Vanmorgen werd mbt 'natuurlijk' het totaalplaatje van persoonlijke integriteit opgegooid.

Zoals een bekend spaans filosoof ooit schreef dat het tijd werd om over stierenleed te beginnen zodra geen energie tegen mensenleed meer nuttig besteed kon worden.

Michiel zweeft 'natuurlijk' boven zijn paard waarvan me nog steeds niet helemaal duidelijk is hoe 'ethologisch verantwoord' hij er mee omgaat en ik heb paarden voor míjn lol.

Ondertussen worden er 15 onschuldige burgers, waaronder een kind van 3, wraaklustig vermoord door US mariniers.
'Combatants "shall at all times distinguish between the civilian population and combatants and between civilian objects and military objectives and, accordingly, shall direct their operations only against military objectives." -- Geneva Conventions, part IV, Article 48'
en níemand die daar wat mee kan.

Ik probeer al drie jaar uit volledig zinloos maar wel persoonlijk protest een privé-boycot tegen amerikaanse producten vol te houden, maar zelfs dit is niet zo eenvoudig. Zo leek en blijkt de CorrecTOR een erg fijn ding voor mijn paard.
Verder heeft van het begin af 50% van de Amerikanen níet op Bush gestemd en een groot deel al niet achter de Golfoorlog gestaan.
Blijft dat ík me er goed bij voel bij mijn op zich vage boycot.
Zo ook het geneuzel over paarden: Ik hou mijn paarden zo 'paardgericht' mogelijk omdat ík me daar beter bij voel. Ik rij zo 'paardgericht' mogelijk omdat dit beter gaat en ík me er... inderdaad.

Welzijnsbalans, harmonie, altruïsme? Wellicht al betwijfel ik dat.
Bij míj is het allemaal gewoon eigen belang of dat van mijn lief en zoon en dat is ook weer in mijn eigen belang

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op dinsdag 21 maart 2006, 16:39:

nou nou ,dat we niet allemaal dezelfde woorden gebruiken voor dezelfde onderzoeknieuwsgierigheden omtrent t hele wel of niet nh gericht of wat dan ook paardengebeuren wil niet zeggen dat we elkaar wat beter zoudenkunnenbegrijpenwatweallemaalproberenbetertemakenivmdatmooievolkjedatpaardheet? Jipenjannekegenoeg??PPFFFFFF

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 21 maart 2006, 14:51:


Jose,
ik ben daar al eerder op ingegaan op die vragen die jij stelt... daar heb ik al een antwoord op gegeven... op sommige van jouw vragen al twee keer volgens mij..... (lees maar terug svp...)
Groetjes M uguet.

Jan Gersjes schreef op vrijdag 17 maart 2006, 22:28:


Klopt Jan, maar heel veel mensen DENKEN dat dat niet kan zonder hoefijzers... maar juist zonder hoefijzers kan het wel en veel beter zelfs, de paarden zijn veel tredzekerder juist zonder hoefijzers... en glijden nooit uit ...
Groetjes Muguet.

Muguet Theelen schreef op dinsdag 21 maart 2006, 18:33:


mijn paardjes lopen ook altijd gewoon los in de bevroren bak met veel hobbels en zelfs bevroren plassen,dit doen ze al 9 jaar en heb nog nooit problemen gehad alleen dit jaar had mijn paard mok gekregen waarschijnlijk door scherpe stukken ijs waar hij doorheen gesjeesd is toen er een grote praalwagen van de carnavalsoptocht langs kwam met ineens een hoop herrie.
normaal gesproken lopen ze voorzichtig op de bevroren stukken.
ook als de bak hard bevroren is en bobbelig rennen ze er gewoon doorheen,ze weten precies hoe ze hun benen moeten neerzetten.
ik ga alleen niet longeren of rijden in een bevroren bak!!!!.
groetjes conny

marjolijn schreef op dinsdag 21 maart 2006, 14:33:


Natuurlijk ben ik dit helemaal met je eens Marjolijn.
Ik hoop dat je je het begin van deze discussie nog kunt herinneren en ik doel dan op het gemak waarmee een ouderwetse smid hier even komt vertellen dat we allemaal op een hobby-basis wel aardig bezig zijn, maar als er werkelijk stront aan de knikker is we toch echt met hangende pootjes terug moeten naar de echte vakman die het dan wel even zal oplossen door er een ijzer onder te slaan.

