Spirithorses schreef op vrijdag 23 juni 2006, 9:08:


Dapper, Pien, dat je het ons zo duidelijk maakt! Dank je wel. En dat wondertje waarop je hoopt, kan dat niet in de hand gewerkt worden door d'r te leren weigeren aan een halstertje door de ring te lopen? Dàt kunnen jullie! Nee, dat is flauw. Maar ik hoop met jullie op dat wonder. En mijn lief vroeg wat zo'n beauty kost als ze eerst een paar jaar bij d'r moeder mag blijven? Voor nu, toch genieten hoor!
dag,
jet

Spirithorses schreef op vrijdag 23 juni 2006, 9:08:


Gatver jasses enzovoort, echt schelden zal ik maar niet op het forum.

Ik kom er wel kidnappen, mag ze mee naar dit eiland.

En zoals je al schrijft, komt tijd komt raad.

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag 23 juni 2006, 9:24:


Hier nog wel mensen die haar voor jullie willen kidnippen...
Als we kunnen helpen moet je het maar laten weten!

Groetjes Geertje

Isabel van der Made schreef op vrijdag 23 juni 2006, 8:14:


Amaai, tja dan moet ik wel :)

Wat zou ik doen.
Natuurlijk ga ik uit van een clikkerwise paard. Een paard dat weet dat ie iets moet doen voor het horen van een yes en de latere beloning.
Ik denk dat ik het zou proberen aan een touwtje in diep los zand, om het verschil tussen schoen uit en aan zo klein mogelijk te maken.
Ik deed het met 2 mensen, waarvan ik er een veranderde in een voerautomaat.en de ander in schoenmens.
Christel heeft gezegd dat ze hem overal aangeraakt heeft met de schoen , dus vandaar uit vertrekken we.
De voerautomaat aan het hoofd en de ander legt de schoen tegen het bovenbeen, geen reactie ? Dan zegt de schoenmens Yes en de automaat geeft onmiddellijk een beloning. Daarna zakt de schoen een cm. Geen reactie? yes en weer heel snel de beloning. Dit moet zo snel gaan dat het paard zodra hij de mond leeg heeft de volgende yes weer gehoord heeft en weer kan eten.
Reageert hij angstig, dan zegt de schoenmens niks, (dus ook geen beloning) negeert dus het "verkeerde" gedrag maar gaat terug naar ruim voor de plek waar het als laatste nog goed ging en begint weer vandaar uit.

Bedenk dat elke centimeter verder richting voet, (of als je al zover bent) bij het schoen aan of uit doen een overwinning is. Het paard wil dan liever de yes horen dan dat hij bang wil zijn.
Wint zijn angst het toch, ga dan een paar stappen terug, of stop een paar stappen eerder dan het "breek" moment, yes en beloon en besluit dat het voor vandaag genoeg was. Laat hem met die schoenen maar een dag met rust en je zult meemaken dat het de volgende dag, na weer even aan het idee gewend te zijn, een ruk beter gaat.
Lees in het boek van Inge, Grondwerk met paarden, eens het stuk over het schoftuig van Shiny, hoeveel van mijn geduld het heeft gekost om mijn getraumatiseerde paardje, die nog geen leidtouw over zijn rug accepteerde, uiteindelijk dat monster op zijn rug te leggen.

Het belangrijkste is: werk met enorm kleine stapjes, probeer angstige reacties voor te blijven , door zelf minder druk te geven.
laat je niet verleiden wanneer het goed gaat ineens met grote stappen verder te gaan, wordt nooit boos, negeer het niet gewenste gedrag en creeer een sfeer voor het paard alsof de hemel is opengegaan en de lekkernijen eruit vallen.
Als je eenmaal zover bent dat de schoen uitgaat, werk dan ook hier met zo klein mogelijke stapjes en wees zijn paniek voor door Yes te roepen als hij ook maar een onderdeel van een seconde stil staat en ruk die voerautomaat open :)
Ah ja, worteltjes snijden is me veeeeel te veel werk, geen geduld voor :) ik werk altijd met havertjes, of wat muesli en dan wel zo weinig dat op het zelfde moment zijn mond weer leeg is.
Gaat het allemaal goed, kun je beginnen met wat minder crusiale stapjes over te slaan.
Nou dit is hoe ik het zou doen. Eigenlijk hetzelfde als bij leren voetje geven, hoop dat je er iets aan hebt.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Wil schreef op vrijdag 23 juni 2006, 0:04:


Ik heb gelukkig een boer gevonden die speciaal voor paarden produktiehooi kweekt. Gras dat alleen wordt bemest met koeienmest. Het ruikt niet zo lekker omdat het de kruiden mist maar giftig spul zit er ook niet tussen. Dat is me heel wat meer waard.

Nick Altena schreef op vrijdag 23 juni 2006, 0:25:

Maar niet bewust opgeroepen!!!!

Onze overburen gaan verhuizen.
Gisteravond stond een enorme berg oude stoelen, electrische apparaten, bloempotten en andere troep bij de weg. Indy stond met grote ogen bij het hek te kijken naar de mensen die af en aan liepen met kruiwagens.
Toen ik naar haar toe ging gaf ze heel duidelijk aan dat ze er graag heen wilde. Ik dus halster gepakt en met Indy naar de berg troep. Mevrouw ging langzaam de berg troep langs en besnuffelde en bekeek alles, zelfs van kastjes deed ze deurtjes open. Een oud bankstel vond ze geweldig, die werd helemaal afgelikt.
Tegenover de berg ligt een weilandje dat we mogen gebruiken, maar dat was niet interessant. Ze wilde beslist bij die berg troep blijven en snuffelen. Op een gegeven moment trok ze met een zeer tevreden gezicht een schepnet onder de berg troep vandaan en weigerde die vervolgens af te geven. Dat er allemaal dingen omvielen maakte haar helemaal niks uit, ze vond het allemaal prachtig!
Monique

Maike heeft aardige platvoeten , en volgens mij is dat toch weer wat erger geworden door het op stal staan.
Nou heb ik altijd begrepen dat je wel kwartierboogjes mag maken , *als de zool het toestaat* . Zijn zool staat het niet toe maar zijn witte lijn is op die plek wel aan het wijken. De rest van de hoef valt mee.
Is het dan een optie om in de kwartieren dan maar een grove mustangrol te maken tot in de witte lijn? Alleen dat stuk waar de hoefwand wijkt van de zool?
Begrijpen jullie het?

Groetjes Esther