Niki schreef op maandag 5 juni 2006, 21:11:

Haha dat is herkenbaar! Die van mij hapt me ook wel eens in mijn been/voet, héél af en toe, als ik hem irriteer met iets. Echt bijten is het trouwens niet, het is meer een soort por met de oren naar achteren en een 'is het nu genoeg geweest' blik. Bij lang staan wachten, of als ik heftig zit te bewegen omdat ik iets met veel handgebaren aan het uitleggen ben of zo.. Als ik te lang sta te treuzelen bij het opstijgen duwt hij me ook wel eens mijn toc tot op mijn neus

Piet schreef op zondag 4 juni 2006, 14:59:


Goed verhaal en mee eens.

Ik heb wel een aanvulling, er zijn zat mensen die een echte NBer niet vertrouwen, hij of zij is dan tezeer een natuurlijk bekapper. Die mensen vertrouwen liever een smid, en als die smid nu natuurlijk gaat bekappen en je leerd het zelf bij te houden, dan krijgt die smid van mij een warme omhelzing, ehh pluim. Waarschijnlijk zijn er ook smeden die voorzichtig om schakelen, dat duurd een jaartje of twee voordat die de resultaten van hun eigen werk gaan geloven. Ook die mensen hebben we hard nodig.

Michiel

hoi allemaal
ik dacht paar dagen terug van goh zoveel gras heb ze niet gegeten ( ik geef nog steeds stroken erbij) en vandaag was ik aant het wandelen, wat heeeerlijk ging, ze ging heel hard draven en ik liet haar gaan, nou als een trein! over kleine grintsteentjes over het fietspad liep ze wel even wat kort, maar dat komt nog wel. nou toen stapte we weer.. en ze knabbelde ff aan haar borst, ik denk huh?? wat hangt er nou uit dr mond?? dus ik dr mond open gedaan, hangt er een tandje los awwww daarom at ze niet! en de nieuwe tand zag je al, de oude hing nog net los, kon em dr niet uittrekken. haha arm paaaard. het kind word groot ik hoop dat ik de tand nog in de wei vind, das natuurlijk wel leuk maar , moet ik nu de tandarts laten komen? om te controleren of alles goed gaat? in de natuur zou er toch ook geen tandarts komen?

dan het tweede wat ik opmerkte, op de terugweg ging ze keihard hoesten. 3 keer achter elkaar en dan ist weer over. toen ze met die koliek zat (berichten van 'mest niet') toen hoestte ze ook even heel hard. en de dag er na 1 hoestje.
nu waren de 2 haflingers en nog een ponytje naast haar ook aan het hoesten, zou ze het over hebbe genomen. besmet dus.

het bijrijpaard (belgisch trekpaard) hoest ook! ligt het aan het weer. het is natuurlijk wel in 1 keer van warm weer koud geworden. maar wat de vraag eigenlijk is moet ik gelijk de dierenarts laten komen.. als ik nou gewoon even niet meer veel met haar ga draven... het trekpaard heeft wel medicijnen want er zat veel slijm in de luchtwegen zei DA, en er moest gerust worden. dus mocht niet opgereden worden. want ze ging heel hard hoesten na inspanning. en Fahya (mijnes) die ging dus ook op de terugweg, na inspanning, eventjes hoesten (3 keer kuchen met tussenposen van 2 sec. ofzo)
zal ik haar ook gewoon even opde wei laten staan dan? ik doe het liever niet, maar zijn er misschien mensen die zeggen ja laten staan ! ?

groetjes Marielle

oja zou het met het wisselen te maken kunnen hebben. of voer. ze krijgt dus gras, en heel af en toe nog hooi (voor snachts soms) en paardensnoepjes. die kreeg ze ook onder het lopen. misschien dat ze niet goed kan kauwen nu.. dat ik daar mee moet stoppen?

Huertecilla schreef op maandag 5 juni 2006, 20:13:


Zeg dat effe tegen Ilias mischien is zijn neusbeen dan niet gebroken en genezen de littekens op zijn benen sneller. Maybe a penny for your thoughts but certainly not for your personality. Kga effe naar de eendjes kijken.

masja jonker schreef op maandag 5 juni 2006, 14:31:


Wat een schrik moet dat zijn geweest. En wat goed dat jullie met CAP OP rijden! dat wordt in Nederland nog veel te weinig gedaan. Zo is het letsel voor Alicia nog beperkt gebleven. Veel sterkte met de verwerking van dit ongeluk. Bedenk maar dat Bibi in ieder geval de laatste maanden nog een pijnvrij leven heeft gehad.

