Ik ben nu 1 jaar de hoeven van mijn paard natuurlijk aan het bekappen. Tot nu toe heb ik altijd meer aan de buitenkant moeten verwijderen (ook te zien aan de flares) dan aan de binnenkant. Dit komt ook overeen met het oog dat de hoeven aan de buitenkant langer zijn dan aan de binnenkant. Gewoon de zool gevolgd. Er zijn geen veranderingen van huisvesting geweest, nog steeds 24 uur buiten in een kudde.

Drie weken geleden hebben alle hoeven de oude zool losgelaten. Sinds deze tijd zijn de hoeven holler maar slijten de hoeven echter aan de buitenkant heel erg hard. Nu moet ik veel aan de (voor het oog al te korte) binnenkant afhalen, wat ten sterkste werd afgeraden door de smid (modern maar toch traditioneel).
De zool geeft dit echter aan.
Heeft iemand ervaring met het feit dat de stand (slijtage) opeens anders is en kan het kwaad dat de te korte kant nog korter wordt?

CooLLady schreef op zaterdag 3 juni 2006, 21:47:

Ja, en?
Dat is normaal:
De hoeven moeten de tijd krijgen te herstellen.
De paarden moeten de tijd krijgen te wennen aan voeten die voelen waar ze op lopen.
De eigenaars moeten wennen aan een paard dat zich aanpast aan waar het op loopt.

Ken de betreffende bekapper niet doch tot hij de zool tot in het leven geschild heeft, is het allemaal niet zo kritisch. Beweginsgvrijheid en gelegenheid tot aanpassing zijn de sleutels.

Je bekritiseert een hoefsmid vanwege zwartmakerij en doet het vervolgens zelf.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Christel Provaas schreef op zaterdag 3 juni 2006, 20:05:


Daar heb ik een woord voor

'Beyond the physical, technical aspects, the mental/spiritual/emotional connection between horse and rider is a conditio sine qua non for good riding. Without that connection, there will never be true understanding, true communication. Our goal is to communicate ideas, mind to mind and heart to heart. The physical aids have just a supporting function, and the more intimately a horse and rider are familiar with each other, the less they have to rely on these purely physical aids.' - Thomas Ritter.

...en hij legt ook uit waarom vooral eenduidigheid belangrijk is; focus.

Vergeet het geneuzel van ringdressuur. Dat is jargon en leidt af van waar het écht om gaat.
'The sensitive and intelligent horse is always acutely aware of how the rider is feeling (some less sensitive horses don't care enough to find out). Unfortunately, the rider is often unaware of how the horse is feeling. This is something that is very difficult to teach. One can only point the student in the direction in which he has to search, but it is up to the student to do the searching.' - Thomas Ritter.

Tip: actie = min reactie. Bij álles wat je op het paard doet. Dat is een vervelende valkuil van elke 'hulp'. Het begrip 'focus' helpt zowel de actie als de onvermijdelijke compensatie, de min reactie, eenduidig te maken.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Christel Provaas schreef op zaterdag 3 juni 2006, 20:26:


Waarschijnlijk heb je gelijk Christel. Ik denk ook dat dat het probleem is. Het is aangetoond dat van een paard dat lang op ijzers gestaan heeft, het weefsel van het straalkussen anders is dan van een paard wat op blote voeten heeft gelopen. Ik weet niet meer waar ik dat precies gezien heb, mogelijk ergens in "the horses hoof" maar het was duidelijk veel mider veerkrachtig. Genezing van die afwijking lijkt een - tot 2 jaar te kunnen duren. Ik meen dat ook Opal van isabel met dit probleem geworsteld heeft.
Vandaar oa. ook haar pleidooi voor hoefschoenen.
We moeten niet vergeten dat dit de beste oplossing is, wanneer we nog teveel vragen van de voeten het paard en probleemloos over al lopen nog een stap te ver is.
Het is al prachtig dat we nooit meer aan ijzer oplossingen denken, dat dit voor steeds meer mensen een gepasseerd station is.
Ik zou ook, als bij Frouk, mijn paard zolang op voetverwoestende ijzers had gestaan, sterk overwegen om schoenen aan te schaffen. Dat kunnen natuurlijk die van Smit zijn, maar ook van andere merken komen goede resultaten.

Piet

Bianca Hardy schreef op zondag 4 juni 2006, 6:14:


Helaas zijn er geen moderne traditionele smeden Bianca.
Het heeft ook met modern niet zoveel van doen.
Natuurlijk bekappen is een andere, nieuwere, manier van werken,
met simpelweg andere inzichten dan de traditionele hoefverzorger.
Zonder de voeten te zien kan niemand adviseren en een foto kan enorm misleiden
Advies? Zoek een natuurlijk bekapper en laat hem de voeten verzorgen, nog beter? Leer het zelf!

