jacqueline postmes schreef op donderdag 29 juni 2006, 10:27:


Tja, het is een omstreden produkt.
'k weet wel dat mijn moeder zienderogen opknapte na het een poosje gebruikt te hebben van haar darmproblemen, terwijl wetenschappers zeggen dat de goede bacterietjes gewoon afsterven in de maag.
Maar aan de andere kant:
op tv zag ik een jonge olifant de ontlasting eten van zijn moeder. Dit zou zijn om de functie van zijn darmen te versterken.
Dat soort produkten is een enorme hype tegenwoordig. Wie het weet mag het zeggen dus.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Nick Altena schreef op donderdag 29 juni 2006, 3:47:



Waar ga jij naar toe wanneer je paard een hoefprobleem krijgt, waar jij je geen raad mee weet?

Probeer eens omgekeerd. Geef lange teugel eerst en wedden dat ze rustig wordt? En ter info: mijn oo soms zo heet warmbloedpaardje is net zoëen,dus ik kan met je meespreken. Wilt alleen maar gaaaaan, vaak hoofd omhoog, dribbelpas, wilt alsmaar voor de andere paarden, niet te genieten als er vlieg op haar zit, enz Tot 2 weken geleden reed ik met dubbel gebroken bit, en de laatste keren op wandeling met sperriempje die haar mond dichtkneep zodat ze het bit toch maar niet kon vastnemen of haar tong der overbrengen; net zoals het mij aangeraden werd omdat ik met bit rij.
Vond dat zelf helemaal niet leuk en vervloekte mezelf dat ik deed wat mij aangeraden werd.
Hups dat bit vloog er uit en eergisteren, twee weken later dus, ben ik voor het eerst bitloos gaan wandelen. En ik kan je verzekeren dat ik er twijfels over had of ik haar wel zou kunnen houden. Maar wat denk je zelf?
Paardje liep heel ontspannen, hoofd naar beneden (bijna neus op de grond soms), vliegen deden haar lastig worden maar zo rustig was ze nooit.
Teugels helemaal lang gelaten, kon ze heerlijk rondkoekeloeren zoals Isabel het zo mooi zegt , en nog nooit waren WIJ zo ontspannen!
Het deed haar allemaal niets! had nergens schrik van, versnelde niet meer, liep veel regelmatiger, moest niet constant zitten ophoudingen geven, enz
Ik raad het je echt aan! Maar inderdaad, zoals Pien zegt: je moet loslaten; helemaal he! Niet denken: ik hou de teugels aan en vanzodra ze rustig wordt, word ik rustig met mijn handen. Wees je paard voor: geef alle teugels, rij op je zit en geniet van de komende rust! Oefen met je paard eerst nog een beetje in de wei op die lange teugels. Waarschijnlijk moet jij dat vertrouwen van 'geen zichtbare, voelbare, touwtjes in handen te hebben' nog iets meer ontwikkelen!
Succes

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 0:34:


Ideaal gezien ben ik het me je eens, beste Egon.
Daarom moet PN en HN zich ook ver houden van een vereniging,
welke vereniging dan ook, om idealen zuiver uit te kunnen blijven dragen.

In mijn a en b status verhaal, verplaats ik me inderdaad in de gedachten wereld van die nieuwe vereniging, en rommel daar iets in de marge. En dan maar zien hoe de verschillende mensen er over denken.

Michiel

Esther schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:03:

Pura heeft idd een knip uit beide oren en vond het in het begin vreselijk als je aan d'r oren kwam. Dat heb ik ook met haar geoefend en het ging (gaat?) al veel beter.
Ik denk dat het probleem ook ligt bij het feit dat Okke niet echt wist wát ik nou allemaal met Pura oefende. Ik heb hem een of twee keer proberen uit te leggen hoe ik te werk ging bij d'r en wat voor oefeningetjes ik met haar deed, maar, zoals Okke al vertelde, weet hij niks over clickeren en dergelijke en ging het hem er alleen om d'r makkelijker te pakken te krijgen. Nou goed..dan ging ik maar verder op "mijn" maniertje, voor mij werkte het uitstekend, dus waarom dan niet voor de anderen?

