e m kraak schreef op dinsdag 13 juni 2006, 14:54:
> Ik vind niets leuker dan op een/mijn hengst zitten juist
> vanwege het grote(re) spectrum aan én grotere magnitude van
> responsen overal op. Lekker duidelijk! Een (vooral begin)
> probleem is idd "hoe hou je de aandacht vast" (bedoel je
> dat?),wat zich nmm het best oplost in samen groeien naar steeds
> meer verbondenheid in vrijheid.
>
> Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat ik ook maar iets
> opchiet met het afschermen van prikkels. Integendeel. Als ik
> leuk en veilig de weg op en de bush in wil zal ik vooral DAAR
> van alles opbouwend moeten oefenen.
Prikkels zijn goed, ook om je paarden aan bloot te stellen, anders zouden ze niets leren. Maar waar het hier om gaat is een teveel aan prikkels; ik kan me voorstellen dat teveel prikkels op een vermoeide, gefrusteerde geest teveel van het goede is. Ik zou niet weten hoe je dat anders op zou moeten lossen, dan door het (tijdelijk) wegnemen van die prikkels en te zorgen voor rust, rust, rust.
>
>> o.i.d. en die daardoor te weinig rust krijgen en zich daardoor
>> weer vastzetten.
>
> Denk je niet dat het paard veeleer reageert op het ruitertje
> dat zich verkrampt in spanning, uit angst of onzekerheid of wat
> dan ook? Dat het berijden daardoor zo beroerd gaat?
Ja, daar draait juist de hele AdB methode om.
Maar het gaat hier nu om een onbelast paard op de wei, een paard wat in training is om weer recht te worden en dat eerder wordt dmv rust en een tijdelijk aangepast leven.
Warboel