Piet

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 3 juni 2006, 19:55:


Hoi Els,

Ik weet ook de oplossing niet hoor, maar wil je toch even een hart onder de riem steken, want ik snap precies hoe je je voelt.
In feite ben je natuurlijk nog maar kort bezig he? Eind oktober is je paard van de ijzers gehaald. En onlangs heb je de hielen zelfs een stuk lager kunnen zetten. Ik denk dat je nog volop in het veranderingsproces zit.

Mijn paard heeft ook zo'n 16 jaar op ijzers gelopen en is nu anderhalf jaar ijzerloos. De brokkelhoeven zijn weg, de witte lijn is goed, maar haar hoeven zijn nog steeds niet mooi hol. Ook zij loopt nog steeds gevoelig op oneffenheden. Ik trek dan gewoon haar schoenen aan. Dat bevalt prima.
Heb je wel eens schoenen geprobeerd?

In mijn geval zou er ook nog eens sprake kunnen zijn van artrose. Ik weet niet of jouw paard daar ook last van zou kunnen hebben?

Succes verder,
Groet,
Tineke

Piet schreef op zondag 4 juni 2006, 9:57:


Heb je een deelnemerslijst Piet? Als ik lees dat Bianca een jaar de hoeven natuurlijk bekapt, dan denk ik automatisch dat ze de cursus gedaan heeft. Hoeft niet zo te zijn natuurlijk.

Wel appart, eerst de zool volgen waarbij de buitenkant vooral geraspt moet worden. Daarna laat de oude zool los en bij de nieuwe zool moet dan de binnenkant van de hoefwand vooral bijgewerkt worden. ALTIJD de zool volgen, daar zijn weinig uitzonderingen op, heb ik begrepen.

Die uitzonderingen zijn-corrigeer of vul aan:
Als een opzet bij de teen wenselijk is
Als de hielen in stapjes lager gezet worden
Als het wenselijk is dat er een strasser prof bij komt.

Michiel

Pien schreef .

Piet schreef:

Ach, achteraf denk ik : Had ik nu gelijk dat bit eruit gepeuterd, was het nóg beter geweest. Ik vond ook het gebruik van de neusriem geen prettig idee, maar ik realiseer me dat ik wellicht een kritische zeur geworden ben.
Over de pony en zijn eigenaar niets dan lof, ik was heel blij met hun

Aan de andere kant deed hij het erg goed en toen ik na een paar dagen het bit eruit liet bleef het exact hetzelfde dus ze hebben goed 'het verschil dat er niet was' kunnen zien.
Ik hoop dat er ogen open gegaan zijn, er werd in elk geval wel de nodige aandacht aan besteed.

Vind het ook wel wonderlijk : Van de ene kant gelijkgestemden die over het algemeen hun paarden ijzerloos (en zelfs een paar natuurlijk bekapt waaronder de pony) , dekenloos en stalloos houden, maar dat de volgende stap bitloos kan zijn was nog lang niet overal doorgedrongen.

Maar dat komt wel.
Gewoon het goede voorbeeld blijven geven.
Ooit he....

Greetz, Pien

(Godverdegodver, gisteren gezien dat er een paard van het kruiskruid heeft lopen snacken, ik denk Mazir, was gelukkig maar één dag, maar toch....Actie dus!)

Spirithorses schreef op zondag 4 juni 2006, 0:48:


Heb nu een touwhalster laten modifieren met een neusriem al la bosaal(zacht,dik touw) en twee ringetjes aan zijkanten ipv. onderaan de lussen . Eens kijken. Eerst en vooral al nen dikke merci aan de schoenmaker van Westerlo die meneer heeft al veel aanpassingen voor mij gedaan. Schitterende leervlechter.

Waar het mij om te doen was met zo'n een testen in een publieke manege is de interesse kweken naar het bitloos rijden en vragen loskweken. Heb na de les een mevrouw op dat paard gezet(je weet wel diegene die niet te houden was!!) die net haar 2e lesje had genomen. Iedereen met oooh en aaah's naar het raam om te zien hoe een pure beginner er ging van af totteren .Echter niks van dat alles perfekte toertjes in draf van het paardje met mevrouw een beetje aarzelend licht aan het rijden. In de manege heb ik later en half uurtje vragen moeten beantwoorden over bitloos en het hoe en waarom. Ook www.paardnatuurlijk.nl heeft nu ongetwijfelt enkele nieuwe bezoekers op zijn site over bitloos. En er zijn minstens enkel meningen verandert over het" bitrijden". Ook enkel reacties van die hards . Als het dan even goed is als een bit waarom zou ik dan veranderen , mijn paard heeft geen enkel probleem met een bit !! Maar ja die horen er ook bij.

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 4 juni 2006, 10:48:


Hoi iedereen,

Bedankt voor alle reacties. Lost het probleem niet echt op, maar het is prettig dat er mensen met me meedenken en voelen.

Dat ze gevoelig is op de stralen zou heel best kunnen. Het is alleen zo opvallend dat ze er met droog weer zoveel meer last van heeft, dan met nat weer. De stralen zijn nu dan ook keihard. Ga toch zo meteen proberen om haar een tijdje met haar voeten in een paar emmers water te zetten.

