In de loop der eeuwen zijn talloze paardenrassen ontstaan die allen, naar men aanneemt, terug te leiden zijn naar twee oertypen: het Equus Oriëntalis en het Equus Robustus. Het Arabisch paard is, naar wordt aangenomen, een nazaat van het Equus Oriëntalis.

Onderstaande link gaat over conclusies van het onderzoek naar de oorsprong van het Arabische Paard. De bouw, de natuurlijke mechanica van het lendenmechanisme en in de invloed op de beweging van het Arabische Paard. De invloed van het lendenmechanisme op sportpaarden met Arabische voorouders in de pedigree.

Ik vin em erg interessant (veel herkenning) en ik wilde hem jullie niet onthouden:

http://www.easpstamboek.nl/Equus%20Orientalis.htm

Groet, Pien

e m kraak schreef op dinsdag 21 maart 2006, 20:53:


Goed geprobeerd, het is gelukt

Oke, mee eens. Maar het hoefbeen zit nou ook weer niet zo klem in die hoefschoen, iedere keer bij het neerkomen, zet die schoen uit, en bewegen die delen los van elkaar


Nee, niet zo heel nieuw, ik heb steeds gezegd dat het niet perse om het ijzer op zich gaat. Het lijkt me ook eigenlijk logisch om de hoefwand echt zo vast rond het hoefbeen te zetten, dat de breuk gewoon netjes kan helen.

Omdat het in de praktijk niet mogelijk is?


Is ook zo, maar als het zo ter sprake komt is het ook wel weer interessant vind ik.
Het is zo makkelijk roepen: noooooit een ijzer, maar wat nou als?

Strasser haar methode vind ik in die zin niet logisch, is dat ze wel uitgaat van bot wat belast wordt, sneller groeit / en een betere botdichtheid heeft.
Dit is inmiddels in de humane / reguliere geneeskunde ook bekend: laat oudjes gewichtjes heffen en de botontkalkinig wordt stopgezet, sterker de botdichtheid neemt toe.
Mw. Strasser zag toen wel een paard met een hoefbeenbreuk (zonder fixatie) gedurende lange tijd het been niet belasten en na verloop van tijd pas weer heel voorzichtigjes. Het herstel duurde 6 maanden!
Dat is dus in tegenspraak met juist het been wel belasten zodat de breuk eerder heelt.

Het lijkt mij logisch om de boel vast te zetten, of het nu met tape is, gips of een ijzertje of een heel strakke hoefschoen, zodat het paard het been gewoon zo snel mogelijk weer gaat gebruiken waardoor het vlot herstelt.

Er zit hier verderop een draversstal. Daar is maar weinig mededogen met paarden met (bot)blessures. De paarden worden zo snel mogelijk weer in beweging gezet, want de beste man is ervan overtuigd dat dat zo snel mogelijk en zo goed mogelijk herstel oplevert. Juist die druk op het bot is goed.

Laat je een paard 'de boel zelf oplossen', dan duurt het volgens mij onnodig lang, want dan haalt het paard het dus zelf niet in het hoofd om in beweging te komen.

Citaat uit vorige link:
(http://www.easpstamboek.nl/Equus%20Orientalis.htm)

"....Wanneer het paard zich ontlast of urineert, is het kantelen van het bekken goed zichtbaar. Koudbloed- en warmbloedhengsten die het bekken niet kunnen kantelen, brengen de beide achterbenen zoveel mogelijk gestrekt naar achteren. Vervolgens laten ze de rug zo diep mogelijk zakken en urineren. Bij het ontlasten, krommen ze de hele rug en brengen de beide achterbenen sterk gebogen en naar voren geplaatst onder het lichaam. Het achterlichaam zakt nu naar beneden. Merries van dit type plaatsen hun lichaam zowel bij het ontlasten als urineren in deze stand. Przwalski's paarden ontlasten en urineren op identieke wijze. Paarden die het lendenmechanisme ontberen, gaan onder hun ruiter veel trager lopen, krommen sterk de rug of moeten haast stilstaan om hun ontlasting te doen. Ruiters gaan in dat geval sterk voorover zitten als dit paard zijn ontlasting moet doen. Paarden die het bekken kunnen kantelen, doen dat anders. Bij het urineren en onlasten brengen hengsten het bekken eerst omhoog door de achterbenen iets verder en rechter onder het lichaam te plaatsen. Strekken vervolgens de achterbenen verder waarbij het lichaam iets naar voren wordt gedrukt en urineren. Bij het ontlasten volgt dezelfde routine alleen wordt dan de lendenen eerst omhoog en vervolgens naar beneden geduwd. Merries brengen in beide vallen het bekken iets omhoog, zakken iets door de achterbenen en duwen vervolgens het lichaam naar achteren. Opvallend is dat de benen bij deze vorm van urineren en ontlasten bijna recht onder het lichaam blijven staan zonder dat het paard zich bevuilt of zich bevochtigt. Met het omschreven lendenmechanisme kan dit paard, ook tijdens de beweging, probleemloos onder een ruiter zijn ontlasting doen...."

