eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 10 juni 2006, 7:20:


Tjee, leuk om te lezen zeg, dat verhaal op Bokt. Fijn dat Hempfling weer in de running is en zijn wijsheid ronddeelt!
Coralie

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 juni 2006, 21:55:


ja pien heeft fotos hoefjes niet altijd even goed - lopen te weinig op harde ondergrond - pien heeft de beheerder het vuur aan de schenen gelegd haha nee hoor gewoon uitleg gegeven aan een geinteresseerde beheerder - die er ook voor open stond. Bekappen is een intensief gebeuren met samendrijven - schoppende paarden - er is slechts 1 persoon die dit wil doen....ze zijn al lang blij met hem.

Myriam schreef op zaterdag 10 juni 2006, 22:44:


Waar komen Konink paarden eigenlijk van nature voor. Wat is hun natuurlijke biotoop?
Nils en Olly

Michiel schreef op zaterdag 10 juni 2006, 20:58:


Hoe vaak zoiets vooorkomt kan je inderdaad niet weten. Maar toch, zo'n verhaal blijft je bij. Als ik deze zomer weer in mijn veiligheidsschoenen in de fabriek rondhuppel (want ze zijn verplicht) dan voelen mijn tenen zich toch even ongemakkelijk, wanneer ik zo'n plaat aan een magneet zie passeren. Ik ga er in een grote bocht omheen. :)
Wat veiligheidsschoenen bij de paarden betreft, dat vind ik eerlijk gezegd niet zo praktisch. Ik vind ze niet fijn zitten en te zwaar. Ik loop trouwens in de zomer vaak op m'n blote voeten rond op de wei. Ik heb altijd al een hekel gehad aan schoenen. :)
groetjes
Ans

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 juni 2006, 22:22:


Maar nee we zijn allang met eigendunk , impressioneren, het verbasteren van uitspraken in een andere taal en vooral met de eigen meer dan levensgrote ego bezig . Voor de rest zijn het wel kenners hoor , van wat valt nog te bezien.

Ans Jondral schreef op zaterdag 10 juni 2006, 22:51:


Dat heb ik nu bij cappen, veel te zwaar en elke keer dat ik met mijn hoofd door de takken rijd ben ik blij dat ik niet kan blijven haken, ha ha ha.

Michiel

Ans Jondral schreef op zaterdag 10 juni 2006, 22:51:


Eigenlijk is het grappig, ik reageerde enkel maar op de vraag of ik misschien in mijn voet had gestoken met de ragfork, ik had het zelf niet eens als een te voorkomen ongelukje bestempeld. Mijn tenen zitten er nog aan, alhoewel dat toen het net was gebeurd best twijfelachtig was
Schoen, of veiligheidschoenen of klompen gaat nog niet. Ik heb veel vaker een paard op mijn tenen gehad, maar dit was de eerste keer een paard dat echt schrok en sprong. met 4 benen tegelijk en toen op mijn voet landde. Ik denk nu wel na hoor over veiligheidschoenen, en wie weet als ik mijn schoenen weer aan kan, ik het weer vergeet, dat kan best. Ooit is mijn huis in de fik gestoken, heel griezelig is dat, dat iemand dat moedwillig doet. Er was een pyromaan in de buurt, en er zijn ook doden gevallen dus een enorme waarschuwings brandpreventie campagne van de politie en brandweer, wij woonden in een oude saneringsbuurt 3 hoog achter enz. Geen kant kon je op, bewoners werd aangeraden om een vluchttouw te hebben, als de schrik er zo in zit neem je jezelf dat ook voor. Als ik toen niet een ander huis had gekregen had ik het ook gekocht, zeker weten. Het is heel akelig om met een klein kind in je handen te staan en niet naar beneden te kunnen, ik heb daar nog steeds nachtmerries van. Statistisch is de kans klein dat je huis in de fik gaat, statistisch nog kleiner dat het door een pyromaan gebeurt, en ja hoor ik viel in de prijzen. Ik voel nog de hitte, en hoor nog het lawaai. Dit is toch echt al 27 jaar geleden, maar het zal nooit overgaan. Mijn voet geneest wel, maar de veiligheidscheon, ik denk er toch wel over na.

