nekrednael schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 15:35:


Hey,
Ik heb ook een BWP'er en die staat ook met enkel een schuilstal op de wei. Ze heeft het heel hard naar haar zin en ze wordt (tot nu toe) niet ziek. Haar haren zijn bijzonder lang bijna net zo lang als mijn shetje.
Ik heb mijn paardje enkel voor recratie. Wat ben jij van plan? Misschien is dat ook iets waarover je moet nadenken want als je op wedstrijd wilt zijn die lange haren natuurlijk niet erg praktisch.
Ik kan je verder nog de raad geven: doe wat je hart je ingeeft. Dat deed ik ook. Mijn paardje (ik heb haar sinds mei) heeft hele goede papieren en de eigenaars verkochten haar. Moeilijk te begrijpen, niet? Toen ik haar zag was ik meteen verkocht. Ze vertelden me dat ze nooit zadelmak is gemaakt. Maar ik wilde er toch voor gaan. Ik had iets met dat beestje.
Uiteindelijk bleek ze enorm verknoeit. Er was niks met haar aan te vangen. Ze vertrouwde niemand. Toen heb ik hulp gevonden... En heb ik deze site gevonden waar mij echt duidelijk werd dat het ook anders kan.

Nu enkele maanden later heb ik een ongelooflijke band met haar. Dus Josy als je dit leest, voor de duizendste keer 'Bedankt'!
Ik rij nog steeds niet op haar maar dat zal niet lang meer duren.

Dus volg gewoon je hart en doe wat je hart je ingeeft. Dan lukt het vast wel!

Groetjes
Heidi (en Umira en Pieter)

Hoi.

Ik heb nu twee cursussen achter de rug.

Communiseren met paarden I en bewust en natuurlijk paardrijden.

Ja, tjee.
Waar begin ik...........

De eerste cursus maakte het meeste indruk.
Ik moet nog veel zachter met paarden om gaan.
Doordat we op elkar oefende , voelde je ook wat en hoe een paard ons (mensen) voelt.
Dan begin je je wel een beetje te schamen over de kracht die je (IK) er achter zet.

Ik heb nu veel nieuwe handvaten om eerst nog beter in contact met mijn/alle paarden te komen.
En sta te popelen om weer in de groep paarden te gaan.

Daarnaast de tweede cursus........bewust paardrijden.
Ja, ik rij al veel zonder zadel.
Dus de sensatie die sommige cursisten voelden, kende ik al.
Ik heb wel geleerd om me meer één met het paard te kunnen gaan voelen.
En steviger/losser/dichter bij het paard te kunnen blijven.........in de bewegingen.

Dus ja, ik ben heel tevreden over de cursussen.
Ookal werkte we niet zoveel met werkelijke paarden.
Maar ook dat vond ik achteraf gezien beter, nu experimenteerden we op elkaar en weten we ook wat de paarden bespaard is gebleven.

Nog 1 weekend(cursus) en daarna nog 5 dagen, dan kan ik de wei weer induiken.

Ik ben er positief over.

Groetjes, Joke.

Hoi Joke,

Wat fijn dat jij er wel tevreden over bent! Het rare is dat de meeste mensen over natuurlijk en bewust paardrijden heel erg positief zijn en wat minder over Communiceren met paarden. Maar wat jij zei, op elkaar oefenen, een paard voelt de kracht die jij zet toch totaal anders? Zij zijn veel sterker, zij merken dan ook niet hoe fragiel mensen zijn. Daarom kunnen ze je soms zo met hun hoofd opzij knallen, niet met opzet, maar omdat ze zo ook zijn tegenover hun soortgenoten. Dus kan het niet zo zijn, dat paarden het helemaal niet zo erg vinden die kracht? Ik weet het niet hoor, ik vroeg het me alleen af, dus als jij weet wat Pieter Baalbergen voor argumenten hiervoor geeft, graag! Zou ik graag willen weten, of zij het echt zo hardhandig opvatten. Ik zou ook graag natuurlijk en bewust paardrijden willen volgen, rij wel veel zonder zadel maar jah..., alles kan beter he , jammer dat het geld in de weg zit ,

Groetjes Sophie

Hoi hoi,

Ik ben voor mijn lieve fjordenruin van 9 jaar en mijn allerliefste witte welsch merrie van 22 jaar op zoek naar een lief baasje. Die twee wil ik bij elkaar houden indien mogelijk omdat ze al jaren samen zijn en dikke maten zijn.

Sandra ( merrie van 22 ) heeft al die jaren trouwe diensten geleverd, eerlijk, betrouwbaar, loopt graag en is NOOIT ziek geweest.Wij hebben allemaal thuis op haar leren rijden en ze liep al jaren met gehandicapten omdat ze zo ontzettend eerlijk is. Ze heeft ondanks haar leeftijd nog steeds soepele bewegingen en ruime gangen, en is zeer knuffelbaar.
Maras ( fjordenruin) is super braaf en wil altijd graag met je werken. Bovendien is het ook een prachtige fjord, wat groter en ietsie breder dus ook prima te berijden door een man.
Vervolg volgden pagina!