Om misverstanden te voorkomen wil ik aangeven hoe ik een en ander zie.
Zelfbekappen volgens de manier zoals hij via natuurlijk bekappen aangeleerd wordt is voor de mensen die een paard hebben ideaal, simpel uit te voeren en doelmatig. Terwijl het uiteindelijk resultaat, naast goed werkende paardenvoeten, veel toegevoegde waarde heeft.
Treden er ondanks dat toch problemen op, dan is er de professionele bekapper, die in wezen volgens hetzelfde systeem werkt, maar meer ervaring met afwijkende voeten heeft.
Komt ook de prof. bekapper er niet uit dan is er de dierenarts.
Er zullen ook dierenartsen komen die niet meer bijna automatisch met een smid willen samen werken en stalrust voorschrijven maar paardgerichter/vriendelijker oplossingen gaan zoeken.

De dierenarts Dr. Strasser is daar ongetwijfeld het grootste voorbeeld van. Als zij zegt dat een hoefbeen met 11 kapotte plaatsen door de natuur zijn gang te laten gaan in een half jaar kan genezen, geloof ik daar elk woord van. Niet dat ik dat zelf zou kunnen begeleiden, ik ben geen dierenarts en heb de apparatuur niet. Maar intussen wel zoveel cases gezien en over gelezen dat ik er rotsvast van overtuigd ben dat we deze kant op moeten.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Muguet Theelen schreef op dinsdag 21 maart 2006, 18:24:


Ik heb de berichten nu een aantal keren terug lezen maar ik kan een paar dingen helaas toch echt niet beantwoord vinden en ik ben daar wel nieuwsgierig naar geworden.

- als jij zelf een been zou breken, laat je hem dan in het gips zetten of niet?

- je zegt ergens dat hoefbenen vrijwel altijd ontstaan bij beslagen hoeven. Hoe kom je aan deze stelling?

Dank je wel voor je antwoord alvast

Huertecilla schreef op dinsdag 21 maart 2006, 16:39:


Haha, dat is schrikken he Peter! Ik zou er ook maar gauw een vage interpretatie van maken, want stel je voor!
Het zou me echter niks verbazen als Michiel deze woorden alleen maar uit je eigen beschrijvingen van jouw ritten heeft gehaald en dan nog geselecteerd op die welke meer dan 5 keer voorkomen :)
Stoere Geitekazeboer! :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Muguet Theelen schreef op dinsdag 21 maart 2006, 12:38:


Maak je niet druk Muguet, als ze niet likken hebben ze t niet nodig. Mijn 5 laatst bijgekomen paarden likken nog steeds, zij het niet meer constant, de likstenen die ik koop. de andere 2 paarden die ik al had komen er niet aan. Zij hebben blijkbaar genoeg mineralen binnen.
Belinda

jose schreef op dinsdag 21 maart 2006, 20:00:


Tot nu toe niet met deze discussie bemoeit....en eigenlijk wil ik dat ook niet.
Maar ook ik lees...

Kan jij me dan antwoord geven waarom je nu steeds een beenbreuk van een mens vergelijkt met een hoefbeen-fractuur van een paard ?