Okke, je zegt trouwens dat ik de laatste twee weken Pura ook niet te pakken kreeg, maar je weet zelf ook dat dat helemaal niet waar is..vergeten dat ik nog met Loeka naar Caestert ben gelopen om haar te halen, omdat het de anderen (inderdaad) niet lukte en dat ik haar, ook zónder halster, meteen kon pakken? En ook nog eens zonder "paai"-snoepjes? En dat ging de laatste twee weken de hele tijd zo, daarom ben ik die avond ook compleet uit m'n vel gesprongen toen ik hoorde wat je verzonnen had. Het ging zo goed met Pura bij mij! Als je nu eens goed had gekeken wát ik nu allemaal deed met Pura en hoe ze er op reageerde, dan had je haar waarschijnlijk nooit wíllen en hóéven kluisteren.
Ik vind het heel jammer dat het zo gelopen is en ik heb ook een hele leuke tijd bij je gehad, maar dit ging waaaay over mijn grenzen en daar wil ik dan ook niet aan meewerken. Ik vind het ook jammer dat jouw naam opeens naar voren kwam, het was niet onze intentie geweest over jou te gaan discussiëren, maar om meer over kluisters te weten te komen.

Zie nu dat ik onder m'n zus d'r naam aan het typen ben....maar ik ben 't dus, Laura.

Ow ja, en ik heb geen kopers weg zitten jagen hoor! Kom zeg! Ik neem aan dat je het over die vrouw met de roze, geruite sokken hebt? Die heb ik misschien 5 min. gezien, toen moest ik écht naar huis om m'n eigen peerdje te verzorgen. Geen idee wat er allemaal vertelt is dus..!

Piet , Geertje en Jacqueline hadden het over probiotica




Al wat ik weet is dat het de darmflora herstelt en optimaliseert.
Onze Winner heeft de neiging om op stress, verandering van voeding, ed te reageren met heel dunne ontlasting, en wel zo hevig dat hij in een snel tempo afvalt. Vorig voorjaar was het wel héél erg en hebben we hem helemaal laten onderzoeken, bloed, mest e.d en er is niks uitgekomen, ook geen wormen, bloed was oké, behalve dat zijn darmflora verstoord was.
Toen hebben we hem probiotica gegeven en binnen een week was de diarree over en kon hij weer voedingsstoffen opnemen en bijkomen. Nu weer toen de paarden in het voorjaar weer veel gras kregen viel juist hij af van de spuitpoep en de probiotioca was het enige dat de diarree deed stoppen. Hij heeft nou eenmaal gevoelige darmen.
Da's wat ik ervan kan zeggen.
Misschien werkt het bij de één wat beter dan bij de ander, maar bij Winner doet het wonderen.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op donderdag 29 juni 2006, 10:59:


Eva: chapeau !!!!
Groetjes, Pien

Huertecilla schreef:


Ik ben het helemaal met je eens, HC !
Het gaat er niet om het bit uit te laten en verder zo strak door te rijden als je gewend bent. Het gaat erom dat je gaat omdenken, dat je voorúít denkt, dat je los komt van die controledrang.

En zo gauw je gaat nadenken over dat bit eruit ben je begonnen aan je proces en aan dat stukje bewustwording.
Bitloos rijden en loslaten (letterlijk, ook jezelf losser laten zijn) horen bij elkaar, vind ik!
Niet voor niks kan ik er een hele workshop over volkletsen ....

Groet, Pien

Hanne schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:21:


Hee. Toch weer die knippen in die oren.

Een hele tijd geleden las ik ergens dat Shires met een knip in het oor als door de eigenaar als onhandelbaar gemerkt waren! Ik heb dat toen aan alle Shiredeskundigen voorgelegd en niemand had er ooit van gehoord. Uiteraard werd ik met het stellen van dergelijke bizarre vragen vanaf toen niet meer serieus genomen .

Is dat wellicht ook het verhaal achter deze paarden?

Misschien is de volgorde anders en zijn paarden die in hun jeugd gehouden zijn in een omgeving waar blijkbaar in oren geknipt werd door hun ervaringen moeilijk benaderbaar...

Hanne schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:21:


Hee. Toch weer die knippen in die oren.

