Een tijdje geleden ontstond de vraag op het forum over de riggel die ontstaat in de zool rond de straal en hoe hiermee om te gaan. Dat we niet in de zool snijden weten we allemaal. Maar hoe dan als er een riggel is ontstaan om de straal? Ik zou dat opzoeken, want dat was ook voor mij de vraag. Ik ben het ook tegengekomen bij een paard dat ik bekap. Wel, ik kwam dit onderwerp tegen in het boek van Pete Ramey, "Making Natural Hoofcare Work For You". (pag. 59). Ik zal dit even herhalen in het Engels, zoals het in het boek wordt vertelt.
- As I mentioned earlier, a ridge of sole that extends from the bar (steunsels) and follows the frog (straal) will form. As you trim the bar, extend the cut along sides of the frog and around the apex (puntje van de straal) so that the line of the hoof's natural concavity (uitholling) extends to the frog. DO NOT ALLOW TO CUT DEEPER THAN THE FROG/SOLE JUNCTURE (Overgang straal/zool). It is my theory that this ridge of sole returns to give extra resistance to wear at the center of the hoof. The wild hooves show us that the hoof does not crave a "pillar" in the center of the foot, so this extra sole growth must be necessary to protect the sole from excessive wear. In our "sedentary" domestic horses, we must help the hoof adapt by keeping this ridge in check. This allows the rest of the sole to receive enough wear to form good callous. -
Ik hoop dat iedereen begrijpt wat hier in het Engels staat. Kortom, zolang de zool nog niet die hardheid heeft kun je het riggeltje bij werken. Doch dit riggeltje zal verdwijnen als de zool de hardheid heeft verkregen waar we naar toe werken. (Form good callous)
Dan somt Pete een uitzondering op. Namelijk bij volbloeden die leven en werken op zanderige "footing" (bodem?), die hebben deze riggel en de steunsels nodig en moeten met rust gelaten worden. (Hij kon dit niet verklaren, waarom) Misschien, zo zegt hij, dat de steunsels de onnatuurlijke "footing"compenseert. (althans als footing, bodem betekend)
De verrichtingen van zijn springpaarden waren beter en gezonder. Zo als gewoon bekapte hij de riggel, maar die kwam er bijna even snel weer op! De hoef vertelt je wat je moet doen en laten. Bij deze volbloeden moest dus de riggel en de steunsels niet terug bekapt worden. Maar deze paarden konden niet in ruig terrein gereden worden, want dan kregen ze problemen. Hoefschoenen zijn dan gewenst.
De rode lijn is: Luister altijd wat het paard je zegt en aanvaardt geen gevoeligheid na een bekapping. Stel altijd je idealen bij naar de individuele situatie en je vaardigheden zullen verbeteren.

Ik had belooft het te zullen opzoeken. Welnu, hier was het dan.

Fred Emmerig

Fred Emmerig schreef op zaterdag 18 maart 2006, 19:08:


In 1 van de artikelen op zijn website, stelt hij deze mening bij, en zegt dat je de richel altijd moet laten zitten.

Isabel

Muguet schreef op donderdag 16 maart 2006, 22:57:


Ilona,
ik begrijp niet waarom je zegt dat in geval van een hoefbeenfractuur een hoefijzer een oplossing zou kunnen zijn. Echt niet dus .......
ik snap dat antwoord ook niet uit jouw mond ..... had ik nooit verwacht van jou dit antwoord.... of het moet zijn dat je dat denkt uit onwetendheid ???
Heb je mijn stukje gelezen over een bekkenfractuur bij de mens die meestal op 2 plaatsen is en die niet gefixeerd kan worden door gips en die ook geen steun heeft van andere botten... maar wel ZELF door middel van tijd weer aan elkaar groeit op 2 plaatsen en dat terwijl de patiënt die dat mankeert gewoon wat mag lopen (maar dit doet wel erg veel pijn... maar dat ter zijde...)
Het hoefbeen zit al goed op z'n plaats door de hoefwand en hoefijzers zijn dan ook nooit nodig bij een hoefbeenfractuur !!!!!
Ik had graag ook nog een reactie van diegene die steeds beweren dat een hoefbeenfractuur alleen maar opgelost kan worden door middel van een hoefijzer....
Groetjes van M uguet.

belinda defraene schreef op zaterdag 18 maart 2006, 12:52:


Thx Belinda en ik bel je wel als ik in de buurt ben... ik vertrek begin mei naar Jerez de la Frontera... (((( ik heb er zin in ))))

Muguet Theelen schreef op zaterdag 18 maart 2006, 19:32:

(((( ik heb er zin in ))))

Doe jij mee op je eigen paard aan die tocht ? GAAAFFFFFF

De ellende breidt zich nu ook al tot de feizeitreiter uit:

'Titelthemen im März
Anlehnung - auch beim Geländereiten?
Die Verbindung zwischen Reiterhand und Pferdemaul sanft und korrekt herzustellen, ist hohe Kunst. Und doch: Auch Freizeitpferde müssen dem Zügel nachgiebig folgen, sonst sind sie weder zuverlässig noch rittig.'

Heel veilig hoor: ¡paard aan de teugel!

