e m kraak schreef op maandag 8 mei 2006, 22:56:
> Huertecilla schreef op maandag 8 mei 2006, 21:16:
>
>> e m kraak schreef op maandag 8 mei 2006, 17:26:

>> houdt de hoeven al snel goed zijn en vermeende perfectie
>> nastreven onnodig gehannes.
>
> Mee eens dus.
Als je nu met paardgericht houden bedoelt , dat wanneer een paard voldoende beweging heeft op de verscheidenheid aan ondergronden die Nederland bedekt, dan ben ik het helemaal eens.
Wanneer hij zo'n 70 % van zijn tijd over afwisselend harde, zachte en onregelmatige ondergrond loopt, dan zijn inderdaad de hoeven al snel goed en is bekappen vrijwel overbodig.
Evenals de hoefwanden zullen ook de steunsels dan slijten ipv. de zool te overgroeien.
Dan worden de hielen laag, de hoefwand slijt rond door stenen en grind, de zool trekt hol, bij de kwartieren komen bogen, de steunsels volgen de zool. Omdat het hoefbeen hoog in de voet gaat zitten wordt de hoefwand korter dan hij breed is en de witte lijn wordt een gelig potloodstreepje.
Een optimale voet dus, die alle mogelijkheden en ruimte bied aan de doorbloeding en inwendige structuren.
En die, oh wonder, lijkt nu mirakels veel op een wilde mustangvoet.
Zolang we die beweging met z'n allen niet geven is het bereiken van de, vanuit het paard gezien, beste voet, voor ons Nederlanders een utopie.
Het enige alternatief wat we het paard kunnen bieden is, inderdaad, zeer regelmatig deze slijtage na bootsen om hiermee zoveel mogelijk aan het plaatje in ons hoofd tegemoet te komen.
Dat plaatje is de wilde mustanghoef van Jaime Jackson en niet een foto van de hoeven van een paard die in de bagger op een natuur terrein loopt en eenmaal op straat, mechanische
hoefbevangenheid en klinische
Hoefkatrolonsteking]">HKO krijgt, omdat resp. de lange hoefwand losscheurt van het hoefbeen en de omhoog geperste steunsels ontstekingen veroorzaken in het straalbeen gebied.
> blijven we in herhaling vallen.
>
> Groeten, Egon
> Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk