Isabel van der Made schreef op maandag 20 maart 2006, 0:39:
> Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 0:30:
>
>>

> Was slechts ter illustratie dat het niet altijd allemaal
> vanzelfsprekend goed gaat.
>
> Isabel
We hebben het over de calciumbehoefte van het veulen en ik zeg dat bij een gezonde voedingstoestand van de moeder er geen gevaren zijn dat het veulen tekorten zal ontwikkelen.
Ik heb het niet over extremen met te weinig of verkeerde voeding, want dat zal op ons overvolgevreten westerse halfrond met eerder teveel dan te weinig sappig gras wel meevallen, lijkt mij zo.
Er zijn meer overvoede paarden hier dan ondervoede.
Een oud gezegde luidt : "Ieder kind kost je een tand" en daar bedoelen ze kalktekorten mee, maar dat was tóén, vóór de boterberg en de melkzee.
Ik ben het met je eens dat het niet altijd vanzelf gaat en dat voedingstoestand van de moeder een grote rol speelt, maar het veulen neemt niet zoveel dat de moeder eronder lijdt hoor. Dat ze mager wordt , oké, ze geeft veel energie weg. Tuurlijk onttrekt het veulen Ca aan de moeder, het is ook haar taak dat aan haar veulen te geven, de vraag is alleen of het werkelijk zo dramatisch is dat je Ca moet gaan aanvullen als je weet dat mensenvrouwen een veel lagere energie en kalkbehoefte krijgen, juist om hun lichaam te sparen voor tekorten.
Zou het werkelijk bij paarden zoveel anders zijn ?
Die dieren staan dichter bij de natuur dan wij mensen.
Groet, Pien