HC

Huertecilla schreef op zaterdag 18 maart 2006, 16:31:


Volgens mij geeft Trudy aan dat haar individuele paard zich prima kan handhaven in de geboden omstandigheden. Dat zegt niets over haar mening of je rekening moet houden met de speciale eigenschappen van het ras.

Ik vind je stelling zeer goed en ben het er ook mee eens. Ik vind alleen dat je volledig voorbij loopt aan zaken als individuele verschillen en voorkeur. Sommige zwaar gebouwde paarden vinden het ook gewoon leuk om een keer een sprintje te trekken met baaslief op hun rug. Sommige ongeschikte paarden vinden het leuk om een sprongetje te nemen. En zo kan ik een eindeloze waslijst maken met wat paarden leuk kunnen vinden om te doen ook al past het niet bij hun bouw oid.
De zomerexceem die je bij de ijslanders noemt vind ik trouwens een heel slecht voorbeeld, aangezien ze er op ijsland zelf ook last van hebben. Die mogen dus nergens meer voorkomen?

Hoewel je uitgangspunten naar mijn idee goed zijn, vind ik dat je behalve je rekensommen, wiskunde en natuurkunde ook moet kijken naar het wézen paard. Naar karakter en liefhebberij van het dier zelf. Dat het aan ons mens is dat goed in te schatten en niet, zoals maar al te vaak, tot in extremen door moeten voeren dat is voor mij duidelijk. Maar door elk ras en elk type maar enkel en alleen te mogen gebruiken waar het voor gefokt is of daar te houden waar het oorspronkelijk vandaan komt, dat vind ik iets te kort voor de bocht.

Groetjes Karin

Spirithorses schreef op zaterdag 18 maart 2006, 17:54:


Hangt nog steeds een beetje af van hoé je wil rijden en hoe groot/zwaar je bent, maar voor een normale ruiter die lekkere buitenritten wil maken:
Haflinger, Fjord, Pottok, Garrano, Camargue, Henson en legio landslagen uit Duitsland en het voormalige oostblok. Daar zijn heel 'standaard' rijpaarden bij: zo is de hongaarse pusta-knol feitelijk een robuust alternatief voor een KWPN.
Kijk, ze zijn wat klein, maar zo'n van oorsprong poolse Konik uit NL fokoverschot is natuurlijk wat klimaat betreft ideaal.
Een lichte Tinker is ook een prima paard voor normaal vrijetijdsrijden. Idem lichte Merens. Loopt ook nog zo'n paard bij Burgos maar kan ik de naam nooit van onthouden.
Uiteraard is dit geen uitputtende opsomming en ik heb het bewust binnen europa gehouden. Zo zijn argentijnse Criollos doorgaans ook helemaal geschikt.

In het het hypothetische geval dat ik in NL zou wonen en de mogelijkheden zou hebben een stel paarden te houden volgens wat ik nodig vind, zou ik proberen een familiegroep Camargues te kopen.
Zo'n Camargue heeft veel 'voor'. Is een iberisch type vierkantsmodel en hoewel de Camargue stek versnipperd is, nog steeds uit jaar rond buiten struinende kuddes te koop. De Camargue kent een verrekte slecht klimaat met de mistral, nattigheid en insektenplagen. Doorgaans niet duur ook.
Daarbij is het een echt ríjpaard dat van een pittige snelle rit niet in rook opgaat.

Ik zou echter liever bijvoorbeeld een groep Hensons of Pottoks hebben dan een samengesteld setje. Ik heb van veel en geheel verschillende kanten vernomen dat paarden als ze de gelegenheid hebben vaak op 'eigen' aantrekken en daar zou ik dan ook graag rekening mee willen houden.
Ook krijg je zelfs met geboortemanagement uit een familiegroep een klein aantal veulens en dat is dan uiteraard beter uit een homogene groep.

@Jay: 'tegenhouden' is ook niet de opzet van het poneren van mijn stelling. Wel dat iemand die een paard wil gaan kopen niet met de eigen wens als de enige leidraad over de 'wensen' van het paard heenwalst.
Ik ga er hierbij ook vanuit dat iemand die voor het robuust houden van een paard kiest hiervoor open staat.
Verder is er in mijn beleving zóveel keuze dat het wel erg raar of rigide moet lopen wil je niet een geschikt paard (ras) naar smaak vinden.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Karin schreef op zaterdag 18 maart 2006, 20:19:

Wat was er ook weer met uitzonderingen? en dan is die regel dus??


..en dát is mijn stelling ook niet.
Ik stel NIET; alleen maar koudbloeden voor de kar NOCH; Norikers alleen maar in Oostenrijk.
Ik stel wél: dat rekening houden met de eventuele rasspecifieke eigenschappen onderdeel uitmaakt van paardgericht zijn dus: geen arabier voor de ploeg en geen Norikers onder het zadel zomers Spanje in.
Het verschil lijkt me helder doch Egon verduidelijkte dit volgens mij ondubbelzinnig enneh... uitzondering zijn er uiteraard maar spelen net zo uiteraard geen rol in deze.

HC

Huertecilla schreef op zaterdag 18 maart 2006, 20:35:


Henson:
[img]http://www.noscotes.com/photos/tourmont/tourmont9.jpg[/img]