jose schreef op dinsdag 13 juni 2006, 10:01:


als ze maar af en toe buiten komen dan zullen ze zeker "te veel " prikkels krijgen maar als ze altijd buiten staan en je zet ze dan op stal , lijkt me dat toch veel stressvoller .

Jacqueline

MarjanS schreef op dinsdag 13 juni 2006, 12:13:


En toch lees ik op bokt ook heel veel verhalen van mensen die bij haar naar alle tevredenheid een paard gekocht hebben.

jose schreef op dinsdag 13 juni 2006, 13:46:


ik zou er zo graag nu eens heen willen gaan. en het zelf wille zien.
want ik hoor dus ook tot nu toe evenveel goede als slechte verhalen....

gr Marielle

Spirithorses schreef op dinsdag 13 juni 2006, 12:29:


Kom op zeg, trek het niet zo uit zijn verband. En doe niet zo verontwaardigd over die zweep, Waarschijnlijk komt zo'n tik niet harder aan dan een kuitdruk met een leren laars.
Overigens zie je zoveel mensen die perse geen zweep willen gebruiken maar wel steevast met hun benen zitten te drukken. Of paarden die maar wat lopen te sloffen. Wat denk jij dat vriendelijker is?
Leer paarden om op een kuitdruk weg te stappen en te blijven stappen, is die respons weggezakt, pak dan even een zweep erbij en blijf consequent, binnen de korste keren kun je hem weer aan de kant leggen.

En het blijkt maar weer: oordeel zonder al teveel achtergrond info:
Ik citeer hier uit zijn tekst die bij de dvd hoort:

Beslag:
Bij paarden met diagnose hko.htm">hoefkatrol, artrose, spat, ... wordt (allerlei soorten) speciaal beslag toegepast, maar dat geeft meestal maar een korte verbetering. Het is zo dat ik zelf geen paarden train die voorzien zijn van speciaal beslag. Meestal merken we al een verbetering in de bewegingen na het verwijderen van de ijzers.

Vanwaar die beledigende toon? Ik voel me aangesproken, want ik heb mijn chronisch kreupele paard weer aan de praat gekregen met deze methode en ik was niet de enige. Ik weiger me als een legkip zonder kop die achter een goeroe aanloopt te betitelen. Integendeel, ik heb mijn tunnelvisie dat kreupelheid ALLEEN door ijzers veroorzaakt wordt, overboord gezet en ben zelf gaan zoeken naar een oplossing die -zo is gebleken- werkte. Omdat de man ook lesgeeft aan mensen die met een bit rijden, hoef ik toch niet de hele methode te af te schrijven? Kom nou Pien, je hebt intelligentere stukken geschreven over dingen waar je je WEL in verdiept had.

jose schreef op dinsdag 13 juni 2006, 10:01:


Misschien ligt het ook weer aan het referentiekader van wat gewild wordt.
Eergisteren ben ik voor het eerst met mijn nieuwe hengstje dwars door de bosserij gebanjerd. Met onzichtbare (want hoge kruidenbegroeiïng) bultjes en gaten in het terrein. Hebben we veel van geleerd en vond hij reuze spannend. Slingerdeslanger-openneer worden we wel soepel van hoor! Wel een totaal andere wereld dan een zandbakje.

Ik vind niets leuker dan op een/mijn hengst zitten juist vanwege het grote(re) spectrum aan én grotere magnitude van responsen overal op. Lekker duidelijk! Een (vooral begin) probleem is idd "hoe hou je de aandacht vast" (bedoel je dat?),wat zich nmm het best oplost in samen groeien naar steeds meer verbondenheid in vrijheid.

Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat ik ook maar iets opchiet met het afschermen van prikkels. Integendeel. Als ik leuk en veilig de weg op en de bush in wil zal ik vooral DAAR van alles opbouwend moeten oefenen.