Esther

Michiel schreef op zaterdag 10 juni 2006, 23:07:


Blijven haken met een cap? Die had ik nog niet gehoord.
Nu ik hier ook weer van op de hoogte ben, dat dit mogelijk is, zal een tak nooit meer hetzelfde zijn. Telkens ik er een tegenkom zal ik aan jou moeten denken Michiel. (Mijn zorgeloze cap-dagen zijn voorbij :) )

Liesbet schreef op vrijdag 9 juni 2006, 14:40:


dat zie je wel meer bij vossen en is volgens mij eerder te wijten aan een andere hoek van het haar ter hoogte van de kroonrand waardoor je een andere lichtbreking en dus waarneming krijgt


zal wel onderaan een beetje grijzig zijn ipv echt wit.
Bij een vos is het zwart pigment afwezig en is er enkel rood pigment,
daardoor krijg je doorgaans een iets lichtere hoef, eerder grijs dan zwart.
Bij een bruin paard (bay, rood lichaam + zwarte uiteinden) of een zwart
zijn de hoeven doorgaans veel donkerder : zwart of zwartgrijs

daarnaast heb je ook nog "silver-dapple", een gen dat het zwart pigment gaat verbleken naar een zilverachtig grijs : zo krijg je bij een bay-silver-dapple vaak het aspekt van een vos met grijzige manen en staart en ook de onderbenen zijn niet meer echt zwart maar eerder bruinig met een soort grijzige karameltoets

cfr supra !

simpel, géén : een paard kan enkel rood en/of zwart pigment hebben of géén pigment (volledig of deels)
Het bruin bij de geboorte is de basiskleur : roodachtig lichaam, zwarte uiteinden (manen, staart, onderbenen, snoet) tenzij jij met bruin vos bedoelt : alles éénkleurig roodbrin (van lichtgeelachtig over koperrood tot chocoladebruin..
Je appelgrijs en vliegenschimmel zijn twee fazes van het begeleidend schimmelgen dat de basiskleur van de vacht (haar) ontkleurt naar pigmentloos wit, terwijl de huid zwart zal blijven (op wat mottling aan snoet, ogen en geslachtsdelen na).
Laatste faze hierin is dat je paard uiteindelijk gewoon wit (schimmelwit) wordt..... snappie ?

Hoi Ina,

Hoe zit het dan als je iemand op je eigen terrein laat paardrijden op je eigen paard? Je laat je er dus niet voor betalen. Een buurmeisje of zo. Ben je dan ook aansprakelijk als er iets gebeurd?

Ans Jondral schreef op zaterdag 10 juni 2006, 22:51:

Tja, schoenen met stale neuzen zullen het RIJDEN niet veiliger maken,maar op de grond, als je dus dicht naast het paard moet zijn is het soms geen overbodige luxe
Nils en Olly

Ans Jondral schreef op zaterdag 10 juni 2006, 23:12:


De grootste veilgheid is weten
dat het ergste wat er kan gebeuren,
een gedachte is.

Een gedachte dat het leven niet prachtig is
in het ziekenhuis met alle zorg die je nodig hebt,
met of zonder tenen. Het leven is niet verschrikkelijk of gevaarlijk -
hoe we er over kunnen denken, dát is verschrikkelijk en gevaarlijk,
totdat de gedachte weg is, dan lachen we weer en is het gevaar geweken. De realiteit is nooit het probleem, totdat we er anders over denken.

Overigens Byron Katie haar nieuwe boek is uit en is fantastisch!!
"Katie's Tao" heet het, ik vind het haar beste boek.

Michiel

Michiel schreef op zaterdag 10 juni 2006, 23:51:


Wow, erg mooi bericht!!
Ik heb het drie keer moeten lezen voor ik het helemaal begreep, maar ik ben onder de indruk. :)

Myriam schreef :

Ja, veel hoeffies bekeken en zeer veel Kruiskruid gezien.
Ook veel foto's gemaakt, ik zal die een dezer dagen op de fotopagina zetten met een leuk verhaaltje. Het is me zelfs gelukt om een paar hoeven-onderkantfoto's te maken van weglopende paarden.
De hoeven waren zonder uitzondering allemaal erg aan de lange kant : Lange hoefwanden, lange tonen, middelmatig hoge hielen en helemaal geen brede stralen; nou niet de hoeven die je zou verwachten bij "in het wild" levende paarden ondanks de brede heavy keien-onderlaag aan de Maas, waar hun drinkplaats is (ook foto's van).
Per paard overigens de beschikking over gemiddeld 1,7 / 1,8 ha, maar het streven is iets van 3 ha, als ik het goed heb (Paul?).

Beheerder vertelde dat ze de hoeven dus inderdaad wel bekappen (reguliere hoefsmid) , maar het is een vreselijke klus omdat de paarden niet tam zijn. Eéns per jaar selecteren ze de jonge hengsten en eventuele andere paarden en dan wordt zoveel mogelijk in één keer gedaan, dus ook de hoeven. Voor de rest moeten ze afbreken op de keien.
Van Natuurlijk Bekappen had hij nog nooit gehoord (aardige gast overigens die zeer open stond voor onze opmerkingen) en na mijn uitleg vond ook hij wel dat dat eigenlijk bij deze paarden thuishoort, dus dat was zeer mooi en hij komt hier en op HN zeker een kijkje nemen.

