Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:02:


X. had ook geen mooie epische hoefschoenen


Vrij bijzonder om veel foto's voor ons van te maken ook


Goeie gedachte!
En Oops hoeffies zijn écht wel een verhaal apart....

Groetens, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

e m kraak schreef op dinsdag 6 juni 2006, 19:53:


Bij de Romeinen waren paarden met keiharde hoeven keiduur :)

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 juni 2006, 14:00:



Yep...


Waarbij je bij enz. dus ook de lange dubbele lijn in kan vullen ?
Grondwerk dus...in een van zijn vele vormen....aan een dubbele longe zodat het paard op afstand makkelijk bestuurbaar of te stellen is.

IK vind dat tenminste vele malen makkelijker dan dat op afstand met lichaamstaal te moeten doen.
Bij het clickeren staat men, zeker in het begin van een oefening , doorgaans vlak naast / bij het paard wat ik persoonlijk voor normaal grondwerk te dicht bij vind om overzichtelijk te zijn.
IK ben met clickeren nog lang niet zo ver dat ik alle zaken op 10 meter afstand aan kan geven...ik weet ook waar MIJN grenzen liggen.

Longeren is dus beslist niet alleen maar je paard domme rondjes lopen....daar ging het mij om.

Nick

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:37:


Hoi Tineke,

Ik zie toch regelmatig paarden die op het gezicht perfecte hoeven hebben, op straat en in de wei perfect lopen, maar toch op de losse steentjes gevoelig blijven lopen.
Ik heb echt de indruk dat deze paarden geholpen kunnen zijn door een hoefwand die net een klein beetje uitsteekt. Uiteraard moet de kwaliteit van de hoef dat wel toelaten.
Naar mijn mening kan je de zool hiermee net een beetje ontlasten. Uiteraard is de mustangrol wel erg belangrijk in zulke gevallen.
Groet,
Simon

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:06:


Ik weet niet meer precies welke kleuren paarden nu wel en niet goed zien, ik meen dat groen grijstinten zijn voor paarden Hoe het met oranje of rode tinten zit weet ik niet, moet ik opzoeken. Ik denk dat de vorm heel verschillend moet zijn van de symbolen. En de kleuren minder belangrijk zullen zijn. ( Ik kan zelf momenteel niet echt goed lopen, voet heeft ook een mooie kleur, eigenlijk alle kleuren wel van de regenboog
In ieder geval tijd zat om dat van de kleuren terug te vinden.

Esther

Spirithorses schreef op maandag 5 juni 2006, 10:40:


Oke, Pien,
ik weet t goed gemaakt.
Jij raadt me aan wat een betere bitloze oplossing is, en ik koop dat, t liefst van jouw wepsjop, zodat we allebei weten waar ik dan mee aan de gang ga.
Ik wil wel eens wat anders proberen, en dan ik je uit eigen ervaring vertellen wat ik de voor- en/of nadelen vind.
Deal?

Isabel

Paarden ervaren de kleuren geel en blauw het duidelijkst.
Ene Michael Geitner, Duits paardengedrags- ehhh...tiepje heeft er zelfs z.g. Dualaktivierungsgassen voor ontworpen. Dat zijn canvas hulzen, die je tot een soort 3 meter lange balken kunt opvullen, in setjes van twee gelen en twee blauwen, waarmee je allerlei longeeroefeningen kunt doen door je paard er tussendoor, overheen en omheen te sturen. Het feit dat deze twee kleuren in de paardenbeleving het verst uit elkaar liggen maakt dat er in het paardenhoofd iets gebeurt wat hem erg bewust maakt van zijn balans, zijn centrum. Iets... neurologisch of zo. Anyway, ik kreeg die dingen voor mijn verjaardag en ervaar ze als een welkom speeltje in de paardenbak.
Kortom, blauw en geel zijn dus de best onderscheidbare kleuren voor een paard.

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:47:


http://www.be-strict.de/

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:47:


Oooh, daarom had mijn paard de minste zin blauw-gele hindernissen te springen...

Grts Annemieke
Kijken met je handen!

Hoi Egon

Sweet En die pijp staat je goed hihi

Groetjes Karin

Monique Meijer schreef op dinsdag 6 juni 2006, 15:54:


Het lijkt me dat mijn hoed (gekocht bij Pien) voldoende beschermt als ik met een vaart eraf zeil en met mijn hoofd op de stenen klap. Ik denk dat hij niet voldoende beschermt bij die zwaardere ongevallen waarbij je tegen een paal of boom klapt en er zo wie zo nekletsel bij komt door de kracht ervan. Kortom subjectief natuurlijk en ik kies dan ook niet voor de hoogste veilgheid met deze hoed. Wel voor jaren rijplezier, dat is me net even wat meer waard.

Michiel

muesli zonder haver geeft minder problemen dan brok bij koudbloeden over het algemeen (als je toch iets lekkers erbij wil voeren).

Rody schreef op dinsdag 6 juni 2006, 22:15:


Niks bijvoeren is nog beter, wat is er mis met een appel voor het lekkers?

Isabel

Esther schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:17:


met je ragfork d'r ingeprikt es ?

Monique Meijer schreef op dinsdag 6 juni 2006, 15:54:


Hoi Monique, het zijn een soort australische leren hoeden met ingebouwde valhelm en deze beschermen echt wel tegen een flinke smak, de helmen zijn van een soort polyester met glasvezel gemaakt en worden in de hoed geklemd. Ze sluiten met een clip onder je kin, dus je kunt de helm/hoed niet verliezen. Binnenin zit een soort van zacht, beetje gepolsterd materiaal met een kussentje aan de voor-en aan de achterzijde van je hoofd. Maar het is niet zo dik als bij een cap, dat niet.

Dit soort helmen hebben nooit een veiligheidskeurmerk (altans; ik ben ze nog niet tegengekomen op mijn zoektocht) , maar lijken toch een goed alternatief voor wanneer je geen Engelse cap opwilt.
Ik ga het effe niet uitproberen hoeveel kracht ze kunnen weerstaan en hoop er nooit achter te komen ook, dat begrijp je wel
Als je detailfoto's wilt kan ik ze je wel per mail sturen.

Groet, Pien