Esther schreef op maandag 13 maart 2006, 23:35:


Ik heb iets andere cijfertjes gelezen Esther....Elsevier 14 juni 2005.
Vorig jaar....waren er zo'n 3500 grote grazers.

337 edelherten gingen er dood....maar niet getreurd hoor...er kwamen er 420 weer terug in de vorm van kalveren in het voorjaar,

235 Heckrunderen vielen om van de honger....135 kalveren werden er weer geboren en..

131 "wilde" Konikpaarden bleven ook niet overeind....200 veulens weer geboren.

Van dit aantal heeft Staatsbosbeheer de meeste dieren het genadeschot gegeven.

Hier begrijp ik uit dat al deze dieren al dusdanig ondervoed waren dat hulp zowiezo nutteloos zou zijn geweest voor deze dieren en ze anders toch wel snel overleden zouden zijn.
Een sterfte cijfer zoals dit < staatsbosbeheer kan niet verder komen met tellen dan 700 > is normaal volgens hen.
Gezien hun beleid vraag ik me af of het er niet velen meer zijn geweest die er alsnog aan onderdoor zijn gegaan.(maar die zitten niet in die telling)


Het wegtrek probleem zal in de toekomst waarschijnlijk wel opgelost worden.
Er komt een (tussen) gebied met de naam OostervaardersWold zodat ze naar het al behoorlijk volle (maar door jagers op peil gehouden) Veluwe kunnen wandelen

Nick

jose schreef op dinsdag 14 maart 2006, 14:27:


Jaja, "zuiver" houden, maar wel het aloude agra-type van voor de jaren 70 willen vervangen door verkoopbare "rijpaarden" bwahahahaha


Mwa, bestaat de "perfecte biologie" wel, das Überpferd, en moet je dat úberhaupt (bedoelde germanismen ) willen?

Het fokkerij probleem bij paarden in NL (en vergelijkbare) is redelijk algemeen, niet aan "Friezen" voorbehouden dus, en komt neer op zeer slechte (zeg maar gerust géén) selectie door fokkers. I.p.v. flink veel te produceren (vermeerderen zo je wilt) en alle mislukte veulens ASAP op te eten wordt er met man en macht nog geprobeerd uit te weinig te halen wat er misschien wel of niet inzit, en er wordt zonder blikken of blozen mee doorgefokt. De bedoeling van een stamboekstrategie kan nog zo goed zijn, maar zo lang de mentaliteit én mogelijkheden van fokkers te kleinburgerlijk en kleinschalig zijn is het een verloren zaak nmm.

Traditioneel selecteren clubs hier dan vooral via de aangewezen dekhengsten... dat is in zichzelf al per definitie een flessehalsconstructie. En dat is nu net wat je niet hebben moet als je populatie toch net al door een flessehals gegaan is! ALS je wilt selecteren moet je dat, net als de "natuur" zelf, bij en via de nakomelingen doen, niet bij ouderdieren!
Hier zijn formules voor! (lees bijv. Bouman, Bouman & Groeneveld (1982): Breeding Przewalski horses in captivity for release in the wild)
Via nakomelingen pas kun je defecten constateren en evt. ouderlijnen aanwijzen via welke die verlopen.
Beperkingen bij kleine(re) bestanden zitten vooral in bij paarden onhandig grote generatie interval en relatief kleine aantallen nakomelingen. Als kritieke drempel staat echter bekend een fokbestandsgrootte van ongeveer 1000 dieren - dat is 500 vrouwelijk EN 500 mannelijke dieren. Er is foktechnisch alle reden minimaal 500 hengsten (!!) nondiscriminatief te gebruiken; het zijn de individuele commerciële belangetjes die dat in de weg staan en substantieel grote fokkers met eigen bestanden van dergelijke omvang bestaan in NL gewoon niet!
Ook bij "inteelt" komt het op ditzelfde neer: inteelt is helemaal niet "slecht" en komt van nature ook veel voor, tot parthenogenese toe... het is wederom inteelt ZONDER (liefst natuurlijke) SELECTIE die fnuikend is.

Heel erg moeilijk is dit allemaal niet, vooral niet omdat er gigantisch veel (vooral commercieel!) onderzoek naar is gedaan dat allemaal simpelweg op te zoeken is. Ik ben al sinds 1993 ofzo fokkerijcommissaris voor een ijscoclub maar heb de idee eigenlijk allang opgegeven anders dan op IJsland zelf fokkerij van "echte IJslanders" te kunnen voortzetten... mwa, in Siberië misschien maar niet hier

Groeten, Egon