>>> Nick: Overigens zijn er ook paarden die echt wel degelijk met een
>>> omweg overweg kunnen.
>>> Kijk in de wei waar draden staan maar wel openingen zijn...van
>>> afgezet stuk..met maar aan een kant een opening naar de
>>> waterbak lossen ze echt wel op.
Ik geloof dus dat ze werkelijk zouden verdorsten als ze niet de kortste weg naar de waterbak zouden kunnen nemen.
>> Marielle schreef:
>> ik zag dat
>> de paarden korte stukjes gingen rennen.. maar uiteindelijk mbv
>> ons de opening vinden of na een stukje lopen.
Wij leggen dat uit als zijnde 'stom of dom' maar voor een paard lijkt het mij puur een intictmatig iets want hij gaat niet in zijn eentje van de groep en in dit geval de waterbak wegrennen om een opening te zoeken, zo denken ze niet.
Paar meter misschien, zoals Marielle onder Nick's stukje schrijft en als ie dan de opening tegenkomt is dat puur geluk en geen kwestie van nadenken.
Ik heb hier ook wel eens een paard dat totaal over de rooie is als ie zijn vriendjes al op de weide ziet maar hij toevallig in zo'n positie stond dat hij moest omlopen om door het hek te komen, en ze zijn dan heel even niet bereikbaar voor enig commentaar hoor
Zolang ze in hun vluchtmodus blijven is er paniek, en dat van die kudde in Nebraska : Ik kan me er alles bij voorstellen.
Pas wanneer wij gaan inpraten op het paard en het paard rustiger wordt is hij 'meeneembaar' en kunnen wij hem laten zien dat die opening maar een paar meter verder naar links zit. Niet dat het hem op zo'n moment een f*ck interesseert want hij wil maar één ding....
> Eddy schreef:
> Paarden hebben een fotografisch geheugen en gaan indien er
> iemand is die het hun "verschillende malen" voordoet perfekt de
> doen of je kan één paard eruit nemen en hem< 4 of 5 keer de
> weg laten zien , de kans is groot dat hij de eerste keer alleen
> aan het hooi staat te snoepen , de 2e keer met een maat en de
> derde keer allemaal samen.
Yep, dat is hier ook zo. Zeker weten!
Enerzijds lijkt het mij een stukje 'training', aangeleerd gedrag, anderzijds moeten ze wel de bereidheid tot denken ervoor hebben want een denkend paard is tot veel meer in staat dan een paard dat in zijn instincten 'vastzit' , merk ik.
> of je je paarden in soortgelijke situaties zo een proef eens
> kan laten doen elk paard zal op dezelfde manier reageren . Dit
> is de blueprint van de evolutie in hun hersenen die kan je niet
> veranderen.
Voorbeeld van afgelopen week tijdens de uitbraak van mijn paarden:
Diesel (Haflinger) had de hele zijwand van de bak platgelegd en dus konden alle paarden over een balkje de weide opstappen en gaan grazen.(Gewoon een kwestie van steeds harder duwen hoor
De Arabier, de schijterd, durfde niet over het 30 cm hoge balkje te springen en heeft dus een hele tijd in de bak staan freaken terwijl de andere paarden op de weide, eh.... 10 meter verderop, hun gang gingen.
Pas nadat ze al haar moed verzameld had (en zoiets duurt bij dit paard hééél lang) durfde ze over het balkje te springen met een belachelijk hoge sprong. 10 meter verderop : Kop omlaag en in de vreetmodus.
Het grappige is dat oude Bay de hele tijd heel rustig in de bak gebleven is, die doet zich niet zoveel moeite, maar stond wel luid te hinniken op ons toen ze ons zag.
Diesel de Haflinger kan inmiddels bij het circus, hij is helemaal verschrikkelijk aan het worden en studeert nu voor Houdini. Toen hij bij ons kwam was hij een doodsbang agressief afwijzend bijtend en trappend monster (jee, ik heb wat nachten wakker gelegen om dat paard).
Nu, 8 maanden later houdtie ons echt wel aan het werk : Hij kan sloten openmaken (dat gaan wij hem echt niet leren hoor, ben wel gek) , is al verschillende keren de zadelruimte binnengeslopen, (deur was dicht met een schuif die je opzij moet schuiven) heeft de kast opengemaakt, de wc rollen door de hele ruimte gerold, vuilniszak leeggemaakt, drinkt sap uit een flesje, haalt tassen leeg tot de bankpasjes aan toe, sleept boeken door de modder, legt de hele bakrand plat, tast met zijn snorharen of de stroom aanstaat en zojuist was hij aan de gang met een pion die hij als een toeter in zijn mond houdt, en gaat schudden met zijn hele hoofd waardoor die pion alle kanten opslaat.
En hij is een enorme goedzak geworden, overigens niet van het type dat met zich laat sollen.
Ik denk dat de 'paardse intelligentie' van dit paard jarenlang onderdrukt is geweest door zijn vorige baas, hij is nooit uitgenodigd zichzelf te ontwikkelen, en moet zich helemaal kapot verveeld hebben.
Dit is ook het paard dat je nooit (meer) ziet freaken, hij is in staat om altijd het hoofd koel te houden (misschien iets typisch koudbloedigs) en van daaruit situaties uit te denken, lijkt ons al bijna.
In die rust komen allerlei ideeën.
De Arabier die veel sneller over de zeik is hééft gewoonweg dit soort ideeën niet. Het komt niet in haar op om iets te slopen of omver te lopen duwen, net zolang tot het open krakt. Die vindt het al eng als ze een stroomdraadje ziet, laat staan dat ze het gaat scannen of de stroom wel aanstaat.
Ik denk dus dat het zeker ook met koelbloedigheid te maken heeft (dus niet persé koudbloedigheid) , met linksdenkende hersenen, met het vermogen om zichzelf in rust te brengen.
Dat van Zafir (wat Geertje net schrijft) herken ik ook van BD, die zou dat ook zo doen. Niet over een eigen voerbak durven springen om naar buiten te komen. Diesel was er gewoonweg overheen gewalst.
Groet, Pien
Warboel
