Eva Saegerman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:48:


Zeg eva die moed hé die zat niet in dat bit hoor , wat lees ik hier allemaal gewillig vlotter , aangenamer , toch een ideaal wandelpaardje niet ?

Hoi Tineke,

Verschillende keren afkrabsels. Mijn paard had vreselijke bulten wat achteraf litteken weefsel blijkt te zijn van de mijt die jarenlang achter elkaar gangen onder de huid gegraven hebben. Schilfers, loslatende vacht. We hebben anderhalf jaar lang lopen modderen.
De ellende is dat er van Tinkers wordt gezegd dat het bij het ras hoort. Men vindt het normaal als ze staan te stampen. "Het zal wel mok zijn." Ook de dierenartsen reageren zo. Vaak wordt er maar iets voorgeschreven zonder dat er wordt onderzocht wat het is.
De laatste keer heb ik erop aangedrongen dat er meerdere monsters werden genomen omdat ikzelf al vermoedde dat het schurft was.
Mede omdat bij het gebruik van jodium het tijdelijk minder werd. Dat dode de volwassen dieren maar niet de onder de huid levende larven en eieren. Ik had al wat rond gekeken en ook al uitgevonden dat er drie fasen in het leven van dit diertje zitten. De eerste keer hielp het behandelen ook niet omdat het op advies van de dierenarts maar twee weken achter elkaar gebruikt hoefde te worden. Pas nu ik het regime aanhoudt van drie weken behandelen gaat het goed.
Ik zou het als ik jou was gewoon proberen. Het kan op zich geen kwaad. Ivermectine dood overigens ook een hoop ander gespuis dus mocht het ander akelig beestje zijn dat het leven van je paard verstiert is die ook de klos.
Fijn om weer terug te zijn. Ik heb jullie gemist allemaal.

Ik blijf nu ook gewoon hoor Dit is toch wel mijn favoriete kroeg geloof ik.
Wat ik Tineke al schreef. Gewoon het middeltje proberen. Het kost haast niets. En baat het niet. Het schaadt ook niet zo heel erg.
En schurft is inderdaad besmettelijk. Ik zou toch maar uitkijken. Ik heb al het nodige opgelopen door contact met dieren. Ik was ook heel goed mijn handen als ik weer eens een plekje bij ze ontdek.

Annemieke B schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:35:


Ik heb vast een heel goed geheugen. Ik heb na die van mij uitgeroepen dat je niet goed bij je hoofd moet zijn om zoiets vrijwillig te ondergaan en het is ook bij één gebleven. En nu na 21 jaar kan ik er nog nachtmerrie's van hebben.
Ik ben wel benieuwd hoe de pijn dan is als je lichaam geen stoffen aanmaakt die de pijn minder voelbar maken. Dan zou er waarschijnlijk in de landen waar geboorteregeling gangbaar is geen kind meer geboren worden.

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 12:57:


Ik krijg er kippenvel en overeindstaande nekharen van. Wat een onderwerp. Brrrrrr.

Even nog als aanvulling op mijn andere mail. Bij nieuwe schurftplekken heeft ze nog geen bulten. Dat is alleen op de plaatsen waar die beesten al jaren hun gang hebben kunnen gaan en er een soort wildvlees groei is ontstaan. Die bulten gaan ook niet meer weg.