Piet schreef op dinsdag 13 juni 2006, 11:09:


Piet, wij hebben hier een jaar of 3 geleden ook een 'kreupelend' paard gehad.
De rug/bespiering aan de rechterkant was weggereden door een slechtpassend zadel etc. Er zat werkelijk een kuil i.p.v. spieren. Omdat hij kreupelde zijn er ook, met locale verdovingen, rontgenfoto's gemaakt van beide voorvoeten. Rechtsvoor was het hoefbeen niet mooi glad maar een beetje 'grofkorrelig'... althans: zo zag ik het.
Volgens de DA een potentiele hko.htm">hoefkatrolontstekingsklant...
De ijzers waren er trouwens toen al onderuit... maar nog niet zo lang.
Een beetje onzeker verhaal dus, waar precies de problemen wegkwamen.
De eigenaar heeft toendertijd ook A. de Bodt ontmoet en is zijn trainingsmethode gaan volgen. Ook dit paard liep na 10 min. aan de dubbele longe weer zuiver.
Het geleerde daarna was als volgt: een denkbeeldige rechte lijn door de rijbak trekken... en daar omheen gaan 'slingeren' met je paard. Tegen het bit (zou nu dus niet meer kunnen) aan laten lopen, beslist niet in de krul trekken, de achterhand er goed onderdrijven, desnoods met zweep (sorry, zei hij hoor) en het paard zonder beenhulpen heel duidelijk omstellen van links naar rechts... Absoluut geen rechte lijnen rijden. Maar het paard dus geen steun op teugels of benen laten hebben, puur op zijn eigen vier benen lopen.
Het idee daarachter is dat je zowel links- als rechts gelijkmatig belast...
Raar maar waar: het paard begon goed te lopen.
Moet ik er ook nog bijvertellen dat dit dier nooit z'n achterhand goed heeft leren gebruiken en ook niet goed onder kon treden... Hij heeft ook weleens steroide injecties gehad om daar weer wat bespiering te kweken. Die trouwens niets gedaan hebben, alleen gedroeg hij zich ineens als hengst... Maar goed.

Dit paard loopt nu, na 3 jaar, nog steeds rad. Het zal een combi zijn wat: ijzers verwijderen, een goed passend zadel + een andere trainingsmethode.
Maar het heeft in ieder geval gewerkt.

Wat ik zelf uit deze 'slinger'methode heb gehaald is dat je zo wel een heel soepel paard kunt krijgen, je merkt dit echt al na 3 dagen. En zo af en toe doe ik dit dus zelf ook weleens.... weliswaar slingerend in een buitengebied, bitloos, op een zandpad of zo... Nooit te lang, zeg max. 5 min., dan weer rechtuit, en dan weer eens 5 min. Het moet wel leuk blijven....

Ik hoop dat ik het een beetje goed uit heb kunnen leggen. Er zitten ongetwijfeld mensen op dit forum die deze techniek ook geleerd hebben.

En dat van die kippen blijft natuurlijk dikke onzin!

Groet,
Wil.

Piet schreef op dinsdag 13 juni 2006, 11:09:

Nee, dat zijn verkeerd getrokken conclusies: ten eerste wordt hij niet scheef in een natuurlijke omgeving, zijn natuurlijke scheefheid (die ieder paard heeft) wordt erger als hij verkeerd gereden wordt. Ten tweede is het niet de bedoeling een paard altijd op te sluiten omdat hij buiten scheef zou worden. Dat wordt niet gezegd.

Waar het om gaat is dat tijdens verandering van training een genezingsproces optreedt. Paarden zijn gewoontedieren en erg gevoelig voor stress. Misschien kun je je voorstellen dat zo'n veranderingsproces heel wat in gang zet en stress geeft. Ik kan me best indenken dat sommige paard behoefte hebben aan rust en niet te veel prikkels.

Gister nog gelezen op een ander forum: een paard op een trainingscentrum wat op de wei gewoon doordraait - treurig maar waar. Heel langzaamaan wordt begonnen dit paard weer te leren paard te zijn, maar dat lukt dus niet door hem zo op de wei te gooien. Begonnen wordt met hem in een binnenbak los te gooien zonder andere paarden en vervolgens de gewenning aan prikkels en andere paarden op te bouwen.
Dat is ongetwijfeld ook de insteek van Antoine de Bodt want dat is over het algemeen iemand die kijkt naar de natuur van het paard en daar zeker op inspeelt.