shadowflower schreef op zaterdag 24 juni 2006, 17:47:


Nee, dat wil je juist tot elke prijs niet.

Stel ik bied me aan tot vertaler. Voor 15 Euro vertaal ik een bladzijde hongaars. Kijk maar, ik heb hele goede referenties.

Dan zeg jij: Ok, prima, maar voor ik met je in zee ga wil ik toch even weten of je het echt kan. Wat betekent het woord "Csavargo"?

Eh, nou ja zeg, kijk nou naar mijn referenties. Ik ga me echt niet zitten bewijzen hoor! Je moet me maar op mijn woord geloven.

Ja maar, iedereen kan dit wel beweren. Je kan toch wel een woordje voor me vertalen zodat ik inderdaad een indicatie heb dat jij die 15 Euro waard bent?

Nou nee, dat ga ik niet doen hoor. Zie de referenties. Ik heb 3 woorden vertaald en dat is genoeg. Die drie woorden klopten zeggen ze. Dus kan ik Hongaars. En hoef ik me niet te bewijzen.

Ja maar, ik ken die anderen niet. Ik wil gewoon graag dat jij dat woordje vertaalt.

Nou dat ga ik niet doen. Ik heb de referenties geplaatst en dat is al heel wat! Als je interesse hebt ben je zeer welkom ... zo niet ... laat het dan maar gaan
en steek er vooral geen energie in ..

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef :

Ik merk dat het me vreselijk irtriteert HC, hoe jij nu weer met een belerend vingertje schrijft.
Waarom denk jij toch altijd dat je de wijsheid in pacht hebt, bah, wat irritant en al helemaal niet ondersteunend.
Kick je er soms op dit soort triomfantelijke opmerkingen te maken?

Hadden we een keuze? Bombita was er erg aan toe, helemaal verwaarloosd, vol eczeem, gek van de jeuk met een beenwond waar je echt akelig van wordt. Volgestopt met veulen om tenminste nog íéts op te brengen tot het moment dat de slachter kwam.
Op het moment dat je zo'n paard koopt ben je niet erg bezig met de dracht, dan is haar eigen genezing het belangrijkst.
We waren blij dat we iets voor dit paard konden betekenen.

Ja, het was van te voren wel de afspraak en als zo'n veulen nog in de buik zit denk je; ach, het zal wel loslopen, en waarschijnlijk hoeftie het niet. We hebben in dat hele jaar (dus de hele drachtigheid) dat we Bombita al hebben die hele man nog nooit gezien. Niks gehoord, geen mail, geen telefoontje, niks nada noppes.
Zelfs de koop van Bombita heeft ie niet eens zelf geregeld. Ik ken alleen zijn voornaam. Nu nog heb ik zijn nummer niet en heb ik via via contact met hem gelegd.

Het enige wat voor hem belangrijk was, was de kleur en als ze de voor hem verkeerde kleur zou hebben gehad, dan hadden wij het veulen kunnen kopen voor 600 euro, dat was de afspraak en daar hoop je dan op !!!!

Steeds ook zeiden wij dat we ons niet gingen hechten aan het veulen omdat het tóch niet van ons zal worden, nou, op het moment dat we haar zagen waren we volledig óm, en ik ben blij dat ik niet een of ander harteloos wezen ben die het geen zak interesseert en het veul met 4 maanden weg laat transporteren. Was je blijer geweest als ik dát gezegd had?

Ik ga niet zielig zitten doen, ik voel me ook niet zielig. Maar het heeft wel een emotionele kant, namelijk dat wanneer je zo'n veulen in je handen voelt en ziet hoe goed het de moeder doet, dat het schrikidee van een halfjarig veulen in het showcircuit je wel angst aanjaagt ja.
Want ik weet wat voor leven haar te wachten staat.
En ik denk dat het geen rare gedachte is dat je alles wilt doen om zo'n diertje daarvoor te behoeden.

Pien