Een hele tijd geleden las ik ergens dat Shires met een knip in het oor als door de eigenaar als onhandelbaar gemerkt waren! Ik heb dat toen aan alle Shiredeskundigen voorgelegd en niemand had er ooit van gehoord. Uiteraard werd ik met het stellen van dergelijke bizarre vragen vanaf toen niet meer serieus genomen .

Is dat wellicht ook het verhaal achter deze paarden?

Misschien is de volgorde anders en zijn paarden die in hun jeugd gehouden zijn in een omgeving waar blijkbaar in oren geknipt werd door hun ervaringen moeilijk benaderbaar...

Piet schreef op donderdag 29 juni 2006, 10:41:


Dan zal het aan mijn wetenschappelijke inslag en studie liggen. Maar inderdaad als je het wetenschappelijk bekijkt, zou het niet echt werken... Sowieso is nog nooit wetenschappelijk bewezen dat het werkt (hoe hard de yacult reclame dat ook zal beweren). Bij mensen kan ik me er iets bij voorstellen dat het af en toe wel werkt aangezien ik wel geloof in een placebo effect. Maja dat zal bij paarden niet opgaan.
Het is vreemd dat een product in poedervorm, met dode bacterien (want die overleven niet in een poedertje) kan werken... Ik denk trouwens niet dat wetenschappers beweren dat die bacterien dood gaan in de maag, want voor zover er bacterien in pro biotica zitten, zijn het wel bacterien die in de maag en darmen kunnen overleven.
Naja misschien als ik les had gehad van iemand die er wel in geloofde, dat ik het ook zou gaan gebruiken... En voor de paarden waarbij het werkt, is dat natuurlijk heel mooi. Maar voor mij is het een beetje zoals bij zoveel producten waar we het hier wel eens over hebben '100 % zeker dat het aan de pro biotica ligt en niet aan een toevallige andere onopgemerkte verandering?'.

marjolijn schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:52:


Ik meen juist (van Egon? Es?) geleerd te hebben dat ze in die oren knippen als ze als slachtpaarden aangemerkt worden.
Een eigenaar van een kudde gaat toch niet in gezonde ponnies zitten snijden want die weet ook dat het trauma's geeft en bovendien maakt het de paarden minder mooi dus minder verkoopbaar.Toch niet alle ponnies van alle eigenaren van grote kuddes zijn geknipseld????
Toch alleen de voor hun 'minderen'?

Die eigenaar zou eerder brandmerken of vriesbranden ofzo (niet dat ik dat nu zoveel paardvriendelijker vind, maar dat lijkt me wel gangbaarder).
En bij die slachtpaarden telt dat niet, (voor hun dan he) heb ik altijd gedacht.

Groet, Pien

Ik heb dit al als optie onder een ander draadje gepost maar daar reageerd niemand en gaat het gewoon verder over welke middeltjes je op- of in je paard moet stoppen tegen SeMA... (?) Snap even niet waarom... Ben namelijk benieuwd wat jullie er van vinden. Dit lijkt mij geen verkeerde oplossing...

Dit heb ik gelezen in het Duitse paarden tijdschrift 'Cavallo' uitgave nr. 5, Mai 2006. Er werd in een van de antwoorden al even geschreven dat de boosdoeners zich veel in hoog gras e.d. ophouden omdat ze niet hoog vliegen en daar een mooie thuishaven vinden.

De test in Cavallo heeft hierop ingespeeld. Ik zal het verkort uitleggen wat de testers gedaan hebben en wat de resultaten waren:

Aan het begin van het artikel wordt dus al gezegd dat de stekertjes hun aanval niet van grote hoogte uitvoeren maar van vlak over de grond... Dat ontdekten de onderzoekers van het 'Institut fur Parasitologie und Tropenmedizin der FU Berlin'. De insekten vliegen zelden hoger dan 1 meter boven de grond. Daarop hebben de onderzoekers een test gedaan met een in insecticide (lees verderop welke) gedrenkt muggennet langs de weideomheining.

Op het idee hiervoor kwamen ze via onderzoeken in het Afrikaanse Kenia: Daar worden stallen met waardevolle melkkoeien tegen de gevaarlijke Tsetse vlieg (slaapziekte) beschut d.m.v. deze tot 1,50 meter hoge netten.

