Hey Karin, Dan zal ik wat positiever zijn. Ik vind het al een goed begin dat je, ondanks de harde realiteit, het toch wil "maken" in de paardenwereld.

. Dan zorgt mijn lover maar

Ik ben 37, heb een groot gezin, vele jobs gehad en nu gelukkig hier in Andalusia. Mijn droom was ook "iets" met paarden te doen. heb geen opleiding gevolgd in dien aard. Nu, na al die jaren komen we stilaan bij mijn doel. Ik ga er niet rijk van worden maar hoop door de paarden een beetje te laten werken (verhuur) de kosten te kunnen dekken. Mijn echtgenoot zorgt ook voor het beleg en zelf de boterham.

Ik denk dat het heel moeilijk is voor de meeste mensen om personeel te nemen omdat de kosten al zo hoog oplopen. Niet opgeven, blijven zoeken. gr
Belinda

... Ze hebben wel een mineralenblok,

Als ze het nodig hebben likken ze er wel aan, geloof me.
gr
Belinda

Ze hebben weer oude koeien van stal gehaald er wordt weer gepraat om een ruiterrijbewijs in te voeren omdat er ca 9000 ongelukken per jaar gebeuren met paarden op de weg. Als argumenten kwamen naar voren dat o.a. kinderen zonder enige ervaring zo met een paard de weg op kunnen.
Zit natuurlijk wel wat in maar als het maar geen kopie is van het ruiterbewijs.

Bron: Editie NL RTL4 18.15uur vandaag. Morgen ook te lezen en te zien op:
http://www.rtl.nl/actueel/editienl/

De verslaggever kreeg een uurtje les en rade het dus af om onervaren de weg op te gaan.

Pascal

Christel Provaas schreef op dinsdag 14 maart 2006, 14:28:


ja, heel recent. we hebben er ook samen dvd van nevzorov gekeken. echt een bedrijf dat voortdurend zoekt om het welzijn van hun paarden te verbeteren. ze staan ook in kuddeverband.

e m kraak schreef op dinsdag 14 maart 2006, 18:33:



Kan niet bestaan dat ik hier niet eventjes op reageer natuurlijk.
Als ik geroepen wordt ben ik er :)
Het ging om pony's, arabierachtige hengstje en 2 dito merries, waarvan eentje deze maand moet veulenen, die zonder enige mogelijkheid om droog te staan op een vergrote postzegel in 20 cm bagger stonden.
Zolang ze zelf de keuze kunnen maken om in de modder te staan, ben ik denk ik de laatste die zich daar druk om zou maken.
Maar nu zijn ze door mijn toedoen op een droge wei terecht gekomen. En dat moest inderdaad met enige overredingskracht. ( de droge wei , was n.l ietsje verder weg) Dat je dat optreden nogal denigrerend "met het boekje in de hand door de lokaal inspecteur" wilt noemen, ach dat zal me worst zijn, maar inderdaad, als de dieren daar binnen 2 dagen niet wegwaren, had ik met liefde wat blauw ingeschakeld.
Ik denk niet dat een merrie een plaatsje in de bagger zal uitzoeken om haar veulen te krijgen.
Maar zelfs al zou ze dat wel doen, niet als het aan mij ligt!

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Huertecilla schreef :

Eh Pien en Jack hebben vier kinderen! (11, 13, 15 en 17 jaar).

Ze kunnen allemaal paardrijden, maar alleen de jongste 2 rijden regelmatig en helpen mee in ons bedrijf.
Toevallig had ik het er gisteren met mijn 13 jarige dochter over hoe ze haar toekomst ziet : Ze denkt erover om met paarden 'verder te gaan' en ik gaf aan dat ik wel een werkervaringsplek voor haar wil regelen, want tot nu toe kent ze alleen 'onze wereld', maar ze geeft nu al aan dat ze er helemaal geen zin in heeft om stage te moeten lopen op maneges met stalpaarden, bitten e.d. Ze vertelde me dat ze er nu al helemaal niet meer tegen kan als ze een paard in een stal ziet staan.

Goed van haar he.... 13 jaar. (Heb ik dát al bereikt).
Tja, ik kan haar geen ongelijk geven, meestal gaat het andersom en kennen traditioneel opgevoede paardekinderen ónze wereld niet.
Ik ben geen spelletjesmoeder, HC, ik ga niet aan de tafel zitten knutselen, maar ik heb mijn kinderen altijd verteld dat ik ze wel iets anders te bieden heb, nl vrijheid, de natuur, dit leven. Ze beginnen het verschil te zien en wel te waarderen.

Maar ze hebben allemaal hun mobieltje, een pc, heupbroeken, naveltruitjes, make-up, sms-sen, msn-nen, gel, bling bling oorbellen (of hoe heet die zooi) want je houdt het niet tegen.
Op een gegeven moment krijgen ze die behoefte en je kunt het ze niet onthouden, ook al hebben wij dat zo lang mogelijk geprobeerd.
Bij ons jaren geen koelkast (we hadden een koude kelder) geen snoep, geen TV en dat gaat een hele tijd goed, totdat ze naar school gaan en vrienden krijgen, dan ontdekken ze dat er ook een andere wereld is.

Er komt een moment dat je ze moet loslaten.
Er is ook nog een andere wereld.
Groet, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 maart 2006, 18:59:


Frans, als ik rode likstenen koop dan gaan ze wel heeeeeeeeeeel lang mee want dat heb ik een tijd gedaan een half jaar of zo en niemand likte eraan dus vandaar dat ik die witte ben gaan kopen ....ik wist dat ze niet voor paarden zijn eigenlijk die witte....
oké weet je wat ik doe... ik ga morgen ook nog een paar rode halen en die leg ik dan ook in de loopstallen erbij of denk je dat ik die witte beter helemaal kan weghalen ???