Als ik zeker weet dat die twee bij elkaar blijven en dat we dit in alle eerlijkheid kunnen afspreken hoef ik niet perse centjes voor Sandra, gezien haar leeftijd. Een prima pony ( 1.43) voor startende ruiters. Mijn dochtertje van 9 rijd er op nu op dit moment maar heeft geen zin meer helaas. Wil je meer weten over deze twee kun je eventueel op aanvraag met me mailen of MSN en kan ik fotoos laten zien.

Maar echt graag alleen mensen die beide lieverds graag zouden willen.

Groetjes Maras

( sorry voor de inbeslaggenomen ruimte maar ik kon ECHT niet het prikbord op!)

Hallo allemaal,

Ik heb een vraag over het buitenrijden.
Ik heb een 5 jarige arabieren merrie die sinds een halfjaar bereden is. De laatste tijd ben ik steeds meer buiten aan het rijden. Af en toe vind ze het alleen zo leuk en lekker dat ze niet lekker rustig meer te rijden is. Stap is prima te doen, dat kan gewoon met losse teugel, alleen zodra ik aandraaf gaat ze steeds harder en harder waardoor ik haar in moet houden terwijl ik het zo lekker vind met losse teugel te rijden. Hoe kan ik dit het beste oplossen? Ik vind het zo zonde omdat ik af en toe harder in haar mond ben dan ik zou willen zijn.

Alvast bedankt voor eventuele reakties..

Groetjes Fleur

Hoi Fleur,

Ik weet precies wat je bedoelt. Ik heb het een tijdje geleden ook gehad, ging voor mijn doen zo ver dat ik vond dat ik er wat aan moest doen. Hield er ook niet van om in zn mond te trekken, en ik vond het al een eer dat hij, een vluchtdier een roofdier toeliet op zn rug.
Ik weet niet in hoeverre je bekend bent in NH maar ik ben me daar in gaan verdiepen omdat ik vond dat het moest veranderen. Als ik van andere mensen hoorde dat zij met een arabier, lange buitenritten maakten, zonder bit en zadel, alleen op halster, dat wilde ik ook! Ik heb toen geleerd, dat je alleen een paard onder controle hebt in het zadel, als je het respect hebt gekregen op de grond. Dat respect kun je alleen krijgen als je je gaat gedragen als een paard. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd, dan gedaan, maar er zijn mensen die er een heel systeem van hebben gemaakt. Zo iemand is Pat Parelli. Frans Veldman, die deze site heeft gemaakt, doet dat ook, en van anderen hoor ik ook dat ze fantastische resultaten hebben behaald. Ik ben er ook mee begonnen, en ik ben nog niet eens zo lang bezig, en ik merk nu al duidelijk verschil. Volgende deel komt zo, kan niet in 1 x.

vervolg
Als je hier al mee bezig bent, dan is dit verhaal voor noppes geweest , want dat weet je dit al, ik weet nl niet wie op deze lijst parellied en wie niet. Maar als je het niet doet, tja... het enige advies dat ik je kan geven, schaf Pat Parelli's pakket aan. Alleen tis wel even een grote stap, je hebt het pakket nodig en de benodigdheden, en dat kost aardig wat geld! Ik heb het opgelost door het samen te doen met iemand, dan vielen de kosten wel mee. Het is wel een grote uitgave, maar echt, je krijgt er zoveel vreugde voor terug, en al die frustraties verdwijnen langzamerhand. Al had het pakket 1000 euro gekost, had het je nog steeds aangeraden, het werkt echt! Dus als jij ook zonder bit wil rijden en een enorm sterke band wil krijgen met je paard, dat hij alles voor je doet uit respect en vertrouwen ( zon mooi gevoel ) dan moet je het echt doen! kijk maar eens op parelli.nl." target=_blank>www.parelli.nl.

Hoop dat je er wat aan hebt, tis niet een oplossing, van 1,2,3, maar dat kan nu eenmaal niet met paarden, daar heb je veel geduld voor nodig en moet je de tijd nemen.

Groetjes Sophie

Hoop niet dat je nu parellied, want dan voel ik me nogal stom op dit moment, heb ik je allemaal dingen lopen vertellen die je al wist

Ik heb een 7 jarige ruin. Tijdens het rijden slaat hij ontzettend met zijn hoofd. Hij gaat dan met zijn hoofd naar beneden en slaat vervolgens zijn hoofd naar achteren. Ik heb al van alles geprobeerd nl andere bitten, zadel aangepast, andere singel, tandarts is al geweest. Wat kan dit zijn, wie heeft er advies?
Marleen

marleen schreef op woensdag, 12 november 2003, 19:43:


Heeft hij dit al lang, kan zijn dat het zadel hem zodanig blokkeert, dat hij een beetje claustrofobisch wordt omdat hij geen natuurlijke bewegingen meer kan maken. Als het pas net is, kan het denk ik niet aan het zadel liggen. Misschien iets met stijve halsspieren? Kan hij zn hoofd inbuigen naar de plek van jouw voet als je op hem zit?
Zijn een paar opties, ik weet het verder ook niet, misschien als ik deze antw. weet, ik meer kan bedenken ,

