iets over het hoofd? Het voordeel bij paarden is dat die spieren zo onwijs groot zijn dat je ze niet kunt missen, en dat je de hele naald erin kan duwen en je dan nog niet aan de andere kant eruit floept. Wat kan er mis gaan?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 maart 2006, 8:06:


Ja inderdaad, de spieren van een paard zijn natuurlijk wel groter dan bij ons (ik heb alleen leren spuiten in mensen he :)) en bij ons zit er het gevaar dat vlak bij de plaats waar je spuit de belangrijkste zenuw van je been loopt... Raak je die, dan kan je voet verlamd worden. Maar bij paarden wordt zeker in de nek gespoten, dan is er denk ik veel minder risico. En je zit bij hun inderdaad meteen in de spier... Is misschien gewoon niet helemaal te vergelijken met mensen :).

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 maart 2006, 8:03:


Maar ik neem aan dat ze wel weten wat voor granen ze erin stoppen toch... in de granenmix + zitten inderdaad ook nog brokjes, waarvan ze zeggen dat er extra mineralen enzo inzitten. Als ik daarna ga vragen zal ik ook wel geen normaal antwoord krijgen denk ik... Maar het ging vooral om de granen eigenlijk... Ben maar in de stad opgegroeid, dus ik herken ze niet zo goed :).

Hoi hoi

Het is zeker goed om dat beeld uit te dragen, want het ís hard werken en weinig geld.
Wat ik echter heel jammer vind, in het algemeen gesproken, is dat daarom jonge mensen zowat bang gemaakt worden. Kijk Pien beschrijft de realtiteit en dat vind ik goed. Dat geeft een realistisch beeld. Het beschrijft hoeveel moeite het kost en de moeilijke momenten. Maar ook dat wat het je oplevert, zowel in geld als in gevoel.
Ik ben nu een paar jaar bezig om mij qua baan bezig te gaan houden met paarden. Ik heb mijn opleiding gevolgd, stages gelopen, bijbaantjes gehad, vrijwilligerswerk gedaan. Nu ben ik op zoek naar een baan en nee, dat valt niet mee. Maar ik word zoooo moe van iedereen (algemeen gesproken dus he) die mij dat moet vertellen. Die mij moet vertellen dat het hard werken is en je er niet rijk van word enz enz. Als ik dat nou nóg niet wist dan was ik stom genoeg om er zelf achter te mogen komen. Ik heb op 1mans bedrijfjes gewerkt en op stoeterijen met 10 man personeel. En op allemaal is het vechten voor wat centen. En op allemaal werken er mensen die bereid zijn lange dagen te maken, consessies te doen en mensen die beseffen dat het paard niet kan kiezen en je het dus in orde voor hem moet hebben. Niet dat ieder bedrijf evenveel "natural" oid was, maar hoe traditioneel ook, dat plichtsbesef was er overal.

Ik wíl dit. Dat weet ik zeker. Ik wil géén eigen bedrijf, want ik heb (nog) geen idee of ik over zo een lange adem beschik. Een rijke papa heb ik niet en mijn lover bulkt ook niet van het poen. Maar ik ben gelukkig als ik mijn handen vies mag maken en wie weet een droge boterham verdien. Dan zorgt mijn lover maar dat daar beleg op komt vanuit een "normale" baan.

Groetjes Karin

Geertje schreef op dinsdag 14 maart 2006, 8:41:


Als het goed is staat het op de zak. Sceptisch als ik ben heb ik altijd wat moeite met kreten als "minimaal gegarandeerde samenstelling" vooral als er zaken in zitten die bij een teveel schadelijk zijn. Een fabrikant die klakkeloos een wondermiddel van Taal door het voer smijt zonder te weten wat er in zit geeft mij ook niet veel vertrouwen. Wat zou er nog meer in zitten waarvan ze zelf niet weten wat het is?

Kun je niet gewoon haver bijvoeren?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 maart 2006, 8:58:


Is misschien wel een optie, dan weet ik natuurlijk wel wat hij krijgt. Maar weet ik dan ook zeker dat hij genoeg binnenkrijgt, vooral genoeg mineralen... Ze hebben wel een mineralenblok, maar ik weet ook niet echt hoeveel hij daaraan likt.
En hoe zit het met het algemene idee dat van havers paarden heviger worden? In subli zit ook haver, maar dat andere paard krijgt muesli zonder haver...

Piet schreef op dinsdag 14 maart 2006, 7:56:

Er zijn vele brillen om naar je werk of je/het leven te kijken.


Hoe dan ook, werken met innerlijke rust is de verwezelijking van alle idealen, wat je ook doet en wat je omstandigheden ook zijn.
Etters van klanten worden dan plotseling markante figuren.
Veel hard werken zonder innerlijke rust is slopend, zelfs een klein beetje werken is dan slopend. Ik zit hier nu met mijn oppas baby op een zitbal voor de pc, te typen met 1 vinger. Een peuter kruipt rond om ons heen. Baby Sophie kan elk moment beginnen aan een half uur huilen op schoot. "Om gek van te worden", is slechts 1 bril om het paradijs te verstoren. Its all in the mind.

Michiel

Geertje schreef op dinsdag 14 maart 2006, 9:11:


Hoi Geertje

Als je denkt dat je paard extra nodig heeft , kun je dan niet even aan Pien vragen wat ze bijvoerd en waar ze dat koopt? Zij zit toch niet ver van jou vandaan lijkt me.En als iemand weet wat je kunt geven dan is dat Pien wel!!
Alleen haver bijvoeren leid weer tot een scheve balans hebben ze mij hier verteld...

Gr Esther

Jawel, Pien maakt ook haar eigen mix :). En die heeft ze nageaapt van subli . En ik heb er wel es wat mee van naar huis genomen om te kijken wat er nou precies inzat, maar ben er nog steeds niet helemaal achter. Dus pien, kom es op met je geheime recept .
En frans, raar maar waar, op de zak van subli staat dus niet welke granen er inzitten, of ik ben echt scheel...

Maar dan hebben we nog steeds dat probleem van dat andere wat te snel eet waardoor ze alle graantjes weer zo uitpoept. Wat kunnen we daarmee doen dan?