Huertecilla schreef :
>
> Neem Pien en Jack. Die werken hárd en halen daar een voor hun
> bevredigende boterham uit. Plaats daar nu twee kinderen bij...
> Zit die rek erin, zit daar voor die kínderen toekomst in?
> Dit terwijl juist zó'n situatie helemaal ideaal is voor
> kinderen. Om normen en waarden te leren waar ze écht wat aan
> hebben.
> Ook dat is een zwaarwegende reden voor ons geweest om hierheen
> te gaan. Nikes of een mobieltje zitten er voor Bor echter van
> thuis uit niet in... Hoe dat gaat als hij groter wordt??
Eh
Pien en Jack hebben vier kinderen! (11, 13, 15 en 17 jaar).
Ze kunnen allemaal paardrijden, maar alleen de jongste 2 rijden regelmatig en helpen mee in ons bedrijf.
Toevallig had ik het er gisteren met mijn 13 jarige dochter over hoe ze haar toekomst ziet : Ze denkt erover om met paarden 'verder te gaan' en ik gaf aan dat ik wel een werkervaringsplek voor haar wil regelen, want tot nu toe kent ze alleen 'onze wereld', maar ze geeft nu al aan dat ze er helemaal geen zin in heeft om stage te moeten lopen op maneges met stalpaarden, bitten e.d. Ze vertelde me dat ze er nu al helemaal niet meer tegen kan als ze een paard in een stal ziet staan.
Goed van haar he.... 13 jaar. (Heb ik dát al bereikt).
Tja, ik kan haar geen ongelijk geven, meestal gaat het andersom en kennen traditioneel opgevoede paardekinderen ónze wereld niet.
Ik ben geen spelletjesmoeder, HC, ik ga niet aan de tafel zitten knutselen, maar ik heb mijn kinderen altijd verteld dat ik ze wel iets anders te bieden heb, nl vrijheid, de natuur, dit leven. Ze beginnen het verschil te zien en wel te waarderen.
Maar ze hebben allemaal hun mobieltje, een pc, heupbroeken, naveltruitjes, make-up, sms-sen, msn-nen, gel, bling bling oorbellen (of hoe heet die zooi) want je houdt het niet tegen.
Op een gegeven moment krijgen ze die behoefte en je kunt het ze niet onthouden, ook al hebben wij dat zo lang mogelijk geprobeerd.
Bij ons jaren geen koelkast (we hadden een koude kelder) geen snoep, geen TV en dat gaat een hele tijd goed, totdat ze naar school gaan en vrienden krijgen, dan ontdekken ze dat er ook een andere wereld is.
Er komt een moment dat je ze moet loslaten.
Er is ook nog een andere wereld.
Groet, Pien
Warboel