Hoefschoenen zijn nog niet echt een optie. Omdat haar hoeven nog zo aan het veranderen zijn, lijkt het me heel moeilijk om ze passend te houden, ik ben bang dat ik na een paar maanden dan al weer aan nieuwe moet. (Was de bekapper helemaal met me eens, adviseerde ook om daar nog een tijdje mee te wachten.) Bovendien loopt ze nu ook op het land heel erg slecht en hoefschoenen kan je niet dag en nacht aanlaten. Dat ik niet kan rijden, jammer maar helaas. Dat ze de hele dag zere voeten heeft, dat vind ik heel verdrietig. Bovendien loopt ze daardoor erg weinig en da's ook weer niet goed.

Kan niet zeggen dat ze last van haar gewrichten en/of spieren heeft. Een dikke maand terug liep ze nog als een trein. Froukje is een paard wat van zichzelf heel goed op de achterhand loopt. (Waarschijnlijk is ze daardoor achter ook gevoeliger dan voor.) Ze stapte toen royaal over en deed alle gangen zoals ik van Frouk gewend ben: dus zo hard mogelijk. Nu komt ze amper vooruit. Voetje naar voren, voelen of ze kan gaan staan, echt gaan staan en als het dan toch zeer doet, zo snel mogelijk het andere been naar voren, met als gevolg dat ze soms bijna onderuit gaat.

Maar goed, nu eerst aan het weken; ik laat wel horen of dat nut heeft gehad,

Groetjes, Els.

Michiel schreef op zondag 4 juni 2006, 11:08:


En zo zie je maar hoe verschillend de berichten worden gelezen.....
Ik had na het lezen van haar stuk ook de indruk dat ze GEEN cursus heeft gevolgd.

Dit omdat ze ook schrijft : ...(ook te zien aan de flares)

Want flares zijn dingen die bij goed onderhoud niet voor kunnen komen bij deze manier van bekappen ?
Das nu juist ook het aantoondbare bewijs dat er veels te veel druk op de hoefwand staat...

Verderop in het verhaal:
Het harde slijten nu aan de buitenkant....en daardoor het aan de binnenkant veel eraf moeten halen .....

Dit zijn nu zaken die ik echt niet begrijp....en ik heb toch echt de cursus gedaan.

De zool aanhouden....(iets wat ze volgens het schrijven ook doet) ..., das alles wat je doet....
Want wij "corrigeren" de voetstand niet zoals een hoefsmid dat doet....het gaat niet om het optische rechtstaan van de buitenkant.
Dat volgen van de zool zorgt voor een voor dat paard bedoelde geheel natuurlijke stand.
Dus hoe in hemelsnaam moet je er nu meer van die binnenkant afhalen zonder aan die zool te beginnen ?

Even over je lijstje:

In die zool snijden , maar ook raspen , doen we niet....
Dus doen we dat ook niet om de hielen in stapjes lager te zetten lijkt me ?

Daar zit oa. het verschil met andere bekappingsvormen....het geleidelijk werken...wachten tot de zool zich vanzelf terug trekt en pas dan.....

Waarom een strasserprof erbij ? Waneer is dat dan wenselijk ?

Nick

cyta schreef op woensdag 2 februari 2005, 11:12:


Ja, zo natuurlijk zeker niet! Mag ik vragen wat je met deze arabier wilt doen? Ga je met hem fokken? Zo niet, zou ik hem laten castreren. Niet dat hij dan meteen goed opgevoed is, daar moet je zeker aan werken. Niet alleen naar buiten halen om hem op de wei te zetten, maar ook lekker met hem gaan wandelen of fietsen. Op die manier leer je elkaar goed kennen en kun je hem al een heleboel leren, onder meer om netjes mee te lopen. Je bouwt een band op, waardoor hij straks naar je toe zal komen als je hem wilt pakken. Bovendien is naar buiten komen dan niet per se naar de wei voor hem, dus rennen en vliegen. Maar als je niet met hem gaat fokken, zal hij als ruin een veel leuker leven krijgen: lekker met andere paarden op stap en in de wei. Bovendien kun je veel gezagsproblemen voorkomen of verminderen als die hormonen niet meer meespelen. Ik spreek uit ervaring. Mijn arabierenhengst is met 8 jaar gecastreerd en het enige waarvan ik spijt heb, is dat ik het niet eerder heb gedaan. O, nog een tip die bij mijn arabier goed werkt: als je hem aan een touw hebt, niet te kort houden. Geef hem maar de ruimte om een beetje te huppelen. Mijn paard gaat soms als een ballonnetje met mij mee, dansend en rondkijkend, maar hij verzet zich nooit en probeert nooit aan me te ontsnappen.

Succes,

Liesbet.

Liesbet schreef op zondag 4 juni 2006, 12:37:


O, oeps! nou dat veulen is inmiddels zo klein niet meer. Wat is dat toch voor raars, die oude berichten die opeens weer opduiken?? Alle moeite voor niets....