Als ik naar mijn eigen paarden kijk, zijn het de 'hoger in het bloed staande" Arabisch - Volbloed verwante paarden die tijdens het rijden (lopen) probleemloos kunnen mesten.
De meer Koudbloedtypes kunnen dit niet zonder stil te gaan staan.
(Ik weet ook dat dit geen norm is he ?!)

Van mijn paardenosteopate leerde ik ooit dat dit ook te maken heeft met het ontspannen (loslaten) van de bekkenbodemspieren van het paard.
Een paard dat geen goede controle hierover heeft zou je te nooit en te nimmer mogen pushen dóór te lopen, vanwege mogelijke te creeren inwendige schade aan de bekkenbodem !

Mijn vraag aan jullie is : Hoe zijn jullie ervaringen met jullie paarden. oftwel : Kunnen jullie paarden mesten tijdens het lopen of niet?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Ja Zafir KAN het wel, maar hij doet het niet altijd... Waarom soms wel en soms niet, geen idee... Ik dacht altijd dat het soms misschien 'wat moeilijker ging' en dattie daarom stil blijft staan.

jose schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:47:


Misschien een kwestie van beleving... maar ik vind 6 maanden bij wat als een zo zwaar trauma wordt beschouwd niet lang eigenlijk. Vergelijk dat nou eens met wél veel voorkomend herstel van beslagen zijn, dat niet zelden een jaar of langer (!!) duurt.


Ik denk niet dat het onnodig lang is. Misschien is het wel mogelijk een korte herstel te forceren, maar ik zie de rol van beijzering daar op voorhand niet in. (En vervolgens weer een jaar revalideren van het beslagen zijn )...

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:37:


Hey Pien,

Vind het wel interessant om te weten zeg.
Vooral het laatste stuk vind ik 'pakkend', wat wij mensen toch allemaal doen kan maar met mijn hoofd blijven schudden.

Greetz Sky/Chantal

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


het belgische trekpaard wat ik rijd staat altijd stil om te mesten, en doet er een kwartier over om eindelijk te kunnen urineren. hierbij gaat ze eerst 3 keer stilstaan,. bij de derde keer gaat ze pas plassen.
wij hebben niks geen haast dus laten haar dit altijd rustig doen.
we hebben ook nog nooit geprobeerd he paard door te laten lopen met mesten. in de wei staan ze toch ook even stil? dus ik denk dat deze brede koudbloed dame het niet kan

Marielle

Michiel schreef op dinsdag 21 maart 2006, 10:36:


Ik heb ook gemerkt als je rustig en logisch blijft uitleggen en iedereen de kans geeft uit te laten praten en zijn verhaal te laten vertellen krijg je ook positieve reacties.
Als je aanvallend begint te praten en gericht op iemands handelingen dan krijg je weer zinloze en heftige discussies waar later alles word misverstaan...