Het was een kudde (3 groepen: 1 grote en 2 kleinere) waar vandaag het 60 e veulen geboren was, wij waren nét te laat, hij was er ongeveer een uurtje, maar we hebben de nageboorte nog gevonden en helemaal uitgeplozen, daar zijn ook foto's van.

Verder gezien (Esther Falka, deze is voor jou!) dat er door de Koniks wel degelijk aan het Kruiskruid gegeten wordt, dat is dus het tweede geval van KK etende paarden in één week tijd (naast onze eigen Mazir), ik heb een aantal foto's van de afgekloven planten, je krijgt ze van me om te gebruiken, het waren er best veel.
Natuurlijk ook daarnaar gevraagd, maar KK is weliswaar wel bekend bij de beheerder, maar ik zeg hier toch heel voorzichtig dat het gevaar ervan behoorlijk onderschat wordt; beheerder zei dat de paarden het niet eten en als ze het eten doen ze dat wellicht vanwege een medicinale werking. Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar ik vond toch dat er erg veel aangevreten planten stonden, hoewel er veel gras en kruiden stonden.

Wat het kuddegedrag betreft : Zonder arro over te komen durf ik te zeggen dat dat precies hetzelfde is als we hier bij ons thuis in de groep zien , dus daar ging het me niet zo om. Wat wel weer indruk op me maakte was het zien van de jonge hengstengroep ( 6 stuks, alhoewel 1 daarvan even tijdelijk onvindbaar was) , en de uitleg die daarbij gegeven werd.

Ondanks de familiale banden is er ooit slechts één geval van inteelt geweest, mede ook doordat ze een selectief fokbeleid hanteren en alle paarden genetisch monitoren en regelmatig uitwisselingsprogramma's hebben.
Vader stuurt niet alleen de 2 jarige hengsten weg, tenzij ze zich onderdanig blijven gedragen, want dan gebruikt hij ze als 'helpers' in zijn groep, maar ook zijn eigen 2 jarige dochters, die zich dan weer groeperen rondom/vanuit de hengstengroep.

Erg interessant allemaal, het deed ons allen goed om paarden te zien die de ruimte hebben om hun natuurlijke gedrag te handhaven. We waren het er ook allemaal over eens dat je beter een Konik met te lange hoeven maar tig hectare ruimte kunt hebben dan een stalpaard met keurig verzorgde hoeven.

Er gaat me de komende dagen/uren nog vast wel meer invallen, we hebben het over zoveel gehad, maar dan meld ik dat hier wel.
Eens kijken of ik die foto's hier op de site kan krijgen....

T was een zeer leerzame dag. We hebben genoten!

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 11 juni 2006, 0:25:


Pien over dat verse eten, en de beheerder, zou je mij in contact willen brengen met hem?
Hij heeft het ook gezien? Dat is misschien toch weer een verklaring voor de bodem en de mineralen. Die theorie is er wel, dat dieren met een mineralen inefficientie het vers eten, maar echt wetenschappelijk onderzoek is heb ik nog niet gevonden, ( ik heb wel wat, maar daar staat niet in hoe besmet het gebied was Outbreak of ragwort (senecio jacobaea ) in horses C.J. Giles Equine veterinary journal equine vet, J, (1983) 15 93), 248-250 ) ik kan eens vragen aan de wetenschappers, of er een mogelijkheid is om dit te onderzoeken, maar dan moet er dus meer ooggetuigeverslag zijn, en foto s of film. In een grote groep is onderzoek misschien mogelijk. Normaal wordt het niet vers gegeten, maar als dieren het eenmaal gegeten hebben lijkt er wel een voorkeur voor te kunnen ontstaan( Weeda et al spreekt over verslaving, niet helemaal duidelijk of dat om paarden gaat of zowiezo vee, of enkel schapen, van schapen is het bekend, maar veel schapenrassen hebben ook een hogere lethale dosis en enzymen die tot een bepaalde hoogte PA s af kunnen breken)
Medicinaal mag het niet meer gebruikt worden, inmiddels is er meer kennis over de werking van PA s. Met de Konicks zou je verwachten dat er nu zeker voldoende voeding voorhanden is in zo'n groot gebied.
Ik blijf hopen dat het om uitzonderingen gaat.

Esther