Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 0:19:


Nou, Pien, in een ideale wereld zou dat allemaal zo zijn.

In Ghana, waar de paarden al gauw de 'molenaarsziekte' heet het als ik me niet vergis, krijgen, zijn het vooral de zogende merries die met een dikke kop rondlopen en daar dus ook nooit meer vanaf komen en er dood aan gaan.
Wel degelijk leeggetrokken door de veulens.
Zal hier wel allemaal niet zo'n vaart lopen, maar het kan wel degelijk.

Isabel

Isabel van der Made schreef op maandag 20 maart 2006, 0:28:


Hoe is de voedingstoestand daar?
maw : Wat krijgen ze daar te eten?

Waarom kennen we dat hier niet dan?

Pien

Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 0:30:


Molenaarsziekte is in NL ook bekend hoor, heet bran disease in Ghana.

En in Ghana krijgen ze inderdaad niet goed te eten.
Niet genoeg gras. Is er namelijk niet voldoende, grote tijd van het jaar.

Maar daar ging het me niet om.
In die extreme omstandigheden is met het blote oog te zien, wat het doet met de moeder. In minder extreme omstandigheden zal het, zoals ik al zei, wel loslopen, maar het veulen onttrekt Ca aan de moeder. Ik weet niet hoeveel, ik weet niet hoe schadelijk, en ik weet niet op welke termijn.
Is allemaal afhankelijk van de conditie en de geschiedenis van de moeder, en de voeding die ze krijgt, neem ik aan.

Was slechts ter illustratie dat het niet altijd allemaal vanzelfsprekend goed gaat.

Isabel

Isabel van der Made schreef op maandag 20 maart 2006, 0:39:


We hebben het over de calciumbehoefte van het veulen en ik zeg dat bij een gezonde voedingstoestand van de moeder er geen gevaren zijn dat het veulen tekorten zal ontwikkelen.

Ik heb het niet over extremen met te weinig of verkeerde voeding, want dat zal op ons overvolgevreten westerse halfrond met eerder teveel dan te weinig sappig gras wel meevallen, lijkt mij zo.
Er zijn meer overvoede paarden hier dan ondervoede.

Een oud gezegde luidt : "Ieder kind kost je een tand" en daar bedoelen ze kalktekorten mee, maar dat was tóén, vóór de boterberg en de melkzee.

Ik ben het met je eens dat het niet altijd vanzelf gaat en dat voedingstoestand van de moeder een grote rol speelt, maar het veulen neemt niet zoveel dat de moeder eronder lijdt hoor. Dat ze mager wordt , oké, ze geeft veel energie weg. Tuurlijk onttrekt het veulen Ca aan de moeder, het is ook haar taak dat aan haar veulen te geven, de vraag is alleen of het werkelijk zo dramatisch is dat je Ca moet gaan aanvullen als je weet dat mensenvrouwen een veel lagere energie en kalkbehoefte krijgen, juist om hun lichaam te sparen voor tekorten.
Zou het werkelijk bij paarden zoveel anders zijn ?
Die dieren staan dichter bij de natuur dan wij mensen.

Groet, Pien

Peter Donck schreef op zondag 19 maart 2006, 22:06:


Yes, that much.... and 60.000 engelsen.... Of het zo gezond is.... kan ik geen antwoord op geven. Piere-neejen.... Ja, als hij en ik in een goede conditie zouden zijn... is dat een leuke optie. Ik bedoel... Tis maar 2800 kilometer! Mwah.... we zoeken een iets snellere methode.



Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!