Maar ik zit nou met een probleem.
Safira (een manegepaard 24/7 op stal en al 23 jaar oud) word op de manege gezien als sloom, dom, geen zin in werken,kan alleen maar vooruit met zweep, asociaal en stomp.
Ik heb 3 jaar op Safira gereden had altijd mijn zweep in de hand maar had hem bijna nooit nodig en de leraar zei ook al van 'nou geef eens een tik met die zweep!!' waar ik dus geen zin in had of het nut niet erin zag...
Ik heb ook gemerkt dat ze het laatste halfe jaar nog erger is geworden ze doet nu bokken, weigeren, trappen wat ze van te voren nooit deed!!
Ik ben laatste zaterdag er nog eens langs geweest en ben bij haar in de box gaan zitten en liet de deur een beetje op een kier.
Normaal zou zijn dan gewoon door eten maar opeens stopt ze zomaar en kijkt door de deur naar buiten (wat bij haar bijzonder is)
Nu heb ik haar situatie nog eens bekeken en wou me echt voor mijn hoofd slaan dat ik dat niet eerder had bemerkt.
sinds een half jaar heeft ze geen paarden of pony's meer aan haar overkant staan, ze heeft een gesloten box met drie muren en er is geen mogelijkheid om zomaar naar buiten te kunnen kijken!!
Tuurlijk dat ze zich dan eenzaam en in de steek gelaten voelt, daardoor ook dat gedrag!!

Wat moet en kan ik nu doen om Safira te helpen?
Ik rijd haar dan nu wel niet meer maar dat betekent niet dat ik niet meer om haar geef!!!
Ze heeft me zoveel geleerd en sinds zaterdag kan ik haar niet meer uit mijn hoofd krijgen.
Ik wil ook de bedrijfsleider hierop attent maken, want ik weet dat die in zulke dingen niet de slechste is.
Maar wat als er niks aan gedaan word? Moet ik mij er dan gewoon bij neerleggen (verdienen doet die niks meer aan mij kom alleen maar nog voor mijn vriendinnen).
Heeft iemand een raad?

Greetz Sky/Chantal

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Onder het zadel kan mijn Friese merrie niet of moeizaam mesten en doorlopen. Ik zie het nut er ook niet van in om haar door te laten lopen (ik vind het ook niet prettig als ik hurrie hurrie moet poepen ) dus ik heb geduld en laat haar haar gang gaan, gaat wel langzaam allemaal.
Los in de bak tijdens het los longeren draaft ze moeiteloos door alsof ze zich van geen mest bewust is!

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Hi Pien, interessante stelling! Chaser (Tennessee Walking Horse) loopt gewoon door (onder zadel) tijdens het mesten. In het verleden de Quarterlady's en Painthorseheer trouwens ook allemaal.

Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Lieve Frans&Ilona,
Zou het een idee kunnen zijn om folders van het NB te laten maken;dat die op maneges of paardenclubjes en aan buitenrijders van paarden die nog op ijzers lopen te kunnen geven en aan te bevelen.BIJ ons op stal hangt dan al wel het affiche van het NB en de site adressen,maar misschien dat er nog plek was voor een brochure met daarin de dingen die ook op de site staan dat ik die dan kan uitdelen..want je kan je ergeren aan de mensen die het dus niet PN doen,maar als die mensen nooit op internet komen en/of blijven denken dat ze het wel goed doen dan gebeurd er denk ik niets:dus ik bied me zeker aan misschien iets om over na te denken tog??

gr Milena
RijIJzerVrij

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Die van ons (Baron) gaat volledig in de ankers en staat er dan ook nog lekker bij te kreunen. Hij kan het wel tijdens het lopen maar dan moet je hem er toe dwingen wat we natuurlijk niet doen. Merk paard onbekend hij is bruin met een wit voetje en cav 1m68.

Pascal

Hoi Chantal

Je kan niks meer doen dan je best. Probeer de bedrijfleider zover te krijgen dat ze toch weer bij anderen kan staan. En als ze al zo oud, komt er dan niet een moment dat ze niet meer kan werken? Wat gebeurt er dan met haar? Ik heb het op dit moment zo kunnen regelen dat mijn 'verzorgpaard' dan naar mij toe komt. Dan kan ze haar laatste jaren ook nog lekker op de wei slijten hoop ik.
Maak je er niet te druk over, heb ik ook gedaan en je schiet er helemaal niks mee op. Ik weet het, het is moeilijker gezegd dan gedaan...

Groetjes Geertje