Huertecilla schreef :


Wat is nu je probleem? Dat ik niet naar je luister?
Verder ga ik er maar niet op in, leidt toch tot niks want je wilt alleen jezelf en je eigen theorieën horen en het irriteert je als mensen niet doen wat jij zegt dat ze moeten doen.

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef op zondag 16 juli 2006, 23:51:


Precies Nils, hier noemen ze dat "spreektaal". Weet niet hoe het in Spanje heet..

Trea

Eva Saegerman schreef op maandag 17 juli 2006, 1:09:


De eerste tijd zul je ze wat minder 'zien', maar na verloop van tijd worden ze steeds helderder, kun je ze zelfs gaan herkennen... Na dat ze alles hebben platgewalst, zullen ze hoogstwaarschijnlijk jou gaan opnemen op het terras, een ideale wisselwerking dus! Een aanval met een normale grasmaaier zou dit kunnen verhelpen, maar daar moet je bij deze temperatuur niet aan denken! Er is bijna niets waar je paarden zo een groot plezier mee doet als met hoog gras. Of het zou laag gras moeten zijn...
Okke

trea hoex schreef op maandag 17 juli 2006, 2:24:


Pardon! Ik bedoel natuurlijk: Zeeland. Bij mijn weten praten ze daar ook zwaar dialect
Geen cent te veul

Trea

Vraag is echter: wil je dat? Boeren zijn in de eerste plaats mensen die dieren zien en houden als een soort produktie middel, het zijn niet bepaald dierenliefhebbers! 4 tot 10 paarden betekent in hun ogen in de eerste plaats 4 tot 10 maal een bepaalde opbrengst, de rest zal ze (paarden-)worst wezen... Wat ga je aan de boer over laten? De verzorging? Ze gaan in de regel bepaald niet zachtzinnig om met dieren, dat zijn ze niet gewent en zonder gegeven inzicht zullen ze op 'oude voet' doorgaan. Je jaagt de dieren zo nodig in de stal en zonodig weer naar buiten. Inmiddels is het alweer bijna 50 jaar geleden sinds ze dankbaar afscheid hebben genomen van hun Betsy's en Truusen, dus verwacht geen oude opgebouwde kennis betreffende paarden. Voorts vinden boeren paarden op hun wei maar vervelend, want paarden laten diepere sporen, voren, na, zodra het geregend heeft. Een rennend paard dat afremt zet zijn hakken in het gras en meteen heb je een prachtig vier lijnig spoor. Zodra het vochtig wordt, zowel in de lucht als in de ogen van de boer, mot het beest op stal geholpen worden. Ach, in die stal is er voldoende plaats, daar passen er wel meer dan 10. Kijk, dat zijn zo van die zaken waarin de boer best enige opvoeding kan gebruiken -maar hij zal het niet willen aannnemen... Leuk bedacht allemaal, maar er komt nogal wat bij kijken voordat boeren 'paarden-minded' zijn...
Okke

Piet schreef op zondag 16 juli 2006, 8:00:


Wat was het toch ook weer?? Oo jaaaaaa, gewoon de zool volgen...
toch??

Trea

van lennep schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:53:

Hai Esther, ja de merrie is erg zacht, TE zacht denk ik vaak want ze wordt behoorlijk aangepakt door onze andere merrie en ze doet nooit es wat terug. Tot nu toe was ik altijd in de situatie dat er wel meerdere veulens waren zodat ze met elkaar konden spelen, maar Dono is nu de enige en mams wil niet met 'm spelen en tante ook niet, beetje sneu is het wel want ik wil dus ook niet met hem spelen, tenminste niet op z'n paards! Maar je hebt gelijk, het blijft vooral een GENOT zo'n grappig veulen, dat gekdoen is heerlijk..... Groetjes anna

Spirithorses schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:57:

Hai Pien, ha fijn van die geruststellende woorden, was nog niet eerder in de situatie dat een veulen zonder leeftijdgenootjes opgroeit en volgens mij zit ie gewoon verlegen om een speelkameraadje! Ja een streng 'moven' danwel 'oprotten' brengen we in de praktijk en je hebt gelijk dat het na een minuut of 5 / 10 wel over is, even uitzitten dus moewaah. Bedankt voor de tips.... Succes met je stem! groetjes anna

Nils Vellinga schreef op zaterdag 15 juli 2006, 13:29:


Hai Nils en Olly, en Sandratien
Ik ga hard oefenen met kijken vanuit m'n achterhoofd... van een flinke schreeuw (die er toch wel vanzelf uitkomt als ik besprongen word) schrikt ie toch wel een beetje. Ach (en wee) het is vooral grappig hoor dat spelen maar ik had 2 keer die lieve hoefjes tegen m'n kop en er even genoeg van grrrrr.
Dono is geboren 14 april, dus alweer ruim 3 maanden (had me even een maand vergist, hij groeit ook zo ontzettend hard!). Hij zo'n beetje vernoemd naar de Javaanse opa van m'n vriend en z'n volledige naam is Donovan, wat weer een Nederlandse connotatie heeft ('van'). De richel uit z'n hoeven is er nu uitgegroeit, en er zitten mooie natuurlijke kwartierboogjes in maar raspen laat ie nog niet toe. Ik maak dus nog grof misbruik van z'n slaapjes met dit doel....
Groetjes! anna

trea hoex schreef op zondag 16 juli 2006, 0:08:


Hai Trea, en Piet!
Omdat ik nu al 4 en straks 8 tot 10 paarden te bekappen heb, en ik het inderdaad toch wel erg zwaar voor m'n ruggetje vindt - ondanks krukje en standaard (die ik niet bij alle paarden kan gebruiken), ga ik me na jullie info echt even verdiepen in deze materie. Als het maar VEILIG kan dan lijkt dit me een uitkomst! Hoe doen andere mensen het toch die meerdere paarden te bekappen hebben? Het liefst hanteer ik een paar keer per week de rasp en het renetmesje voor het onderhoud, maar soms lukt dat gewoon niet en sta je na 10 dagen toch weer flink te raspen.
Het lijkt me zeker dat meerdere mensen met een machine geholpen kunnen zijn, nogmaals zij het VEILIG kan. Kan jij, met jouw ervaring Trea, daar meer over vertellen? En je paarden laten wennen aan de herrie van zo'n ding, hoe is dat gegaan?
Groetjes! Anna