Groetjes Sopehi

marleen schreef op woensdag, 12 november 2003, 19:43:


Heeft hij dit al lang, kan zijn dat het zadel hem zodanig blokkeert, dat hij een beetje claustrofobisch wordt omdat hij geen natuurlijke bewegingen meer kan maken. Als het pas net is, kan het denk ik niet aan het zadel liggen. Misschien iets met stijve halsspieren? Kan hij zn hoofd inbuigen naar de plek van jouw voet als je op hem zit?
Zijn een paar opties, ik weet het verder ook niet, misschien als ik deze antw. weet, ik meer kan bedenken ,

Groetjes Sophie

Hai
Ik heb een paar vraagjes en misschien weet iemand er antwoord op. Ik heb een verzorg/eigen fjord Toddy sinds september. Ik ken hem dus nog niet zo goed en hij mij nog niet. Ze hebben met hem alleen een beetje in 't bos gereden voor de rest niets. Ik heb mij helemaal verdiept in het NH. Maar heb niet genoeg geld voor parelli's pakket. Dus probeer ik 't zo te doen, wat ik van mijn eigen ervaringen al weet. Toddy is 5 en is heel erg onzeker en wind zich heel snel overal over op. Ik heb nu 3 x op hem gezeten/gereden en ben er ook 3x afgevallen. Ik ben dus eerst begonnen met grondwerk, beetje longeren (is dat wel goed?), join up proberen te bereiken. Maar dat lukt alleen goed bij andere paarden dan is hij rustig (enig sinds ook wel te begrijpen) Maar ik weet nou niet goed hoe ik verder moet. Als ik op hem zit is hij verder braaf maar zodra ik alleen met 'm ga rijden gaat hij er heel hard vandoor en is overal bang voor (vooral groot verkeer) Weten jullie misschien hoe ik dit het beste kan aanpakken? Als ik 'm uit de weide wil halen of gewoon door de weide wil wandelen, dan loopt hij soms mee, maar soms blijft hij gewoon staan. Ik heb al vaak geprobeerd om hem dan van me af te drijven, en dat gaat verder goed, maar dan komt hij wel naar me toe maar loopt niet mee. Als ik naast 'm loop en er komt een vrachtwagen langs dan is hij letterlijk blind van angst hoe kan ik dit vertrouwen opbouwen? Alstjeblieft ik hoop dat iemand antwoord weet.
Liefs Marjolein

Hallo
Ik heb net een bericht over toddy geschreven, maar toddy's eigenaren hebben ook nog een 2-jarige Julius(FriesxRijpaard) Julius heeft een dominantieprobleem. Hij denkt dat hij de leider is en accepteerd mij of zijn eigenaren niet als leider. Alleen de eigenaar kan hem uit de weide halen (met moeite!) Hij komt op je af met de oren plat in z'n nek en probeert te bijten dit gebeurt vooral als je met de rug naar hem toe wegloopt. Hij komt je dan echt achterna. Ik wil met hem (ruin) ook graag beginnen met het NH, maar eigenlijk ben ik er een beetje bang voor. Ik dacht dat 't verstandigste was om hem eerst weg te drijven zodat hij je gaat accepteren, maar zal hij zich wel weg laten drijven??? De eigenaresse wilde laatst bij 'm in en toen kwam hij echt omhoog van voren. Weten jullie hier misschien ook een vraagje op??? Want Julius is een heel leuk paard en we willen 'm niet verkopen alleen om dit probleem het moet toch op te lossen zijn????
Liefs Marjolein, Toddy, julius en de anderen.

marleen schreef op woensdag, 12 november 2003, 19:43:


Mijn paard had dit ook al vanaf ik hem kocht. Ook hing hij zijn tong buiten boord (niet over het bit, gewoon uit zijn mond).
Een complete verandering van alles verhielp het hele probleem.
We zijn 1. overgegaan naar bitloos (bosal) 2. overgegaan naar western 3. begonnen met NH (grondwerk, roundpenn)

Langzaam maar zeker namen deze gewoontes, want dat waren het geworden, af. Bij stress of onbegrip kwamen ze wel weer eens te voorschijn maar nu, drie jaar later zo goed als nooit meer.
Het probleem van het hoofdschudden kan een lichamelijke of geestelijke oorzaak hebben, dus pijn en/ of verzet/angst etc. Maar al neem je de oorza(a)k(en) weg, het kan een aangeleerde gewoonte geworden zijn.

Het lijkt mij dat je zal moeten proberen 1 voor 1 alle mogelijke oorzaken door te lopen (zonder zadel, zonder bit etc) en als blijkt dat het een gewoonte is geworden is het zaak die gewoonte af te leren wat weer kan door belonen zodra het gedrag afneemt/stopt of noem maar op hoeveel manieren daarvoor zijn...

Het is moeilijk te achterhalen, ik weet het, maar toch veel succes!

Groetjes Elise