Denk je niet dat het paard veeleer reageert op het ruitertje dat zich verkrampt in spanning, uit angst of onzekerheid of wat dan ook? Dat het berijden daardoor zo beroerd gaat?

Ik heb sterk de indruk (en ik meen dat Frans zoiets ook al eens hier getiept heeft i.v.m. het dispuut HKO - NB versus De Bodt) dat De Bodt vooral zijn terechte snelle successen haalt uit de beginselen van op een paard verblijven te leren, met dank aan het naar mijn indruk steeds lagere peil van hippisch onderwijs. Ik maak uit de verslagen op dat hijzelf óók de problemen vooral ziet in de ruitertjes. Met het ruitertje "recht" te zetten en te ontspannen respondeert dat ogenblikkelijk in het paard. Dát ben ik ongezien met hem eens.

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Joyce Jongen schreef op dinsdag 13 juni 2006, 12:30:


Hey Joyce,
Proficiat met je ventje! Mooie naam (en ook hijzelf natuurlijk)!

MizzPoeZ schreef op dinsdag 13 juni 2006, 12:26:


Ik snap het niet meer. Wat hebben we op PN van doen met "dressuurmiepjes die elk weekend in een ringetje rijden met een jasje-en-een-dasje"

Gaat De Bodt die naar buiten halen? Ik heb die indruk niet... integendeel, ook de paarden mogen niet meer buiten want dat geeft stress en is slecht voor hun scheefheid wordt me net verteld.
Sja...
Lees Kiley-Worthington eens over stress en management. Lijkt me een stuk beter onderbouwd.

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

e m kraak schreef op dinsdag 13 juni 2006, 14:54:


Prikkels zijn goed, ook om je paarden aan bloot te stellen, anders zouden ze niets leren. Maar waar het hier om gaat is een teveel aan prikkels; ik kan me voorstellen dat teveel prikkels op een vermoeide, gefrusteerde geest teveel van het goede is. Ik zou niet weten hoe je dat anders op zou moeten lossen, dan door het (tijdelijk) wegnemen van die prikkels en te zorgen voor rust, rust, rust.


Ja, daar draait juist de hele AdB methode om.
Maar het gaat hier nu om een onbelast paard op de wei, een paard wat in training is om weer recht te worden en dat eerder wordt dmv rust en een tijdelijk aangepast leven.

e m kraak schreef op dinsdag 13 juni 2006, 14:55:


Tsjonge, tsjonge, LEES nou toch eerst eens alvorens met die snelle oordelen te komen. Weer zo'n totaal foute en verkeerde voorstelling van zaken. Zo blijven we langs elkaar heen praten. Of wil je dat graag?

Natasja Cornelissen schreef op dinsdag 13 juni 2006, 14:55:


Hey Tascha,

Dankjewel!
Hoe is het met jouw ventjes?
Die naam uitzoeken was toch opgave, maar ik ben blij met het resultaat!

Groetjes

Maak ik wel een grote blunder!

Ik heb nog steeds al m'n creaties van namen in m'n hoofd.
Maar het eindresultaat is toch TAKODA

Nu hier zoveel gesproken wordt over recht en links gebogen zijn van paarden, rijst bij mij de vraag of een paard ook een scoliose-achtige buiging kan hebben: voor rechtsgebogen en achter linksgebogen of andersom.
En als dat zo is, hoe stel je dat dan vast op een soortgelijke manier als de aanwijzingen die Antoine de Bodt geeft voor het vaststellen van rechtse en linkse buiging. (Dus zonder een osteopaat te raadplegen.)

Volgens mij komt het ook bij mensen voor dat ze rechtshandig en linksbenig (of andersom) zijn (blijkt dan bijv. bij steppen)
En dat scoliose bij mensen voorkomt, daar weet ik alles van. Dus waarom dan niet bij rijpaarden met hun (door scheve ruiters) belastte ruggen.

Ik ben benieuwd,

Moniek