e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 11:13:
> Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 9:51:
>
>> Anton, kun jij je ook een beetje de onzekerheid en ook de angst

> Groeten, Egon
> We cannot solve problems with the same thinking that created
> them. -
> Einstein
Yep! Mee eens!
De insteek van PN en alle zelfbekappers is altijd geweest het 'magische' van het hoevengebeuren weg te halen en de mensen te laten inzien dat hoeven bekappen niet méér hoeft te zijn dan nageltjes knippen, zoals jij het altijd zo goed verwoordt, Egon.
Bijna alle hoefproblemen zijn onstaat door het eronder slaan van ijzers, verkeerd gebruik/belasting, huisvesting etc.
In de natuur weinig tot geen hoefproblemen en als je een beetje leert te kijken naar je paard en je met hem te verbinden kun je hééééél veel leren zelf in te schatten, want zelf weet en voel je nog altijd het beste hoe het met de hoeven van je maatje gaat.
Eenmaal geleerd hoe te kijken kun je het zelfs zelf bijhouden en in het begin laat je je werk nog even regelmatig controleren.
Hoe je paard daarbij loopt/beweegt zal de beste graadmeter zijn !!!!
Maar je moet natuurlijk wel rekening met je paard willen houden. Tijdens de herstelfase kun je gebruik maken van hoefschoenen, maar beter vind ik nog je paard de tijd gunnen die hij nodig heeft om weer sterke hoeven te ontwikkelen. Kijk, als je van dat alles niks wilt weten en dóór wilt kunnen gaan met rijden kun je er net zo goed een ijzer onderslaan

(Ojé, deze uitspraak zal me wel weer niet in dank worden afgenomen door de ijzerboeren).
Als Belgisch dependance van Paard Natuurlijk zijn Jack en ik never nooit niet gevraagd om aan het hoevenklupje deel te nemen, waarom weten wij ook niet. Sterker nog: De meesten hebben wij nooit ontmoet, behalve Klaas één keer en dat was toen hij hoefschoenen kwam aanmeten, 2 jaar geleden voor Holly.
Simon, Hans ea ken ik helemaal niet.
En niemand van het klupje weet wat voor werk wij afleveren, net zoals niemand weet wat voor opleiding wij gehad hebben en hoeveel klanten, dús ervaring, wij hebben.
Net als de meesten van de 'nieuw opgerichte hoevenprofs zijn Jack en ik vanuit een stuk enthousiasme zelf gaan bekappen, toen in contact gekomen met Frans en Ilona waarna bleek dat wij behoorlijk op één lijn zaten en toen was onze samenwerking snel geregeld en zijn we tot 'verdieping' over gegaan.
En voor Anton (eigenlijk 2 verschillende onderwerpen, maarja, t wordt toch allemaal gelijk gelezen):
Wij hebben zelf 11 paarden, een manege, en alleen maar verharde ondergrond : Vuursteen, beton, grind, kiezel. Geen van onze paarden is beslagen; wij halen elk paard dat bij ons binnenkomt van de ijzers en geven hem een jaar de tijd om te herstellen van die vermaledijde ijzers die de boel danig kunnen ruïneren.
Buitenritten van meer dan 30 km zijn bij ons dagelijks werk
en onze paarden hebben nooit hoefproblemen !!!! We gallopperen gewoon over de vuursteen en weet je wat ? De hoeven zijn ijzersterk. Dat doen we overigens alleen met de paarden die al langer dan een jaar natuurlijk bekapt zijn en goede hoeven hebben, we doen dat uiteraard niet wanneer een paard nog in de herstelfase zit.
Daanaast heben we onze wekelijkse bekappingsklanten en het is zelfs zo druk dat wij nee moeten verkopen tegen mensen die verder dan 40 km van ons vandaan zitten. Veel liever leren wij ze zelf de hoeven van hun paarden te onderhouden - heb je veel meer aan. In elk geval zijn de paarden en hun eigenaars daar veel beter mee geholpen.
Wat Nel gister zei: De meeste mensen denken er langer over na om de ijzers te verwijderen dan dat ze erover nadachten om ze eronder te laten zetten. Zegt toch wel wat he. Wat mij betreft Nel: Die houden we erin!
Jammer Anton, maar ik vind je blikveld erg beperkt.
Zal me verder worst wezen; wij hebben onze klanten en cursisten hier en druk zat, maar ik lees deze discussies wel en af en toe kom ik even van mijn eiland om mee te doen.
Dág,
Pien