jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 16:16:
>>
>> Zo had ik dat wel gelezen, je paard kreeg problemen op het hard
>> omdat ie een "koudbloed" is en zachtere hoeven heeft.
>
> Zo heb ik dat, na het lezen van strasser, wel geconcludeerd dat
> (en zij noemt de Fries bij naam) niet zo'n harde ondergrond
> nodig heeft. Ergo dat het weleens kan dat het steeds dik
> blijven van de zool het gevolg was van een te harde ondergrond.
> Gestaafd door het feit toen ze van de harde ondergrond afging,
> naar een zachte ondergrond, er ineens razendsnel holle hoeven
> waren.
Een Fries zal minder snel problemen op het zacht hebben dat een Arabier, maar Strasser (ea) vind dat elk paard harde ondergrond nodig heeft, alleen de mate waarin dat noodzakelijk is voor de gezondheid van hoeven, verschilt.
Dat dik worden vd zool kun je verklaren door de overgang. Wanneer ze meer hoefmechanisme krijgen door de manier van bekappen of omdat ze meer op het hard lopen wordt de zool gestimuleerd om te groeien. Dat is een kwestie van aanpassen, dat gaat weer over als de hoef zich heeft aangepast en er een goede kwaliteit hoef komt, die je paard nu waarschijnlijk niet had/heeft .
Dat betekent alleen maar dat je vaker moet trimmen (de zool dus ook, volgens Strasser) voor de tijd dat dat nodig is en afhankelijk van de hoeveelheid beweging.
>
> Het zal best mogelijk zijn.
> Alleen ik hield maar problemen met een slecht lopend paard en
> volle zolen op die harde ondergrond.
Slecht lopen kan toch met van alles te maken hebben? Misschien was de overgang van zacht-hard wel te abrupt en te veel? Vermeerdert hoefmechanisme doet soms in het begin pijn... Het is altijd de balans die je zoekt tussen ondergrond, hoeveelheid beweging en de trim die je toepast. Dat kost tijd voor de hoef, dat kost ook tijd voor de trimmer, die de hoef van dat paard zal moeten leren kennen in de omstandigheden waarin het paard leeft.
De kwaliteit van de hoeven zullen uiteindelijk beter worden met meer harde ondergrond, ook bij een Fries
.
Karin
Warboel
