Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 11:09:
> Dit nog los van dat ik het triest vind dat door selectie op
> 'afwijkend' gebruik de rasspecifieke eigenschappen verloren
> gaan. Dat is een ander punt. Dat zou je faunavervalsing kunnen
> noemen als het niet om gedomesticeerde dieren ging.
Die rasspecifieke eigenschappen bij gedomesticeerde dieren zijn juist ontstaan door "afwijkend gebruik". Daar wil ik eigenlijk liever geen oordeel over hebben, behalve dat het dubbel dom is een afgebakende genenpool nog eens te versmallen door die specifieke eigenschappen te veranderen.
Net als bij honden echter een chihuahua een deense dog allereerst als "hond" zal herkennen, herkent een falabella een shire ook voor alles als paard

> Terug naar het topic:
> Ik vind dat je paarden dient te houden en gebruiken in lijn met
> hun genetisch vastgelegde specialisatie.
>
> Als die specialisatie er niet of niet meer is dan is dat
> logischerwijze geen punt. Dat is de ethologie van de generalist.
Niet (aangebracht) of niet meer (weggehaald) zijn genetisch totaal verschillende grootheden.
Er is nmm alles voor te zeggen eenmaal aangebrachte "rastypische" eigenschappen te continueren (wat je denk ik bedoelt) en niet aangebrachte eigenschappen niet te willen aanbrengen. Die "landrassen" waarbij het duidelijk is dat de opportuun door mensen aangebrachte eigenschappen ondergeschikt zijn aan de van nature (klimaat, ecotoop) geselecteerde presteren als paard nmm verreweg het beste. Ook bij de laatste doe je er dus goed aan ze niet uit dat ecotoop weg te halen, en die ecotoop niet te veranderen. IJslanders zijn daar een prima voorbeeld van; die kun je hierheen halen, mee spelen en doodknuffelen, op rijden zelfs, maar niet mee fokken want dat lukt alleen als je de omstandigheden (dus ook beheer) zo maakt als op IJsland. De heel andere kant van het spectrum is trouwens niet minder interessant: de Engelse volbloeds worden nu zo'n 3 eeuwen strikt "zuiver" gefokt en daarbij geselecteerd op.... niets niemendal (!), BEHALVE "winstsom".
Ieder zijn meug hoor, daar niet van.
Groeten, Egon