Eddy schreef:
....Het rijden op halsring was geen doel
>> op zich maar wel een test . Een test voor mij en en test voor
>> hem . In hoevere gaat hij rekening met mij houden zonder een
>> hoofdstel ? Ik heb daar vandaag een antwoord op gekregen
>> "voorlopig".
>
>> .... Mijn zoektocht naar een betere ,
>> zachtere manier om hem te rijden ,aan te leren is mischien
>> later een hulp voor andere mensen met gelijkaardige ideeen.
Hierop inhakend :
Mazir, mijn nieuwe Arabier, en ik zijn met precies dezelfde zoektocht begonnen. Ik noem het zoektocht want je wilt eerst mekaar leren kennen, weten waar elkaars grenzen liggen en zien of je die kunt respecteren of dat er ergens wat 'bijgeschaafd' moet worden.
Mijn test gister was dat ik met hem los gewerkt heb in de bak, wetende dat hij mensen aangevallen heeft, en bijtgedrag vertoont. Ik had alleen mijn touwtje en Jack stond aan de kant om in te grijpen als het nodig zou zijn.
Mazir is verschrikkelijk gevoelig en
niet gemeen, alleen onbegrepen, en daarin heeft hij een wat wonderlijk gedrag ontwikkeld dat ik nu probeer te doorgronden. Zo wil hij constant bij je zijn, vraagt hij om je bescherming (als er iets engs is maakt hij zich los uit de groep paarden en komt hij achter ons staan) hij loopt in precies dezelfde pas als ik, los, of aan alleen een touwtje zonder enige vorm van bijtgedrag, maar het volgende moment springt hij bijna letterlijk in je nek en gedraagt ie zich haast boosaardig en daar zit ergens een oude frustratie.
Het zijn paarden met een verleden, Eddy.
Die moet je eerst zien te doorgronden, we zijn goed op weg, het zal alleen even wat duren, maar we hebben de tijd. Ik weet zeker: Ben je daar doorheen, dan is dat touwtje nog alleen een kwestie van tijd, de basis ís er dan....
(Het verhaal van Mazir staat trouwens op mijn site).
Groet, Pien
(ps : Via via goede dingen over je manier van werken gehoord....)
Warboel
