jose schreef op vrijdag 21 april 2006, 10:38:


En met dat touw eromheen gaat ie nergens tegenin? Weet al precies wat van hem verwacht wordt? Dan blijft het touw al die tijd losjes hangen? Waarom heb je het nodig dan?
Tis misschien mens supervriendelijk want mensentijd speelt blijkbaar een rol, maar veulen supervriendelijk...

Karin

crystal schreef op donderdag 20 april 2006, 17:41:


Hoi Crystal,

Nog een tip: Hooi is het goedkoopste als je het zo vers geperst van het land koopt. Zodra het in opslag heeft gelegen wodt het duurder. Als je een kennis/boer in de omgeving hebt die hooi verkoopt kan je dat proberen. Je weet dan ook meestal van te voren waar hij gaat hooien en kunt zien wat voor gras en/of kruiden (onkruiden) er op het land staan.

Mocht je vers geperst hooi hebben, dan moet het minimaal 6 weken liggen voor je het kan voeren. Het is ook belangrijk dat je het in eerste instantie niet helemaal afsluit door het in een container op te slaan of rondom af te zeilen, het moet kunnen uitwasemen, anders gaat het schimmelen. Wij laten het altijd een week of wat op een kar staan (bodem van betongaas) met alleen een zeil bovenop, wat we als een soort tent uitspannen. Het hooi regent dan niet nat, maar er komt wel genoeg frisse lucht bij.

Groetjes, Els.

Karin Haneveer schreef op vrijdag 21 april 2006, 10:57:


Karin, dit heeft niets te maken met haast of met snelheid, maar gewoon om je veulen te leren netjes mee te lopen zonder veel gedoe en verzet.

Er tegenin gaan is vrijwel nooit aan de orde doordat je er naast blijft staan/lopen. Hierdoor blokkeer je de richting van het veulen niet maar laat hem naast jou meelopen in de richting die jij wilt.

Eerst zie je ze vaak even een beetje twijfelen, wat moet ik doen? Op dat moment laat je het touw rond de achterhand even drukken, zodra die vooruit gaat, laat je direct weer los. Wijken voor druk aangeleerd al na een paar dagen na de geboorte

Hier is niets veulenonvriendelijks aan hoor. Maar het spreekt voor zich dat je dit doet nadat je het veulen al gewend hebt aan het halster, gewend aan zijn eigenaar/verzorger en dat je hem niet direct overbluft met dit allemaal in een keer te doen of door een vreemde.
Het gaat niet gepaard met dwang, verzet heb ik hierbij nog nooit gezien. Veulen leert binnen een heel duidelijk kader terwijl mamma dicht in de buurt is, direct om mee te werken en mee te lopen.

jose schreef op vrijdag 21 april 2006, 11:59:


Ik ben het met je eens, dit is een prima manier om je veulen te leren mee te lopen. Er is echt niets onvriendelijks aan en de meeste veulens in mijn ervaring hebben dat heel snel door. Wat is er nou makkelijker dan je veulen zo snel mogelijk te leren netjes mee te lopen? Als het alternatief is achter een stressende merrie aan te rennen omdat het veulen de verkeerde kant op loopt (en wie weet in zeven sloten tegelijk...) dan kies ik voor het veulen leiden. Niet meteen zo hypergevoelig reageren als je er geen ervaring mee hebt. Het gaat niet om het veulen opsluiten of dwingen mee te lopen omdat je haast hebt, maar gewoon leren wat de bedoeling is. Rennen en springen kan op de wei, op weg er naar toe loop je netjes mee. Hoe sneller hij dat leert, hoe beter. Toch?

Groet,

Liesbet.

Monica Verdickt schreef op donderdag 20 april 2006, 22:06:


Maak je foto's van de hoeven zoals ze nu zijn en zoals ze eruit zien nadat ze zijn bekapt? Leuk om ze op deze website in de fotomap te plaatsen. Foto's vanaf de zijkant (camera op de grond, paard vierkant zetten) en de onderkant, zodat er goed verschil is te zien. Ook foto's van de stand van het paard terwijl hij vierkant staat.

Groet,
Clara

Karin Haneveer schreef op vrijdag 21 april 2006, 10:57:


Hat kan ook met kriebelen, een veulen dingen te leren. Noodgedwongen hebben wij een veulen zonder dat er tijd was geweest om haar dingetjes te leren moeten behandelen. Ze had een oogoperatie gehad toen ze een paar dagen oud was. Dat is zeker geen leuke kennismaking met vasthouden en halster om geweest. Na die operatie moest het oog wel verzorgd worden, en er moest antibiotica in, maar een halstertje associeerde ze dus wel met enge dierenartsen. Dat touwenwerk zagen we ook niet zo zitten, maar hebben gewoon de kriebelmethode gevolgd, daar genoot ze van. Zo hebben we haar ook geleerd om het halster niet meer eng te vinden, en mee te lopen. Stappie mee, kriebelen maar, werkte prima. Ik denk dat alles bij elkaar een paar keer een paar minuten geduurd heeft. Halstertje was makkelijk om te doen, en ze liep netjes mee. Het zalven van dat oogje vond ze wel minder, en de antibiotica ronduit smerig, maar de kriebel maakte heel veel goed. Dat associeerde ze met meelopen en halstertje om.

