epona schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:14:


Zoiets is zo moeilijk om vanachter een pc te zeggen.
Ik denk dat het goed is om eens een paar lesjes te nemen van, bijvoorbeeld een CR instructeur? (omdat je het hebt over vogeltjes ).
Iemand die kundig is en jou en paard aan de slag ziet, kan direct zien wat er gebeurt en wat je daar aan kunt doen.

Ineke VR schreef op dinsdag 6 juni 2006, 12:53:


Ha, ha, je doet niks verkeerd hoor!
Friezen kunnen enorm trompetteren!

Maar waarom krijgt ma brokken?
Zou ik niet doen met een fries die al aan de dikke kant is.

jose schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:30:


Ga het ook eens uitproberen. Misschien maakt het net het verschil.

Monique Meijer schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:22:


de ruiter gebruikt een boomloze bob marshall met bijna loshangende singel van vilt en neopreen, kan het bijna niet zijn eigenlijk, ze tilt ook altijd even het been op om eventuele plooitjes in het velletje weg te trekken, maar thanks voor het meedenken
Ina

Pff ik weet het niet ... Mijn inschrijvingsgeld ben ik sowieso kwijt, maar geen stap rijker! Misschien kan ik eens vragen aan de plaatselijke manege hier of iemand wilt gaan in mijn plaats.
BTW: kan misschien wel blijven gaan om mijn idee hard te houden en wie weet volgen nog meer mensen dan die 2 ...
Dan heeft die cursus voor mij wel een rijkdom verworven !

jose schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:34:


HIHIHI
Ik geef haar zelf les, dus ik let er goed op dat ze blijft rijden vanuit haar staart en zo snel mogelijk hem weer naar beneden werkt, ik ben gewoon nieuwsgierig naar wat anderen op dit forum voor oplossing hebben omdat ik het zo'n uitdaging vind, Waarom hij het doet heb ik op zich wel een redelijk beeld van, hij is waarschijnlijk nog bezig om de juiste balans te vinder en te kunnen houden maaarrrr het moet geen aangeleerd gedrag gaan worden dus ik zoek naar een oplossing en leg alle tips naast elkaar zodat ik daar de juiste oplossing uit kan destilleren, nu zit hier nogal wat rijtechnische kundige mensen die ik mee wil laten denken zodat ik niets over het hoofd zie, vandaar deze case
Ina

epona schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:51:


Oh, op die manier.
Tja, als je het heb over aangeleerd gedrag, misschien kun je dat voorkomen door iedere keer als het hoofd naar boven komt, gelijk stil zetten, helemaal halthouden. Paard na laten geven en pas dan weer aan te stappen, komt het hoofd weer omhoog, hup gelijk weer stilzetten en opnieuw na laten geven.
Maar is het paard echt goed voorwaarts? Reageert ie goed op het been?

Nick Altena schreef op maandag 5 juni 2006, 3:24:

Met grondwerk kan je ook heel wat specifieke spieren trainen.
Ik denk aan achterwaarts leren lopen op rechte lijn, schouderbinnenwaarts, van oog veranderen, kalmeer-nu teken, enz

Een uittreksel uit BHA:
Omdat je naast je paard staat, of op een afstand, er langs loopt, met hem meeloopt, hij van je wegbeweegt.... kijk je naar je paard, en deze keer niet alleen maar vanaf z'n rug naar z'n oren. Je leert hem niet alleen mentaal goed kennen, maar ook z'n lijf, z'n sterktes, z'n onvolkomenheden. Zo kan je sommige zwaktes opvangen nog voor je het hem extra moeilijk maakt door jouw gewicht op zijn rug. Je kan hem oip voorhand al een heleboel uitleggen. En als je om een of andere reden niet toekomt aan rijden, kan je nog steeds met hem werken.

Deze oefening kan je doen via parelli methode, maar ook klikkeren, vrijheidsdressuur, enz.

En neen Nick, als men aan mij vraagt wat grondwerk is, zeg ik niet longeren

Is dat een goed antwoord voor je?

Groetjes

jose schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:36:


de tinker die ik rijd lijkt te communiceren via haar winden we maken er altijd grapjes om, maar zou het echt niet schadelijk zijn? andere paarden doen het ook niet zo veel..?