Nick

het is me gelukt om foto's te maken van mijn pony Fury,ze is welsh A en is spierbevangen geraakt door schrikreaktie en heeft maanden met stijve beentjes gelopen.
dat is 9 jaar geleden en daarna kreeg ze eendesnavelvoetjes en een smid die toen nog kwam zag er geen gat meer in en zei dat als ze de voeten recht wilde zetten ze in de zool moest snijden alleen wist ze niet hoe dun de zool was en dorst het niet aan.
ik mocht het verder lekker zelf uitzoeken omdat er geen smid wilde komen,zie mijn andere verhalen.
heb tot afgelopen oktober lopen tobben en had alleen nog maar een naar gevoel als ik naar haar keek,ze had pijn bij lopen,vacht was dof,korstjes op voorbenen,harde bult tussen rug en bil bovenop,soort dikke bult voor de schoft alsof ze bevangen was en het ergste was dat de stralen helemasal verdwenen waren.
ZIE NU SRALEN nog zacht en roze maar ze zijn terruggekomen.
voor mij is dit HET BEWIJS de juiste hoefstand geneest de rest van lichaam,de gebreken hierboven zijn verdwenen.
ik zal proberen of ik met het digitale toestel oude foto's kan copieren voor verschil te laten zien.
de hielen probeer ik zodra het kan weer lager te zetten en controleer iedere dag en ze vindt het HEERLIJK.
groetjes conny en zeer tevreden pony.

conny didden schreef op dinsdag 21 maart 2006, 20:33:

sorrie vergeet te vermelden dat de foto's in het fotoalbum staan dus jullie kunnen kijken als jullie willen en geef gerrust commentaar als je iets anders zou doen ik heb het boek en de dvd gekocht nadat ik al 9 jaar zelf de vijl ter hand had genomen maar er is een wereld voor mij open gegaan

jose schreef op dinsdag 21 maart 2006, 13:58:


OK, ik zal proberen niet lullig te beantwoorden


Ik ben het met je laatste zin eens. Laat echter de vraag onbeantwoord of dat de weg van ijzerfixatie is.

Je vergelijking met een gebroken arm of been gaat niet op, omdat dat pijnbeenbreuken zijn. Hierbij is het "juist zetten" van eerste belang, waarna door (gips) fixatie voorkomen wordt dat door spierconstractie krachten de zetting tenietgedaan wordt.

Het vergelijk met een bekkenfractuur wat genoemd is (wat niet te zetten is, hoogstens te fixeren d.m.v. pennen/schroeven - en wat is er ook alweer mechanisch door DAs bedacht voor die gebroken coffin bones?) is nmm al veel geldiger.

Zoals ook al aangegeven bevindt het hoefbeen zich echter al gefixeerd, in de hoefschoen, en van spiercontractie krachten is geen sprake. Er zijn op het eerste gezicht denk ik wel belangrijke contra-indicaties vast te stellen voor het beijzeren van hoeven met hoefbeenfractuur, waarvan o.a.:
- de toegevoegde massa die iedere beweging tot een vermeerderd krachtenveld maakt,
- de toegevoegde eigenschappen van het ijzer die verkeerde trillingsfrequenties door de hoef stuurt.

Stel nou dat je echt beter zou willen fixeren dan het hoefbeen al doet... waarom dan niet de hele boel ingegipst i.p.v. beijzeren? (OK, dit is een heel nieuwe vraag, maar toch...O).
Waarom wordt een bekkenfractuur niet ingegipst?

Naar mijn indruk is de benadering van mevr. Strasser hier de meest logische, maar ik moet erbij zeggen dat ik in mijn 35 jaar in zeer uiteenlopende omstandigheden onder de paarden nog nooit een gebroken hoefbeen zelf heb meegemaakt dus dat de aanname eerder in deze draad dat iedereen daar wel mee geconfronteerd wordt of mee te maken krijgt cq. van weet mij niet juist lijkt. Ook de meest afgrijselijke ontschoeningen e.d. ken ik alleen uit mijn "boekjes"... Het lijkt me dan ook veel zinniger het hoefonderhoud vooral te benaderen vanuit wat wel de normaalsituatie is.

Ik hoop je nu zonder lulligheid een klein beetje blij gemaakt te hebben met een serieus antwoord.

Groeten, Egon