Daarom dachten de onderzoekers: wat voor Afrikaanse koeien helpt kan misschien ook paarden helpen? In 2004 startten ze het experiment in Brandenburg. Er werden 3 proefweides opgezet, op ruime afstand van elkaar, maar met dezelfde samenstelling van aanwezige insekten.

Weide 1:
3/4 van deze weide (220 meter) werd met het net omgeven. Ze nietten het net (omdat het niet anders kon) aan het schrikdraad lint. (Noem ik dit nou goed? Elza) Het net was gedrenkt in 'Dethamethrin'. Een zogenoemd 'Pyrethroid' een gif dat uit bloemen van Chrysanten gewonnen wordt en ook veel wordt gebruikt in anti-muggen sprays.
Ook werd het net met een UV-beschuttingsfaktor behandeld. De onderkant van het net werd vanaf ongeveer 15 cm boven de grond bevestigt.

Weide 2:
Met een omheining van totaal 942 meter waarvan echter maar 126 meter (13,4 procent) van het zelfde net voorzien werd.

Weide 3:
Net zo groot als weide 2. Hier werd het net helemaal weggelaten.

Met zogenoemde '12 Nzi-vliegenvallen' controleerden de onderzoekers wekelijks de muggen- en vliegen dichtheid buiten de testweides. Ook werden wekelijks 5 verschillende lichaamsvlakken van 1 paard van gelijke kleur en leeftijd in elke groep gefilmd.
De resultaten waren verbluffend volgens de directeur van het instituut professor Dr. Eberhard Schein:

Weide 1:
Hier bedroeg de gemiddelde bezettings dichtheid per lichaamsvlak niet meer dan 5 insecten. 90% minder dan bij de onbeschutte paarden.

Weide 2:
Ondanks maar gedeeltelijk beschut vonden de onderzoekers ook hier maar 5 insecten per lichaamsvlak. Alleen wel pas na 4 weken. Hier hadden de paarden namelijk ontdekt dat er in de buurt van het net veel minder insecten zaten en dus bleven ze bij het net in de buurt.

Volgens ds. Julia Blank waren de paarden met beschutting van het net veel rustiger; ze sloegen veel minder met het hoofd of de staart.

Het praktijk onderzoek met het net werd ook nog in het laboratorium getest door dr. Bauer en zijn collega's. Bijna 90% van de met het net in contact gekomen vrijgelaten insecten raakten tot zo'n 6 uren lang verdooft. De meeste insecten stierven na deze lange verdoving.

Verdere praktijk onderzoeken in 2005 bevestigden de resultaten van de eerdere onderzoeken. Wel hadden paarden die maar een uurtje op de weide gelaten werden langer nodig tot ze door kregen dat het net ze beschutte tegen insecten. Zelfs na enige weken verbleven ze nog niet zoveel in de buurt van het net als hun soortgenoten die dag- en nacht op de wei doorbrachten. Alleen tegen teken werden de paarden nauwelijks beschermt door het net.

Conclusie:
In tegenstelling tot een Exceemdeken beschermt het net ten alle tijden tegen de plaaggeesten, en beschut niet alleen 1 paard maar een hele kudde.
Alleen al een gedeeltelijk aanbrengen van het net geeft al aanzienlijke beschutting.

Nog dit jaar wil de Deense Firma Vestergaard Frandsen het net op grote schaal gaan produceren. Ze hebben er al patent op. Voorlopig schat de firma in dat het net een euro de meter zal gaan kosten. Maar voor de productie start zijn er nog wat vragen op te lossen:

Tot nu toe houdt de insektenverdrijvende werking van het gebruikte middel Deltamethrin maar enkele maanden stand. De bedoeling is om de werking te verlengen tot zo'n 18 maanden. Daarna moet het net door de gebruiker voor hergebruik aan de firma geretourneerd worden. Ook willen ze nog werken aan de bevestiging van het net, zodat het makkelijker aangebracht en verwijdert kan worden. De onderzoekers hopen op hulp vanuit de praktijk. Op uitgezochte weiden zullen ze de komende maanden het net testen en verbeteren.

Telefoon nummer van de onderzoekers groep: 00493083862354 of 00493083862505 (Duitsland).

Het Artikel werd geschreven door Lars Herde.