Marielle

jose schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:56:


dat kan wel beter, de andere kant is weer dat hij wel kan schakelen tussen arbeidstap verzameling arbeidstap, en in draf gaat op een tja ik noem het maar ingehouden ademteug en een kanteling van het bekken naar voren dus hij is op zich wel gevoelig maar schakelen in draf is nog wat lastig omdat ik idd wil dat hij pas gaat schakelen als hij een losse rug heeft, wat we nu doen is zodra hij omhoog komt en zijn rug drukt kuiten eraan handen harden( hihi vogeltjes net niet doodknijpen maar wel laten piepen...)en zodra hij geeft handen ontspannen en druk verminderen met kuiten (kunnen de volgeltjes weer normaal ademhalen). Het jammere is dat we nu dus niet aan schakelen toe komen.
Ina

Monique Meijer schreef op dinsdag 6 juni 2006, 12:54:


Hoi Monique, ik denk dat je moet wachten tot de hoef aangeeft geheel gezond te zijn.
En dan heel voorzichtig hielen verlagen, want die schouder heeft wellicht die hoge hielen nodig.
Succes

Grts Annemieke
Kijken met je handen!

jose schreef op dinsdag 6 juni 2006, 12:15:


Er is toch wel degelijk een verschil.
Slijtage van het eelt van de zool is net zoiets als slijtage aan de handen van een stratenmaker. Hij heeft geen last van die ruwe klinkers omdat dat eelt veel harder en stugger wordt dan zijn vel en heel snel weer aangroeit als er wat afgesleten is, omdat de natuur n..a.v. de hoeveelheid druk, de dikte van zijn eelt bepaalt. Eigenlijk hetzelfde als bij de straal. Gaat de slijtage toch harder dan trekt ie handschoenen aan. Zelfs al heeft hij altijd werkhandschoenen aan dan zal er toch eelt onstaan want ook door druk alleen , ontstaat eelt.
Met de zool van een paard net zo. Ga je nu die eeltlaag wegsnijden dan snijd je dus eigenlijk in z'n huid. (Niet helemaal exact wetenschappelijk beschreven, maar de vergelijking klopt in grote trekken), de zool zal dan eerst die "wond" gaan herstellen en daarna weer eelt willen maken, en als het zover is, ga je weer snijden.
De bedoeling is dat een paard op de binnenkant van de hoefwand (De buitenkant is weg vanwege de mustangrol) en op ongeveer een centimeter zool loopt.
Die centimeter zal dus eelt vormen,terwijl de voorkant van de zool nabij de punt van de straal hol getrokken zal worden door de bevestiging onder het hoefbeen dat ook hol is.
Is de hoefwand te lang, dan zal er dus geen, of heel moeilijk, een voet ontstaan die overal tegen bestand is.
Maar je zou er wel over kunnen denken, om niet alle druk in een keer op die zool terecht te laten komen, de hoefwand en de hiel iets, een mm ofzo, langer te laten dan "gelijk aan de zool". Niet als je paard al jaren op blote voeten loopt, maar als het allemaal nog wat vers is.

Piet

marielle schreef op dinsdag 6 juni 2006, 14:02:


Ik heb twee tinkers, en eentje van die twee is net een wandelende fanfare Ze eten precies hetzelfde en toch heeft de ene er meer "last" van dan de ander. Is wel de minst actieve van de twee..

Trea

Piet schreef op dinsdag 6 juni 2006, 14:44:

Nog even een aanvulling:
lopen op onregelmatig hobbelig hard terrein , zoals het pad bij Els, zorgt ervoor dat over de hele zool, niet alleen waar het paard op loopt, eelt zal onstaan.
Duidelijk is dus dat zo'n paard uiteindelijk "stone-crushing feet", dus voeten die overal tegen bestand zijn , zal krijgen.
piet

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:37:



Het gevaar van extra lopen op een randje hoefwand lijkt me dat, dat de witte lijn langzaam aan weer slechter word. Is het geen korte termijn oplossing, die na een jaartje een slechtere hoef opleverd? Eerst doen we er een jaar over om een goede hoef uit te laten groeien, dan door het langer laten van de hoefwand, doen je er ook weer een jaar over om een slechtere hoef te krijgen. Dat risiko zou ik niet willen lopen. Wel prima als anderen hun ervaringen hierover delen natuurlijk, en liefst de lange termijn ervaringen, hoe lang loopt je paard al op en randje hoefwand José? En waarom slijt het niet vanzelf weg?

Michiel