Grts Annemieke

Hoi iedereen,

De water/modderpoel is vandaag "aangelegd". John heeft het gat iets dieper gemaakt dan mijn bedoeling was, maar de paarden zijn er dol op! (Overigens manlief niet doodmoe van het graven hoor, hij heeft er een kraantje voor.) Meteen vanmorgen toen het water er net in gepompt was, stonden er twee fjorden middenin een enorme watershow weg te geven. John, die dat niet verwachtte, bijna drijfnat, toen Froukje een enorme haal met haar voorbeen gaf en het water ver naar achteren spatte. M.a.w., de paarden vinden het fantastisch!

Maar goed, daar ging het niet om. Het was bedoeld om ervoor te zorgen dat Froukje wat minder gevoelig zou gaan lopen. Dat lukt aardig. Toen ze er vanmorgen vrijwillig inging, liep ze niet al te best, niet zo beroerd meer als zaterdag, maar toch behoorlijk gevoelig. Toen ze er weer uitkwam, ging ze eerst lekker rollen en toen met ferme pas het land weer op. 't Is gewoon ongelovelijk zoveel effect als het heeft. Helaas duurt dat (nu nog) niet erg lang. Na een uur liep ze al weer minder goed. Hoop dat als ze veel in het water komt, dit steeds beter gaat.

Vanavond heb ik haar tien minuten "verplicht" in het water geparkeerd. (Vond ze niet erg, ze begon meteen weer te spatten) Daarna zo'n twintig minuten met haar langs de weg gaan lopen. Op het asfalt loopt ze nu behoorlijk goed. Ze zet alleen haar linker achterbeen (de gevoeligste hoef) wat minder ver naar voren dan de rechter. Onderweg nog even onder de hoeven gekeken. Omdat die nog nat waren kon je heel goed zien dat de hoefballen en de hielen het meest het asfalt raken. Grindjes deden nog behoorlijk zeer, maar ze loopt in ieder geval weer.

Verder ook het hoefbevangen verhaal nog in mijn achterhoofd gehouden. Maar Froukje haar hoeven voelen niet warmer dan die van Willem (die loopt als een kieviet.) Ook na het lopen waren ze nog gewoon koel, dus ik denk dat ik voor bevangenheid niet bang hoef te zijn. Daarbij komt, dat ze op de ijzers ook altijd op het gras heeft gelopen en nooit problemen heeft gehad.
Wat me wel opvalt (en al steeds opviel) aan haar hoeven, is, dat ze geen ruimte heeft tussen de hoefballen en de hielen. Bij de voorhoeven helemaal niet en bij de achterhoeven nauwelijks. Bij Willem kan ik er daar een hoevenkrabber tussendoor halen en lopen de straalgroeven helemaal door. Zit me dus af te vragen of de pijn daarvandaan komt. Als de hoefballen heel droog en hard zijn en ze geen ruimte hebben, zouden ze dan niet heel erg op het onderliggende weefsel gaan drukken? En als dat zo is, is er dan, behalve het vochtig houden, nog een andere oplossing voor, of moet ik rustig wachten tot de hoeven vanzelf omwijd komen? De hoeven zijn echt nog voortdurend aan het veranderen. Maak om de 10 weken foto's en het verschil is steeds enorm

Maar goed, hoop dat Froukje met het waterbad de zomer een beetje goed doorkomt. (Trouwens, alleen de lol die die paarden ermee hebben is het al waard om er één te graven. John wil nu ook als we aan onze "paardenheuvel" beginnen, toch maar een soort vijver aanleggen)

Iedereen bedankt voor de steun en de ideeën en mocht iemand nog een tip hebben voor de krappe ruimte bij de hoefballen, graag!

Groetjes, Els.

jlelias1956 schreef op zondag 13 maart 2005, 21:58:


hey,

tandenwisseling is verschillend bij elk ras, en dan zijn er ook nog altijd uitzonderingen. Maar meestal zijn de tanden het betrouwbaarste.

Paarden hun tanden wisselen tussen 2,5 jaar en hun 5 jaar.

groetjes