Esther

Spirithorses schreef op donderdag 20 april 2006, 23:55:


Ik had er ook zo eentje! 't is een zeer dominante dame geworden.
Laat de moeder maar los...

Grts Annemieke
Kijken met je handen!

Esther schreef op vrijdag 21 april 2006, 12:51:


Het een sluit het ander niet uit. Kriebelen doen we sowieso altijd heel erg veel. Gewoon om vertrouwd te worden met ons als mensen om voetjes te leren tillen, om halstertje om te krijgen etc.

Karin Haneveer schreef op vrijdag 21 april 2006, 10:57:


Ach welnee, niks veulenonvriendelijks, je leidt heel het lijfje van het veulen ipv aan zijn hoofd te staan trekken. Hij voelt druk aan de achterkant van zijn lijfje en weet dattie naar voren moet lopen, en dat is precies dezelfde manier waarop zijn moeder dat ook doet.

Hij zal toch moeten leren om mee te lopen en daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen, dan gaat het allemaal vanzelf.
Spirit van ons liet zich na een maand nog niet vangen door ons, die was verschrikkelijk terughoudend en als je maar een hand uitstak om hem te willen kriebelen was-ie al weg dus dat schoot niet op.

Dus hebben we hem een paar keer moeten vangen, vastgehouden, gekriebeld tot zijn hartslag weer rustig werd, halster omgedaan, weer gekriebeld en daar hebben we welgeteld 3 keer voor nodig gehad, daarna liet ie zich zo aanraken , hij had immers geleerd dat aanraken fijn was.

Nu is het een bijna eenjarig hengstje en hij is superrustig, vol vertrouwen en zeer goed gemanierd. Toen hij afgelopen week koliek had hebben we hem in zijn eentje aan een touwtje mee naar huis genomen en heeft hij een paar uur bij ons op de binnenplaats gestaan en ik kan werkelijk niet zeggen dat dat paardje nou minder vertrouwen heeft hoor, sterker nog : Hij volgt ons overal, ik leid mijn éénjarig hengstje gewoon aan een touwtje door de bak als de rest om hem heen galloppeert en het maakt hem geen ene bal uit !

Als dát ook al niet meer zou mogen......

Pien

jose schreef op vrijdag 21 april 2006, 11:59:


Jose, ik denk er duidelijk anders over.
In feite vind ik het zelfs een beetje "machtsmisbruik", ik geloof nl niet dat jij netjes mee lopen op deze manier gaat leren aan een 5 jarige van 1.75 schofthoogte.

Karin

Isabel van der Made schreef op donderdag 20 april 2006, 23:56:


Sjesus Isabel, en jij noemde mij een kreng...

Karin Haneveer schreef op vrijdag 21 april 2006, 14:22:


Karin, als jij dít al machtsmisbruik noemt, hoe wil je het dan noemen als jij voor jouw plezier op een paardenrug plaatsneemt en vervolgens te paard het bos ingaat omdat jij van de natuur wilt genieten?!
En te draven omdat jij het zo leuk vindt in draf te gaan?

Dan is het hele paardrijden en het houden van paarden achter een omheining machtsmisbruik, een zadel erop leggen machtsmisbruik, aan een teugel trekken, meeleiden aan het hoofd, hem vasthouden om er een wormkuur of een spuit in te krijgen, bepalen wat - en hoelaat ze die dag eten krijgen, hem poetsen (omdat jij vindt dattie schoon moet zijn) terwijl ie eigenlijk fun wil hebben en vies wil zijn met zijn vriendjes ectetera.

Als je verder een 5 jarige van 1.75 schofthoogte nog moet leren lopen aan een halster dan ben je rijkelijk te laat want het paard heeft inmiddels al zoveel vrijheid leren hebben dattie zich niet zonder slag of stoot aan jouw touwtje zal overgeven.
Bij dat veulen valt het onder omprinting en hoort het er vanaf het begin bij, net als dat zijn moeder hem opvoedt.

Máchtsmisbruik omdat je een veulen voor zijn eigen veiligheid en bestwil leert je te volgen , aan een touwtje te lopen?

Hoe ver moet je gaan met je paardenliefde ?
Wees eerlijk : Wij hebben allemaal paarden voor ons plezier, daarbinnen proberen we het ze wel zo aangenaam mogelijk te maken, maar er zijn nou eenmaal dingen die moeten. So what?

Nu MOET ik gaan want ik MOET nu boodschappen doen want ik MOET morgen de cursus Natuurlijk bekappen geven, omdat paarden in Nederland en Belgie nou eenmaal bekapt MOETEN worden, en ik geld hiermee mijn geld MOET verdienen om mijn gezin en mijn paarden te eten te KUNNEN geven.

Groet, Pien