Margot van Lare schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:50:


Smit schoenen passen altijd...die worden toch op maat gemaakt , dus ook voor lange voeten ?

Nick

Margot van Lare schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:50:


Ik hoop niet dat je pony ooit nog iets ergs zal hebben, maar stel dat, - of iemand die je kent, je kan die rubber pads onder de hoef tapen.
Dus er is een alternatief met minder pijn.

Ik zal ze er eens bij zetten, je weet nooit of iemand er wat aan heeft.

http://www17.serrahost.com/servlet/equinepodiatrynet/Categories?category=Pads

Ik weet zo gauw niet waar ik een foto kan vinden met die dingen onder de hoef geplakt, met tape dus.

Ik heb ze in mijn kast liggen voor je weet maar nooit.

Isabel

jacqueline postmes schreef op donderdag 10 augustus 2006, 18:48:


Hoi Jacqueline, ik weet het. We zullen eens zien wat een goede drager is, zo zacht mogelijk voor dit overgevoelige paardenhuidje....

Groet,
Wil.

Isabel van der Made schreef op vrijdag 11 augustus 2006, 0:08:


Had van leer en rubber zelf iets gemaakt, maar zijn gewicht bleef er nog wel op staan. Dus pijn had hij wel

Bedankt voor de tip trouwens!

Margot

marielle schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:36:


Ik bedoelde de foto in Mijn Album, die begint met jouw paard. De foto: 3 luilakken. En dan het meest linkse slapende poesje... de allerdonkerste, dat vond ik een skeetje!
Oh, ik hoef geen poesjes erbij hoor! Heb 3 volwassen rondlopen en een kitten, een volledig cyperse... ze heet Emmetje.. omdat ze zo'n duidelijke M op haar voorhoofd heeft.

Doei!

Nick Altena schreef op vrijdag 11 augustus 2006, 0:05:


Nee hoor Nick, ik vond dat 2 jaar geleden ook geen optie. Het enigste wat ik zeker wist was dat dit het allerlaatste paar ijzers zouden zijn... Nu, zoals je wel weet werd de beslissing iets eerder genomen door de glijpartij en afbrekende voeten door losliggende voorijzers... Door een noodsmid moest er toen vrij rigoreus ingegrepen worden... en ik denk nog steeds dat dit heel erg dicht bij een Strasser techniek heeft gezeten. De korrektie was eenvoudig TE groot om in 1 keer te doen.
Maar ja, we moesten wel. Slechts 1 dag later kon ie dus op de pijnstillers.
En ik kan me nog heel goed herinneren hoe ie hier over het supervlakke fietspad liep.
Niet echt in z'n hummie. Zelfs met hoefschoenen, want ook uit nood heb ik indertijd snel de Easy Boots aangeschaft. Maar zelfs daarbij liep ie uitermate gevoelig.
Dit heeft heus wel zo'n 2 weken geduurd. Dat ik alleen maar wandelde voor de broodnodige beweging. Als het aan hem gelegen had was ie fijn in z'n weiland gebleven!
Dus als ik het overnieuw zou moeten doen.... iets paardvriendelijker graag.

Groet,
Wil.